Звоначка бања е бања во Србија во општина Бабушница во областа Пирот, во близина на населбата Звонце.

Хотел во Звоначка бања

Геолошки одлики на Звоначка Бања уреди

Позната од античкото минато и добро посетена меѓу двете светски војни, Звоначка Бања со изворите на лековита вода, надморска височина од 630м и пријатната подпланинска клима, многупати била предмет на интерес на научниците и практичарите. Научниците детално ја истражувале природата, а практичарите изградиле капацитети за спа третмани.

Сегашната студија на Коста Петковиќ (1903-1987) и Никола Милојевиќ потекнува од 1956 година, а објавена е од Научната книга од Белград под наслов Геолошки состав и тектонска структура на областа Звоначка Бања, со посебен осврт на изгледот на термалните извори. Интерес е и книгата на Љиљана Петковиќ Звоначка бања од туристичко-географски аспект, објавена во 2001 година. во издание на Народната библиотека на Бабушница. И денес активни геолози и географи пишуваат информации за Звоначка Бања.

Оваа база, недоволно потврдена, се наоѓа на крајниот исток на Србија, недалеку од границата со Бугарија. Од Димитровград е оддалечен 30 километри, од Бабушница 31км. и од Пирот 39км. Се развиле на наслаги на бигор, која се таложи од бањската термоминерална вода богата со калциум карбонат. Над бањата, која се наоѓа на стрмната долинска страна на потокот Блаташница, притока на Јерма, се издигаат 1.071м. високи варовнички врвови Стажа, а спроти него 1.032м високото Асеново Кале, изградени се од масивни титонски варовници.

Хидролошки одлики уреди

Тектонската структура и геолошкиот состав на теренот ги одредуваат основните форми на термоминералната вода. Констатирано е дека најголемиот дел од водата паѓа низ пукнатините на варовничката маса, хемиски и механички ги шири и продлабочува. Бидејќи варовниците се загадуваат со непропустливи седименти, водата се појавува на топографската површина во вид на извор од раселински тип. Со оглед на температурата на водата од 28 °C, се претпоставува дека достигнува длабочина од 500-600м. Лековитата вода извира од пукнатини повисоки од бигренската бариера. Изворот е наменет за бањата, има фонтаната пред бањата, фонтаната од страната на бањата, за потребите на хотелот „Мир“ и надворешен базен. Температурата на водата е 28,5 °C, а приносот е 9 литри. Звоначка Бања се споменува во книгата Лековити води и климатски места во Карниолски Срби, Хрвати и Словенци од 1922 година, но нема податоци за хемискиот состав на водата. Податоците за радиоактивноста на бањската вода, која изнесува 6,55 мах единици, датираат од 1939 година и се класифицирани како радиоактивна хипотермија. Во 1955 година, била утврдена значително помала радиоактивност (0,199 мах единици). Во 1976 година утврдена е дека радиоактивноста на водата добиена од ураниум е 1,80 Bq/l, радонот 1,80 Bq/l и радиумот 3,632 Bq/l. Во 1992 година, д-р Слободан Станковиќ утврдил дека кај причинителите на водата и биграта од Звоначка Бања, вкупната гама активност на радионуклидите, емитери на гама-зрачење, е 0,90 Bq/l, од кои радиоцезиум е 0,16 Bq/l, што е на нивото на инструменти за чувствителност.

За разлика од радиолошките, неколку пати се правени хемиски анализи на водата. Анализа од 1955 година укажува на 12 состојки со заклучок дека водата е индиферентна на хипотермија. Во 1976 година била извршена анализа со 51 индикатор и акцент на лековити компоненти составени од микроелементи - калиум, литиум, рубидиум, бариум, бакар, јод, флуор, фосфор, манган и стронциум. Воислав Вујановиќ и Милорад Теофиловиќ заклучуваат дека е вода со мала минерализација и ниска содржина на повеќето елементи, со исклучок на азот, кислород, калциум, јаглеводороди и силициум диоксид, карактеристично за андезитскиот вулканизам на источна Србија.

Според горенаведената анализа, извршена од експерти од Институтот за физикална медицина и рехабилитација д-р Властимир Годиќ од Белград во јуни 1983 година, водата била класифицирана како олигоминерална нискосулфатна хипотермија со реакција од pH 7,9, температура 27,3 °C, сува со остаток на температура од 180 °C, 0,2456 гр / литри, специфична тежина 1,000182, слободен јаглерод диоксид, слободен водород сулфат, без амониум катјони и без анјони од бром и јодид. Термалната минерална вода на Звоначка Бања се одликува со гасен состав во кој повеќе од 80% доминира азотот. Кислородот е застапен со 17%, јаглерод диоксид и други гасови со 3%. Изворот на лековитата вода е од карстен тип и припаѓа на карпатско-балканскиот регион.

Хемиски состав на водата уреди

Катјони Грам Милимола Минивала Минивала у%
Натриум 0,0076 0,3304 0,3304 6.15
Калиум 0,0011 0,0282 0,0282 0,52
Литиум 0,000041 0,0012 0,0014 0,03
Калциум 0,07655 1,9138 3,8276 71,28
Магнезиум 0,01407 0,5863 1.1726 21.84
Стонциум 0,00038 0,0043 0,0086 0,15
Манган 0,0001 0,000018 0,00036 0,01
Анјони Грам Милимола Миливала Миливала у%
Хидрокарбонат 0,2550 4.1903 година 4.1803 година 77,81
Хлорид 0,045 0,1268 0,1268 2.36
Флуор 0,00016 0,0084 0,0084 0,16
Нитрат 0,0011 0,0177 0,0177 0,33
Фосфат 0,00036 0,0038 0,0076 0,14
Сулфат 0,0495 0,5156 1,0312 19.20 часот

Историја на Звоначка Бања уреди

 
Поглед од хотел Мир во Звоначка Бања

Термоминералните води на Звоначка Бања им биле познати на Римјаните за време на нивното владеење со овој дел од нашата земја. За време на градежните работи во 1903 и 1926 г. Откриени се остатоци од подна керамика, спомен плоча, монети и остатоци од еден храм. Уредувањето на бањата е поврзано со развиеното рударство во околината, што е чест случај во Србија. Во средниот век Звоначка Бања му служела на месното население. Има информации за постоењето на парохијата Звонце, но нема доволно докази за да се заклучи дека нејзиниот центар бил во бањата.

Во близина на бањата има два манастира. Првиот е Свети Јован Богослов (Поганово), изграден во 1395 година, а вториот е Пресвета Богородица (Суково), изграден во 1859 година. Близината на бањи и манастири е потврдена на повеќе локации во Србија. Овде нема материјални траги од времето на турското владеење. По години стагнација, бањата почнала да се реновира помеѓу 1903 и 1926 година. Прво бил расчистен теренот, откриени се остатоци од римски градби, изграден е резервоар за вода, цевковод од резервоарот до базенот и изградена е една зграда. Потоа, сè до Втората светска војна, по пуштањето во употреба на рударската пруга Суково- Ѕвонце ( рудник за јаглен во Јерма), во 1929 година била изградена Вилата Ветрен со осум соби. По Втората светска војна се уредувале пристапни патишта од правец на Димитровград, Пирот и Бабушница, се уредил спа паркот, се опремиле бањите, се изградил и отворен базен и хотел „Мир“ со 140 легла и соодветни капацитети за бањско лекување.

Тектонската структура, геолошката структура и морфолошката еволуција на околината на Звоначка Бања се добро проучени благодарение на поранешниот рудник за јаглен Јерма. Непосредната околина на бањата е изградена од седиментни карпи. Доминираат тенки слоеви црни шкрилци со богата фосилна фауна. Има и кварцни песочници со слоеви од јаглен и тврди глинени шкрилци. Се појавуваат и црвени песочници и масивни варовници. За појавата на термоминералната вода важни се длабоките раседи кои се издолжени и хоризонтални. Меѓу раседите особено е изразен оној во Блаташничката котлина на профилот Асеново-кале-Звоначка бања-село Одоровци.

Демографија уреди

Во Звонце живеат 224 возрасни лица, а просечната возраст на населението е 48,7 години (46,8 за мажи и 50,7 за жени). Во населбата има 100 домаќинства, а просечниот број на членови по домаќинство е 2,54.

Оваа населба е претежно населена со Бугари (според пописот од 2002 година), а во последните три пописи е забележан пад на населението.

Посетеност и лековитост уреди

Балнеотерапијата и климатотерапијата во Звоначка Бања третираат невралгија, неврастенија, прихоневроза, вегетативни неврози, зачудувачки, дегенеративни и екстраартикуларни ревматизам, проблеми со менопаузата, висок крвен притисок и нарушувања на периферната циркулација на крвта.

Пред Втората светска војна Ѕвоначка Бања во текот на годината ја посетувале 500-1.000 пациенти. Во 1950 година имало 720, а во 1962 година точно 2.892. По изградбата на хотелот „Мир“ и воведувањето на постојана медицинска услуга, во некои години имало и до 5.000 посетители и 20.000 ноќевања. Значаен бил и големиот број на екскурзионисти од околните места, кои во текот на летото доаѓале да пливаат во отворениот базен кој е исполнет со топла лековита вода. За збогатување на содржините на туристичкиот престој во Звоначка Бања може да се искористи и туристичката атрактивна долина, особено клисурата на реката Јерма, како и познатите манастири.[1]

Галерија уреди

Наводи уреди

  1. Станковић, Стеван М. (2009.). Бање Србије. Београд: ЗУНС. Проверете ги датумските вредности во: |year= (help)

Надворешни врски уреди