NGC 6383расеано ѕвездено јато во соѕвездието Скорпија, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

NGC 6383
{{{опис}}}
Соѕвездие Скорпија
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 17 ч 34 м 42,2 с
Деклинација -32° 34' 54"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид IV3p
Привиден сјај
(видлив)
5,5
Привиден сјај
(во честот. појас.)
5,6
Физички податоци
Привидни димензии 20' x ?'
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 3 август 1834
Други ознаки NGC 6374, OCL 1026, ESO 393-SC7

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 6383 се споменува и како NGC 6374, OCL 1026, ESO 393-SC7.

Откривање уреди

Објектот е откриен на 3 август 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци уреди

Податоци од набљудување уреди

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 6383 е од видот IV3p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 5,5 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 5,6 m.[2] NGC 6383 има само една позната привидна димензија, која изнесува 20'.[2]

Астрономски податоци уреди

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 17 ч 34 м 42,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -32° 34' 54".[3]

Други поделби уреди

Проучување на NGC 6383 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 376; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 7380. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 90.

Поврзано уреди

Наводи уреди

Надворешни врски уреди