Филип Филиповиќ (ватерполо)
Филип Филиповиќ (2 мај 1987) е српски ватерполист. Тој бил член на машката ватерполо репрезентација на Србија која освоила бронзени медали на Олимписките игри во 2008 и 2012 година и златни медали во 2016 и 2020 година. Тој ја имал и светската титула во 2009 и 2015 година и европската титула во 2003, 2006, 2012, 2014, 2016 и 2018 година. Тој бил прогласен за најкорисен играч на Светското првенство во 2011 година. Тој исто така бил избран за машки ватерполо „Спортист на годината“ во 2011, 2014 и 2021 година од страна на магазинот ФИНА.[1] Играл за Про Реко во Италија и освоил три ЛЕН Лига на шампиони и три ЛЕН Суперкуп со нив.[2] Во моментов игра за Олимпијакос .
На Филиповиќ му била дадена честа да го носи државното знаме на Србија на церемонијата на отворање на Летните олимписки игри 2020 во Токио,[3] со што станал 26-тиот ватерполист што бил знаменосец на церемонијата на отворање и затворање на Олимписките игри .
Клупска кариера уреди
Про Реко уреди
Во февруари 2010 г. Во Сорија гостувал Филип и неговиот соиграч од Про Реко Удовичиќ. Тие одиграл ол-стар хуманитарен натпревар помеѓу Италија и селекцијата на странци кои играле во италијанското првенство, а сите приходи од натпреварот биле наменети за хуманитарни цели - за помош на Хаити, жртвите од неодамнешниот разорен земјотрес. Капите на сите играчи биле понудени на продажба по симболична цена од 30 евра. На 29 јуни 2011 година било потврдено дека Филип и неговите соиграчи од Про Реко ќе играат во Јадранската ватерполо лига .[4]
- Сезона 2011-12
Во второто коло од Јадранската лига, на 24 септември, Филиповиќ го постигнал својот прв гол против Копер Рокава во победата од 16–4 на домашен терен. На 1 октомври 2011 г. Филиповиќ постигна два гола во Јадранската лига, во победата од 10–7 во третото коло на гости против Југ ЦО. На 15 октомври Филиповиќ постигнал гол во петтото коло од Јадранската лига, во победата на домашен терен со 15–8 против Приморје ЕБ. На 22 октомври Филиповиќ постигнал два гола во првото коло од Групата на Евролигата во лесната победа од 13–5 над Спартак Волгоград. На 29 октомври, во седмото коло во Јадранската лига со 13–9 победа на домашен терен против Младост, Филиповиќ постигнал два гола. На 26 ноември Филиповиќ постигнал гол во третото коло на Евролигата, во победата со 10–8 против Јадран Херцег Нови. Филиповиќ постигна два гола на 3 декември во понижувачкиот пораз од 21–0 над ПОШК во дванаесетото коло од Јадранската лига. Во тринаесеттото коло на 10 декември, Филиповиќ постигнал уште два гола против Морнар Сплит во победата на гости со 20–8. На 8 февруари 2012 година, во петтото коло од Евролигата, Филиповиќ постигнал два гола во победата од 15–7 против Марсеј. 3 дена подоцна тој постигна уште два гола, но во петнаесеттото коло во Јадранската лига со 9–8 победа на домашен терен против Југ ЦО. Тој постигнал уште еден гол во победата над Приморје ЕБ со 13–6 на 18 февруари, во шеснаесеттото коло. На 25 февруари, во последното коло од групната фаза на Евролигата, Филиповиќ бил најдобар стрелец во победата од 18–7 на гости против Спартак Волгоград со пет гола.[5] Четири дена подоцна, Филиповиќ постигна уште пет гола, но во натпреварот од четиринаесеттото коло заостанување во Јадранската лига, во лесната победа од 21–5 на домашен терен над Морнар БС. На 3 март Филиповиќ постигна два гола во победата од 12–7 на Јадранската лига на гости против Младост, а вториот гол беше негов 20-ти досега.
Репрезентативна кариера уреди
Филип конечно ги постигнал своите први два гола на 17 јануари на Европското првенство против Германија во вториот натпревар кој Србите го добиле со резултат 13–12. На 19 јануари, во третиот натпревар на турнирот, Филиповиќ постигнал два гола во големата победа од 15–12 против ривалите и бранител на европскиот шампион Хрватска. Натпреварот ќе го памети и по неспортското однесување на Хрватот Никша Добуд кој намерно го удри одзади, што резултираше со сериозни модринки под десното око на Филиповиќ. Филиповиќ возврати со два гола против Хрватите и мафтајќи со српскиот поздрав со три прста на хрватската клупа. На 27 јануари Филиповиќ постигнал три гола во полуфиналната победа со 12–8 над Италија. Филип Филиповиќ го освои Европското првенство 2012 година на 29 јануари. Тој постигна гол во финалето против Црна Гора кое неговата репрезентација го доби со 9-8. Ова му беше трет златен медал на Европските првенства.
Филиповиќ бил заеднички најдобар стрелец на Олимписките игри во Рио де Жанеиро 2016 година, со 19 гола.[6]
Трофеи уреди
Филиповиќ има настапувано за репрезентацијата на Србија и Црна Гора / Србија повеќе од 381 пати и има постигнато повеќе од 677 голови. Тој има 35 медали со својата репрезентација, од кои најзабележителни се златните медали што ја претставува Србија на Светските првенства во 2009 година во Рим и 2015 година во Казан, како и златни медали и индивидуални МВП награди на Олимписките игри во 2016 година во Рио де Жанеиро и 2020 година во Токио .[7][8]
Клуб уреди
- ВК Партизан
- Државно првенство на Србија (3): 2006–07, 2007–08, 2008–09
- Национален куп на Србија (3): 2006–07, 2007–08, 2008–09
- Про Реко
- Серија А1 (8): 2009–10, 2010–11, 2011–12, 2014–15, 2015–16, 2016–17, 2017–18, 2018–19
- Копа Италија (7): 2009–10, 2010–11, 2014–15, 2015–16, 2016–17, 2017–18, 2018–19
- ЛЕН Лига на шампиони (3): 2009–10, 2011–12, 2014–15
- ЛЕН вицешампион во Лигата на шампионите : 2010–11, 2017–18
- ЛЕН Супер Куп (3): 2010, 2012, 2015 година
- Јадранска лига (1): 2011–12
- ВК Раднички Крагуевац
- ЛЕН Еврокуп (1): 2012–13
- ЛЕН вицешампиони во Лигата на шампионите : 2013–14
- Солнок
- Државно првенство на Унгарија (1): 2020–21
- ЛЕН Еврокуп (1): 2020–21
Награди уреди
- Награда „Спортист на годината“ за ватерполо на магазинот ФИНА: 2011, 2014, 2021 година
- Награда за ватерполо на магазинот Swimming World „Спортист на годината“: 2016, 2021 година
- Награда „Спортист на годината“ за човеково ватерполо на списанието LEN: 2009, 2014, 2016, 2018, 2021 година
- Спортист на годината од страна на Српскиот олимписки комитет : 2016, 2021 година
- Српското спортско друштво „Мајска награда“ : 2007 година
- Најдобар стрелец на Светското првенство: Рим 2009 година
- МВП на светското првенство: 2011 Шангај [1]
- Олимписки турнир 2012 Лондон Тим на турнирот
- Најдобар стрелец во Светската лига: Дубаи 2014 година
- Олимписки турнир 2016 Рио де Жанеиро Тим на турнирот
- МВП на Олимписки турнир: Рио де Жанеиро 2016 година
- Најдобар стрелец на Олимпискиот турнир: Рио де Жанеиро 2016 година
- Олимписки турнир 2020 Токио Тим на турнирот
- МВП на Олимписки турнир : Токио 2020 година
- МВП на Европското првенство : Барселона 2018 година
- МВП на светска лига : Белград 2019 година
- Најдобар тим на годината: 2009, 2014, 2016, 2018
Приватен живот уреди
Филиповиќ е во брак со Сања и има еден син.[1]
Наводи уреди
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Filip Filipović Архивирано на {{{2}}}.. nbcolympics.com
- ↑ Craig Lord: Germany Back On Top In European Vote. SwimNews.com. Retrieved on 11 August 2016.
- ↑ „Sonja Vasić i Filip Filipović nose zastavu Srbije na otvaranju Olimpijskih igara“ [Sonja Vasić and Filip Filipović will carry the Serbian at the Olympic opening ceremonies]. www.rts.rs (српски). Radio Television of Serbia. Посетено на 7 July 2021.
- ↑ Pro Recco u Triglav Jadranskoj ligi. Vaterpolo Magazin (29 June 2011)
- ↑ „PALLANUOTO, SAVONA E RECCO REGINE DI COPPA“. liguria notizie. 27 February 2012.
- ↑ „Official Results Book – 2016 Olympic Games – Water Polo“. olympic.org. IOC. стр. 100. Архивирано од изворникот (PDF) на 18 December 2018. Посетено на 20 June 2020.
- ↑ „Serbia wins its 1st men's water polo gold“. USA TODAY (англиски). Посетено на 2021-08-09.
- ↑ „Filipovic, Serbia top Greece 13-10 for men's water polo gold“. AP NEWS (англиски). 2021-08-08. Посетено на 2021-08-09.