Антипсихотик
Антипсихотици, исто така познати како невролептици, се класа на лекови кои се користат во третманот на психози (делузии, халуцинации, параноја), воглавно на шизофренија и биполарно растројство.
| Антипсихотик | |
|---|---|
| Класа на лек | |
 Оланзапин, пример за антипсихотик од втората генреација | |
| Употреба | Шизофренија, биполарно растројство |
| Надворешни врски | |
| MeSH | D014150 |
| AHFS/Drugs.com | Drug Classes |
Првата генерација на антипсихотици, познати како типични антипсихотици, биле откриени во текот на 1950-те. Повеќето лекови од втората генерација, познати како атипични антипсихотици се развиени во поново време, иако првиот атипичен антипсихотик, клозапинот, бил откриен во 1960-те и воведен во клиничка пракса во 1970-те.[1] Двете генерации вршат блокада на рецепторите во допаминските патишта во мозокот, меѓутоа атипичните делуваат и врз серотонинските рецептори.
Наводи
уреди- ↑ Hippius, H. (1989-03-01). „The history of clozapine“. Psychopharmacology (англиски). 99 (1): S3–S5. doi:10.1007/BF00442551. ISSN 0033-3158.