Маргарета Винберг

Гун Маргарета Винберг (родена Густафсон на 13 август 1947 година) е шведска социјалдемократска политичарка. Винберг имала различни министерски места во Третиот кабинет на Ингвар Карлсон и Кабинетот на Горан Персон од 1994 до 2003 година и била заменик премиер на Шведска од 2002 до 2003 година Таа била министерка за земјоделство од 1994 до 1996 година и повторно од 1998 до 2002 година, министерка за труд од 1996 до 1998 година, а дополнително беше и министерка за родова еднаквост од 1998 до 2003 година.

Таа станала многу контроверзна личност во јавната дебата, по интервјуто што го дала за шведскиот документарен филм „Родовата војна“ во 2005 година. Во вториот дел од документарниот филм од два дела, Винберг изразила силна поддршка за радикалниот феминизам, за идеологот Ева Лундгрен и за принудувањето на високообразовните институти да ја учат феминистичката теорија како факт, со цел да се промени општеството.

Во рамките на социјалдемократите, таа имала евроскептичен профил и била еден од двајцата министри кои водеа кампања за страната „не“ на референдумот во 1994 година за членството на Шведска во Европската унија. Таа на сличен начин била против усвојувањето на еврото, но како вицепремиер, таа имала низок профил на референдумот во 2003 година за ова прашање.

Од 2003 до 2007 година, таа била амбасадорка на Шведска во Бразил .

 

Надворешни врски

• Маргарета Винберг на веб-страницата на Риксдаг

Политички функции
Претходник Karl Erik Olsson	Minister for Agriculture 1994–1996	Наследник Annika Åhnberg
Претходник Anders Sundström	Minister for Labour 1996–1998	Наследник Björn Rosengren
Претходник Annika Åhnberg	Minister for Agriculture 1998–2002	Наследник Ann-Christin Nykvist
Претходник Ulrica Messing	Minister for Gender Equality 1998–2003	Наследник Mona Sahlin
Претходник Lena Hjelm-Wallén	Deputy Prime Minister of Sweden 2002–2003	Наследник Marita Ulvskog
Дипломатски функции
Претходник Staffan Åberg	Swedish Ambassador to Brazil 2004–2007	Наследник Annika Markovic