HAT-P-17портокалово џуџе на растојание од 92,6 парсеци или 302 светлсони години од Земјата. Има маса од околу 0.857 ± 0.039 M. И во нејзина орбита има две планети, HAT-P-17b и HAT-P-17c, и двете забележани во 2012 година.[4] Потрагата по ѕвезда сопатник користејќи ја адаптивната оптика при опсерваторијата ММТ била негативна.[8] Кандидат придружник беше забележан со спектроскопска потрага во високоразделното К-подрачје на инфрацрвениот спектар снимен од Кековата опсерваторија.[9]

HAT-P-17
Податоци од набљудување
Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие Лебед[1]
Ректасцензија 21ч 38м &1000000000008731100000008,7311с[2]
Деклинација +30° 29′ &1000000000019445600000019,4456″[2]
Прив. величина (V) 10,38[3]
Особености
Спектрален тип млада K[4]
Астрометрија
Сопствено движење (μ) Рект: −80,395 ± 0,158[2] млс/г
Дек.: −126,972 ± 0,148[2] млс/г
Паралакса (π)10.7960 ± 0.0561[2] млс
Оддалеченост302 ± 2 сг
(92,6 ± 0,5 пс)
Податоци
Маса0,857 ± 0,039 M
Полупречник0,837 R
Површ. грав. (log g)4,53 ± 0,02[5]
Сјајност0,48 ± 0,04 L
Температура5.345 ± 70[5] K
Металичност0,06 ± 0,08[5]
Вртежна брзина (v sin i)0,56+0,12
0,14
[6] км/с
Старост7,8 ± 3,3 Гг.
Други ознаки
TYC 2717-417-1, GSC 02717-00417, 2MASS J21380873+3029193[7]
Наводи во бази
SIMBAD— податоци
Споредба на НАТ-Р-17 со Јупитер

Планетарен систем

уреди

Во 2012 година забележан е повеќепланетарен систем кој се состои од две планети во премин врел Сатурн во занесена орбита и шпланета налик на Јупитер во надворешната орбита. Планаетата во премин HAT-P-17b е забележана од страна на проектот HATNet користејќи телескопи од Хаваи, Аризона и од Вајзовата опсерваторија во Израел. Била потврдена со мерењата на радијалната брзина при Кековата опсерваторија што исто така довело и до откривање на втората планета во многу подалечна орбита.[4] Во 2013 година мерењата на радијалната брзина на Роситер-Меклафлиновиот ефект покажале дека аголот меѓу оската на вртење на ѕвездата и орбитата на планетата b е приближно 19°.[6]

Планетарен систем HAT-P-17[4][10]
Придружници Маса Голема полуоска
(ае)
Орбитален период
(денови)
Занесеност Наклон Полупречник
b 0,537 ± 0,017 MJ 0,0882+0,0013
0,0014
10,338523+0
−0,000089
0,3417 ± 0,0036 89,20+0,20
0,10
°
1,010 ± 0,029 RJ
c > 2,88 ± 0,10 MJ 4,67 ± 0,14 3.972+185
146
0,295 ± 0,021

Наводи

уреди
  1. Roman, Nancy G. (1987). „Identification of a Constellation From a Position“. Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 99 (617): 695–699. Bibcode:1987PASP...99..695R. doi:10.1086/132034. Vizier query form
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
  3. Høg, E.; и др. (2000). „The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars“. Astronomy and Astrophysics. 355: L27–L30. Bibcode:2000A&A...355L..27H.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Howard, A. W.; и др. (2012). „HAT-P-17b,c: A Transiting, Eccentric, Hot Saturn and a Long-period, Cold Jupiter“. The Astrophysical Journal. 749 (2). 134. arXiv:1008.3898. Bibcode:2012ApJ...749..134H. doi:10.1088/0004-637X/749/2/134.
  5. 5,0 5,1 5,2 Torres, Guillermo; и др. (2012). „Improved Spectroscopic Parameters for Transiting Planet Hosts“. The Astrophysical Journal. 757 (2). 161. arXiv:1208.1268. Bibcode:2012ApJ...757..161T. doi:10.1088/0004-637X/757/2/161.
  6. 6,0 6,1 Fulton, Benjamin J.; и др. (2013). „The Stellar Obliquity and the Long-period Planet in the HAT-P-17 Exoplanetary System“. The Astrophysical Journal. 772 (2). 80. arXiv:1301.6289. Bibcode:2013ApJ...772...80F. doi:10.1088/0004-637X/772/2/80.
  7. „HAT-P-17“. SIMBAD. Центар за астрономски податоци во Стразбур. Посетено на 2019-01-24. (англиски)
  8. Adams, E. R.; и др. (2013). „Adaptive Optics Images. II. 12 Kepler Objects of Interest and 15 Confirmed Transiting Planets“. The Astronomical Journal. 146 (1). 9. arXiv:1305.6548. Bibcode:2013AJ....146....9A. doi:10.1088/0004-6256/146/1/9.
  9. Piskorz, Danielle; и др. (2015). „Friends of Hot Jupiters. III. An Infrared Spectroscopic Search for Low-mass Stellar Companions“. The Astrophysical Journal. 814 (2). 148. arXiv:1510.08062. Bibcode:2015ApJ...814..148P. doi:10.1088/0004-637X/814/2/148.
  10. Bonomo, A. S.; и др. (2017). „The GAPS Programme with HARPS-N at TNG . XIV. Investigating giant planet migration history via improved eccentricity and mass determination for 231 transiting planets“. Astronomy and Astrophysics. 602. A107. arXiv:1704.00373. Bibcode:2017A&A...602A.107B. doi:10.1051/0004-6361/201629882.

Координати:   &1000000000000002100000021ч &1000000000000003800000038м &1000000000000000900000009с, +&1000000000000003000000030° &1000000000000002900000029′ &1000000000000001900000019″