IC 384галаксија во соѕвездието Телескоп, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

IC 384


Соѕвездие Телескоп
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 19 ч 36 м 21,4 с
Деклинација -47° 15' 57"
Положбен агол 60°
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид Sbc
Привиден сјај
(видлив)
13,9
Привиден сјај
(во честот. појас.)
14,7
Површински сјај 13,6 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 1,2' x 0,7'
Историја
Откривач Ројал Харвуд Фрост
Откриена 1 септември 1904
Други ознаки ESO 283-11

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 384 се споменува и како ESO 283-11.

Откривање

уреди

Објектот е откриен на 1 септември 1904 година од страна на Ројал Харвуд Фрост.

Податоци

уреди

Податоци од набљудување

уреди

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 384 е од видот Sbc.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,9 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,7 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13,6 m/лм2.[2] IC 384 има привидни димензии од 1,2' х 0,7'.[2]

Астрономски податоци

уреди

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 19 ч 36 м 21,4 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -47° 15' 57".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 60°.[2]

Други поделби

уреди

Проучување на IC 384 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 63403.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди

Користена литература

уреди
  • Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)

Надворешни врски

уреди