Јулија Марија Вилхелмина Цезар (28 јануари 1885 - 18 јули 1971) била шведска глумица. Нејзината глумечка кариера се протегала од 1905 до 1968 година, за кое време се појавила во голем број претстави и филмови.[1]

Ран живот

уреди

Цезар е роденa во Остермалм во Стокхолм во 1885 година. Нејзиниот татко, Густав Цезар, бил наредник за Кралската гарда на Свеа. Во тоа време, Остермалм бил сиромашен дел од Стокхолм, и затоа Јулија имала тешко детство каде што периодично морала да престојува во различни згрижувачки домови, а понекогаш живеела и со нејзиниот вујко, Август Цезар, кој бил чувар во затворот Лангхолмен. На 12-годишна возраст, принудена да го напушти училиштето и образованието, почнала со работа како доставувач во продавница.[2]

Кариера

уреди

Цезар имала голем интерес за театарот и уште од најрана возраст помагала на глумци зад сцената навечер и за време на викендите, кога не била на работа.[2] Почнала да добива мали улоги како глумец во позадината кога имала 16 години, а во 1905 година го добила својот прв говорен дел, како 100-годишна жена во ревијата на Емил Норландер во театарот Кристалсалонген.[3] Таа продолжила да добива поважни улоги, главно во ревии и популарни претстави.

Освен во периодот од 1913 до 1919 година, кога била во театарот Аполон во Хелсинки, Цезар останала во Стокхолм каде што исто работела во театрите вклучувајќи го театарот Палас, театарот Одеон, Театарот Содра, Мозбак, како и сцените на отворено во Тантолунден. и Раламбшов.[2]

 
Јулија Цезар (десно) во 1906 година, во ревијата Hertiginnan af Danviken

Филмската кариера на Цезар започнала во 1913 година со мала незабележана улога во Ингеборг Холм од Виктор Сјостром, а таа исто така имала и позадина во филмот на Сјостром „Коркарлен“ во 1921 година. Нејзината прва значајна филмска улога, која станала нејзиниот филмски пробив, била во филмот Anderssonskans Kalle од 1922 година во режија на Емил Норландер. Тогаш станала позната глумица, со над 130 улоги.[1]

Во текот на нејзината кариера, Цезар глумела различни улоги, но највеќе била поврзана со одреден тип: старицата со (понекогаш скриено) златно срце. Таа имала многу силен глас, што бил императив кога работела во театар на отворено.[3]

Во 1967 година, на 82-годишна возраст, снимката на Цезар на песната „Ани од Аморка“ стасала на топ листите на Свенсктропен, што ја прави најстарата изведувачка која се појавила на таа листа.[2]

Личен живот

уреди

Цезар никогаш не се омажила. Таа живеела заедно со оперетата Фрида Фалк до смртта на Фрида во 1948 година, по што Цезар ја чуваше пепелта на Фалк во урна на нејзиниот камин.[2]

На 28 јуни 1968 година, Цезар имала мозочен удар пред да биде закажана да ја изведе „Ани од Аморка“ во Скансен. Таа никогаш не закрепнала целосно, а во последните години од животот врзана за креветот. Таа починала во 1971 година и е погребана во црквата Брома.

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 „Julia Cæsar“. The Swedish Film Institute. Посетено на 14 July 2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Norlén, Ingmar (28 December 2016). „Är kärringarna elaka så gör jag dem lite roligare“. Land. Посетено на 13 April 2020.
  3. 3,0 3,1 Hellbom, Thorleif (27 May 1994). „Tantos nya scen på klassisk mark“. Dagens Nyheter. Посетено на 14 July 2018.

Надворешни врски

уреди