NGC 2899планетарна маглина во соѕвездието Едро, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

NGC 2899

{{{опис}}}

Соѕвездие Едро
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 9 ч 27 м 3 с
Деклинација - 56° 6' 20"
Податоци од набљудување
Вид на тело планетарна маглина
Морфолошки вид PN
Привиден сјај
(видлив)
11,8
Привиден сјај
(во честот. појас.)
12,2
Физички податоци
Привидни димензии 1,95' x 1'
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 27 февруари 1835
Други ознаки PK 277-3.1, ESO 166-PN13

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2899 се споменува и како PK 277-3.1, ESO 166-PN13.

Откривање уреди

Објектот е откриен на 27 февруари 1835 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци уреди

Податоци од набљудување уреди

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2899 е од видот PN.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 11,8 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 12,2 m.[2] NGC 2899 има привидни димензии од 1,95' х 1'.[2]

Астрономски податоци уреди

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 9 ч 27 м 3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 56° 6' 20".[3]

Други поделби уреди

Проучување на NGC 2899 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 425; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8588.

Поврзано уреди

Наводи уреди

Користена литература уреди

  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски уреди