Копнеж (расказ)
„Копнеж“ (руски: Тоска) ― расказ на Антон Чехов од 1886 година.
| „Копнеж“ | |
|---|---|
| од Антон Чехов | |
 Илустрација од 1903 година од М. Ефимов | |
| Изворен наслов | Тоска |
| Држава | Русија |
| Јазик | Руски |
| Издаден во | Петербургская Газета |
| Датум на издавање | 26 април 1886 |
Објавување уреди
Расказот за прв пат бил објавен во изданието на Петербургскаја газета во бројот 26, на 16 јануари (стар стил) 1886 година, потпишано со А. Чехонте. Со мали промени се појави во збирката Шарени раскази (Пёстрые рассказы). Во 1895 година се нашла во антологијата наречена Погледи (руски: Проблески, 1895, преку издавачите Посредник). Во малку ревидирана верзија, Чехов го вклучил во том 3 од неговите Собрани дела објавени од Адолф Маркс во 1899-1901 година.[1]
Синопсис уреди
Неодамна почина синот на превозувачот Јона. Тој очајно и неуспешно се обидува да разговара со луѓето што ги среќава и да им каже колку е скршен. Тој завршува со разговор со својот коњ.
Прием уреди
Расказот бил позитивно оценет од Петербургские Ведомости (бр.167, 1886) и од Н. Ладожски.[2] Леонид Оболенски, пишувајќи за Руское Богатство, го пофалил Чехов за неговата извонредна способност да ја види скриената драма зад измамнички едноставни нешта и го навел „Копнеж“ како совршен пример за тоа.[3] Константин Арсењев во есејот наречен „Писателите на нашето време“ (Вестник Европа, бр.12, 1887) го вклучи „Копнеж“ во својот список на најдобри современи раскази.[4] Лав Толстој го вклучил „Копнеж“ во неговиот личен список на најдобри раскази од Чехов.[1]
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 Shub, E. M. Commentaries to Тоска. The Works by A.P. Chekhov in 12 volumes. Khudozhestvennaya Literatura. Moscow, 1960. Vol. 3, p. 537
- ↑ Commentaries to The Misery. Рассказы и юморески 1885 - 1886 гг. Полное собрание сочинений и писем в тридцати томах. Сочинения том четвертый. 1885-1886 М., "Наука", 1984
- ↑ "Русское богатство", 1886, N 12, стр. 178
- ↑ "Вестник Европы", 1887, N 12, стр. 770.
Надворешни врски уреди
- Тоска . Изворен руски текст