Јеврем Брковиќ (српскохрватски: Јеврем Брковић; 29 декември 1933 — 24 јануари 2021) бил црногорски поет, писател, новинар, дисидент и историчар[1].

Животопис уреди

Роден е во селото Сеоце во близина на Подгорица, Зета Бановина , Кралство Југославија.

Брковиќ работел како новинар во Радио Титоград и беше заменик уредник на списанието „Овдје“. Брковиќ го поминал раниот живот во Белград, Србија, тогашен главен град на СФР Југославија.

Во 1975 година бил добитник на наградата „13 јули“, најпрестижната годишна награда на Црна Гора.

Додека бил во Белград, Брковиќ промовираше српски национализам, граѓанска непослушност.

Се спријатели со Матија Бешковиќ и Радован Караџиќ, иако подоцна ќе стане нивни најсуров критичар. З

а време на југословенските војни во 90-тите тозаземална про-црногорскиот став и неговите ставови беа опишани како анти-естаблишмент.

Тој исто така бил критичар на режимот предводен од Мило Ѓукановиќ.

Во 1994 година, поради притисокот и политичките прогони , Брковиќ ја напушти Црна Гора и емигрирал во Хрватска, каде што престојувл некое време.

Во 1999 година се вратил во Црна Гора, кога, според неговите зборови, „Црна Гора уште еднаш стана Црна Гора“. Тој бил силен поддржувач на независноста на Црна Гора од државниот сојуз на Србија и Црна Гора.

На 24 октомври 2006 година Брковиќ и неговиот возач и телохранител Срѓан Војичиќ биле нападнати од тројца вооружени лица. Војичиќ беше застрелан, додека Брковиќ избега со лесни повреди.

Брковиќ почина на 24 јануари 2021 година на 87-годишна возраст[2]..

Творештво уреди

Поезија уреди

  • Заведи
  • Земја на висорамнини
  • Хајлендс Хомер е мртов
  • Синови на кучки
  • Античка магла околу домот
  • Комити балади

Романи уреди

  • Пантелеј на корнел
  • Луѓето на Дјук
  • Црни точки
  • Монигрени
  • Каменици
  • Lубителот на Доклеа

Филозофски дела уреди

  • Анатомијата на моралот на сталинист
  • Мои полиња на естетика
  • Уништеното лице на демократијата
  • Речник
  • Основање и уништување на куќата Озровиќ

Наводи уреди