Википедија

Винченцо Веки

Винченцо Веки е италијански анархист.[1][2][3]

Биографија

уреди

Веки е роден во Калцинат во раните 1970-ти.[4] Како возрасен, тој работел како градинар во Морнико ал Серио пред да се пресели во Милано, каде што станал активен во локалните анархистички и еколошки групи во текот на 1990-тите.[5] Од 2011 година, тој живеел во Бретања, во Франција, каде што работел како градежен сликар.[6][7]

Дваесет и седмиот самит на Г8 во Џенова во 2001 година бил обележан со голем број протести против глобализацијата, со учество на стотици илјади демонстранти. На протестите имало судири меѓу полицијата и демонстрантите, како и голем број полициски рации врз независните новинари, што резултирало со десетици повредени и апсења и тврдења за полициска бруталност.[8] Во средината на март 2006 година, неофашистичката политичка партија Триколор пламен организирала демонстрации во Милано, еден месец пред општите избори во Италија во 2006 година и само неколку дена пред третата годишнина од убиството на Давиде Чезаре, италијански антифашистички активист кој бил избоден со нож од двајца членови на екстремната десница во 2003 година. Како одговор, локалните антифашистички групи организирале ад-хок контра-демонстрација, без да добијат формална дозвола од властите. Кога двете демонстрации се сретнале на Корсо Буенос Аирес, избувнале жестоки судири.[9] Веки бил присутен и на двата протести.

Во јули 2012 година, италијанскиот Врховен касациски суд го осудил Веки во отсуство на единаесет и пол години затвор под обвинение дека извршил „уништување и грабеж“ за време на протестите во 2001 и 2006 година. Во август 2019 година, тој бил уапсен од страна на француската полиција во Сен Граве.[10] Апсењето предизвикало контроверзии, бидејќи обвиненијата првпат биле воведени во италијанското право во текот на 1930-тите, под фашистичкиот режим на Бенито Мусолини, бидејќи приврзаниците на Веки тврделе дека казната била прекумерна, и бидејќи поддржувачите тврделе дека постои ризик неговиот случајот ќе биде искористен за политички цели од италијанскиот министер за внатрешни работи Матео Салвини, лидер на екстремно десничарската политичка партија Лега Норд.[11][12] Многу други коментатори, како францускиот писател Ерик Вијар, потсетуваат дека „европската соработка не смее да надвладее над правдата".[13]

Во ноември 2019 година, Апелациониот суд во Рен наредил негово ослободување од притвор, одлучувајќи дека имало неправилности во издавањето на Европскиот налог за апсење по него.[14] Во ноември 2020 година, Апелациониот суд на Анже го одбил налогот за екстрадиција на Веки, одлучувајќи дека обвиненијата за „уништување и грабеж“ немаат еквивалент во Франција и дека италијанскиот суд не докажал јасно дека тој е соучесник во неколку инциденти за кои бил обвинет.[15] Во 2021 година, францускиот Касационен суд го упатил случајот до Судот на правдата на Европската Унија.[16] Во јули 2022 година, Европскиот суд на правдата дал свое мислење: и покрај двете претходни пресуди на Рен и Анже, тој тврдел дека разликите помеѓу дефинициите за криминални прекршоци во различните европски земји не биле доволна причина и затоа Веки треба да биде екстрадиран.[19][17] Во следните недели, многу протести против оваа позиција се кренале меѓу француските политички и интелектуални кругови, особено, кон крајот на септември, коминике од Лига за човекови права[18]. На почетокот на октомври, неколку написи со опис биле објавени во француските и белгиските дневни весници, особено колумната во „Ле Монд“ потпишана од француската писателка и нобеловка Ани Ерно.[19]

На 11 октомври 2022 година, Касациониот суд во Париз се одржал со цел да одлучи дали Винченцо Веки мора, или не, да биде екстрадиран во Италија.

Наводи

уреди
  1. ↑ Lemahieu, Thomas (15 July 2022). „Vincenzo Vecchi“. L'Humanité. Посетено на 11 August 2022.
  2. ↑ Ribot, Sylvie (2022-01-20). „Affaire Vincenzo Vecchi. Le comité de soutien de Rochefort-en-Terre toujours mobilisé“. Ouest France (француски).
  3. ↑ „Des élus de gauche apportent leur soutien à l'ex-activiste Vincenzo Vecchi“. www.20minutes.fr.
  4. ↑ Ravazzini, Vittorio. „L'ecologista anarchico condannato per il G8 Vincenzo Vecchi ora è latitante“. Corriere della Sera Bergamo.
  5. ↑ Lutaud, Bénédicte (12 August 2019). „Qui est Vincenzo Vecchi, l'activiste italien arrêté en Bretagne?“. Le Figaro. Посетено на 11 August 2022.
  6. ↑ „Condamné par l'Italie, le militant Vincenzo Vecchi revient devant la justice française“. LEFIGARO. September 30, 2020.
  7. ↑ Fansten, Emmanuel. „Anticapitalisme : le Morbihan, dernier refuge de Vincenzo Vecchi“. Libération.
  8. ↑ Bonnecase, Vincent. „Vincenzo Vecchi et les violences policières impunies du G8 de Gênes : une justice, deux mesures“. Libération.
  9. ↑ „Milan 2006“. Comité de soutien à Vincenzo. Архивирано од изворникот на 2023-05-21. Посетено на 2023-03-28.
  10. ↑ Seckel, Henri (15 August 2019). „Vincenzo Vecchi, le condamné que l'Italie réclame à la France“. Le Monde. Посетено на 11 August 2022.
  11. ↑ „Affaire Vecchi: les décisions de justice italienne "plus qu'excessives"“. LEFIGARO. August 13, 2019.
  12. ↑ „Affaire Vincenzo Vecchi : Automatisation de la vengeance d'État“. Union communiste libertaire. 12 November 2019. Посетено на 11 August 2022.
  13. ↑ Vuillard, Eric (11 July 2022). „Affaire Vincenzo Vecchi, par Eric Vuillard : " La coopération européenne ne doit pas l'emporter sur la justice "“. L'Obs. Посетено на 12 August 2022.
  14. ↑ Fansten, Emmanuel (4 December 2019). „Vincenzo Vecchi : "Je suis sorti, mais je ne suis pas libre"“. Libération. Посетено на 11 August 2022.
  15. ↑ „La justice française refuse de remettre à l'Italie le militant altermondialiste Vincenzo Vecchi“. Le Figaro. 4 November 2020. Посетено на 11 August 2022.
  16. ↑ Cléro, Olivier (26 January 2021). „Affaire Vincenzo Vecchi. La Cour de cassation saisit la Cour de justice de l'Union européenne“. Ouest-France. Посетено на 11 August 2022.
  17. ↑ „Affaire Vincenzo Vecchi. "Le militant altermondialiste réfugié en Bretagne doit être remis à la justice italienne", estime la justice européenne“. France 3 Bretagne.
  18. ↑ . https://www.ldh-france.org/?s=Vincenzo+Vecchi
  19. ↑ „Milano, anarchici in corteo per Vincenzo Vecchi, il militante difeso anche dal Nobel Annie Ernaux. Tensioni con la Digos“. la Repubblica (италијански). 2022-10-08. Посетено на 2022-10-28.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Винченцо_Веки&oldid=5254997“