NGC 1815
NGC 1815 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Маса, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| NGC 1815 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Маса |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 5 ч 2 м 27,3 с |
| Деклинација | - 70° 37' 16" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | OCL |
| Привиден сјај (видлив) |
12,4 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
12,4 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,2' x ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 24 ноември 1834 |
| Други ознаки | ESO 56-SC49, in LMC |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1815 се споменува и како ESO 56-SC49, in LMC.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 24 ноември 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1815 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,4 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 12,4 m.[2] NGC 1815 има само една позната привидна димензија, која изнесува 1,2'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 2 м 27,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 70° 37' 16".
Други поделби
уредиПроучување на NGC 1815 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 444; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9165.
Поврзано
уреди
Наводи
уредиКористена литература
уреди- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)