NGC 5155ѕвездено јато во соѕвездието Кентаур, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

NGC 5155

{{{опис}}}

Соѕвездие Кентаур
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 13 ч 28 м 18 с
Деклинација -63° 28' 0""
Податоци од набљудување
Вид на тело ѕвездено јато
Морфолошки вид *Cloud
Физички податоци
Привидни димензии 60' x ?'
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 16 јуни 1835
Други ознаки ESO 96-SC13

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 5155 се споменува и како ESO 96-SC13.

Откривање уреди

Објектот е откриен на 16 јуни 1835 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци уреди

Податоци од набљудување уреди

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 5155 е од видот *Cloud.[1] NGC 5155 има само една позната привидна димензија, која изнесува 60'.[2]

Астрономски податоци уреди

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 13 ч 28 м 18 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -63° 28' 0"".[3]

Други поделби уреди

Проучување на NGC 5155 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 451; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8995. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број N/A.

Поврзано уреди

Наводи уреди

Користена литература уреди

  • Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)", Tucson, Arizona: University of Arizona Press, 1973. (4016,0).

Надворешни врски уреди