Лимски балкони

(Пренасочено од Балконите во Лима)

Лимски балкони (шпански: Balcones de Lima) — забележителни архитектонски елементи на градот Лима во Перу, остатоци од колонијалниот период на градот. Балконите се предмет на културното наследство на Перу и истите се изградени додека постоело Вицекралството Перу, а потоа продолжиле да се градат и на почетокот на независноста на Перу. Повеќето балкони се изградени во XVII и XVIII век и истите се наоѓаат во исторскиот центар на Лима. Тие биле адаптирани за резиденцијални потреби и истите влијаеле врз голем број перуански научници и истакнати личности, како што е на пример писателот Рикардо Палма. Овие балкони се клучните за прогласување на историскиот центар на Лима како Светско културно наследство на УНЕСКО.[1]

Фасадата на Палатата на Торе Тагле со тремови и камени сводови и колонијални богато изрезбани дрвени балкони.
Балконите на куќата Осамбела.
Колонијални деловни згради со дрвени балкони.

Колонијална архитектура

уреди

Колонијалната архитектура на Вицекралството Перу се развила во периодот од 16 до 19 век, кога Јужна Америка бил освоена од Шпанската Империја.[2] Балковите во Лима биле изградени во ренесансен, барок, необарок и неокласичен стил, со забележливи влијанија од средоземната, блискоисточната, анадалузиската и карипската архитектура.

Ренесансните и барок елементи се споиле поради европското влијание.[3] Поради француското влијание во 18 век се појавиле и рококо елементи. Оваа мешавина довела до разнолика и разиграна тема на архитектонска декорација. Француското влијание е најзабележливо кај Куќата на Гојенече, изградена во 1863 година. Арапското влијание е исто така забележливо. Дрвените балкови се наследени од мурската традиција

Изградба

уреди

Главната одлика на балковите се режетките и балустерите. Дрвените балкони кои се на горните нивоа им давале приватност на жителите и циркулација на воздух, особено важна одлика за куќите во топлите региони. Неокруглите балкови биле донесени во Шпанија во 18 век. Балконите од 15 до 17 век имале отвореност, а балконите по 18 век биле затворени. Плочки и мозаици исто така се користеле за изградба на балконите.

Социјална функција

уреди

Во 18 век, вицекралевите би стоеле на балконите и би испраќале пораки и говори до народот. За религиски цели, свештениците можеле да ги набљудуваат масите без да бидат видени.[2]

Балконите често ги спојувале внатрешниот и надворешни простор. Тие често се нарекувале како „улици на небото“ поради нивната големина.[4] Историчарот Чарлс В. Вокер ги толкувал балконите како манифестација на моќ и доминација.[3]

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. Centre, UNESCO World Heritage. „Historic Centre of Lima“. whc.unesco.org (англиски). Посетено на 2017-04-23.
  2. 2,0 2,1 Kelly, Donnahue-Wallace (2008). Art and Architecture of Viceregal Latin America, 1521-1821. University of New Mexico Press. ISBN 978-0826334596.
  3. 3,0 3,1 Walker, Charles (2003). „The Upper Classes and Their Upper Stories: Architecture and the Aftermath of the Lima Earthquake of 1746“. Hispanic American Historical Review. 83.1: 53–82.
  4. Smith, Sabine; Bley, Miriam (2012). „Streets in the Sky: The Balconies of Lima and the Road to Intercultural Competence“. Journal of Global Initiatives: Policy, Pedagogy, Perspective. 7 (2 Pervuvian Trajectories of Sociocultural Transformation).

Надворешни врски

уреди