Реласкоп
Реласкопот ― инструмент за повеќекратна употреба за попис на шумите, измислен од Валтер Битерлих. Првенствено се користи за да се најде висината на дрвото, основната површина на дрвото и пречникот на дрвото насекаде по должината на стеблото. Овој инструмент најчесто се користи за примени кои вклучуваат примероци со променлив полупречник во истражување на шумите.
Начин на работа уреди
Реласкопот има дупка за гледање на задната страна и чист прозорец напред за да му овозможи на корисникот да гледа низ алатката. Постојат три отвори за довод на светлина кои се користат за осветлување на вагата. Ова е еден од главните проблеми со реласкопот, бидејќи начинот на кој е дизајниран овој инструмент не може да се користи при слаба осветленост.[1] Ова не е проблем со електронската ласерска верзија, наречен теле-реласкоп.
Употреба уреди
Реласкопот се користи со гледање низ дупката во предниот дел на инструментот. Кога корисниците ќе погледнат низ оваа дупка, ќе видат неколку ваги кои се користат за различни мерења на долната половина од нивниот поглед, а на горната половина ќе го видат дрвото што го гледаат. Постојат три скали за висина на дрвото што се користат во зависност од оддалеченоста на корисникот од дрвото, пет скали за пречник и две скали за базална површина што се користат во зависност од саканиот фактор на основата површина.[1]
Функција уреди
Реласкопот е многу сличен на аголниот мерач и клинската призма по тоа што може да се користи за да се најде основната површина на дрвото од точка во зависност од факторот на основната површина во методот на земање примероци со променлив полупречник. Сепак, главната разлика во овој инструмент е тоа што има повеќекратна употреба како што е опишано претходно. Некои други предности во однос на сличните уреди со тоа што го зема предвид наклонот е од дрвото што дава попрецизно мерење од слични алатки.[2]
Реласкопот може да се користи и за наоѓање на растојание од дрво (опсег). Ова се прави на ист начин како кога се користи теодолит користејќи збир на тригонометриски формули засновани на висина и агол. Реласкопот не се користи вообичаено за ова поради неговата тежина и времето потребно за да се направи тоа.[1]
Висината на дрвото е друга употреба на овој инструмент. Тоа го прави со користење на неколку пондерирани тркала кои се вртат врз основа на положбата на инструментот. Отчитувањата на оваа скала ќе ја дадат висината на дрвото врз основа на растојанието на корисникот од дрвото. Кога земаат висина, корисниците мерат или 20 или 36 метри од дрвото; ова е причината за повеќекратните скалила во реласкопот. Корисниците потоа гледаат прво на врвот на дрвото или на највисоката точка на стеблот што сакаат да ја измерат и го снимаат бројот од бирачот за височина внатре во опсегот, а потоа гледаат на дното на дрвото за да најдат позитивен или негативен број. Тие го земаат овој број и го одземаат од првиот заведен број; ова ја дава висината на дрвото. Ова е многу слично на начинот на кој се користи клинометар.[1]
Точка на земање примероци уреди
Реласкопот често се користи за земање примероци. Ова се прави со користење на поставеното растојание означено во реласкопот за да се измери дали дрвото е во или надвор од трупот. Дрвото е внатре или надвор врз основа на тоа дали го пополнува просторот помеѓу линиите на скалата во реласкопот. Ако го направи тоа, тогаш дрвото е вратне. Ако не, тогаш дрвото е надвор (Слика 1). Ако дрвото е внатре, тоа значи дека се брои како основна површина во рамките на парцелата. Основната површина се добива со множење на бројот на дрвја со факторот на основната површина, кој се заснова на ширината на мерачот.[2]
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Brack, Cris (9 февруари 1996). „Spiegel Relaskop“. Forest Measurements and Modeling. Australian National University. Архивирано од изворникот на 2010-05-12. Посетено на 27 јануари 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Avery, Thomas Eugene; Harold Burkhart (2001-06-07). Forest Measurements, 7th ed. McGraw-Hill Science/Engineering/Math. стр. 236–237. ISBN 978-0-07-366176-6.