Тереза Меј
Марија Тереза Меј (/ tərizə/;[1] родена на 1 октомври 1956 година) е британски политичар, која служи како премиер на Обединетото Кралство и водач на Конзервативната партија од 2016 година. Работела како министер за внатрешни работи од 2010 до 2016 година. Меј за првпат била избрана за пратеник во 1997 година. Идеолошки, таа се идентификува како конзервативец.[2]
| The Right Honourable Тереза Меј MP | |
|---|---|
| Премиер на Обединетото Кралство | |
| Монарх | Елизабета II |
| Minister for the Cabinet Office | Бен Гумер Дамјан Грин Дејвид Лидингтон |
| На должноста 19 January 2009 – 11 May 2010 | |
| Водач | Дејвид Камерон |
| Сенчи | Џејмс Пунрел Ивет Купер |
| Претходник | Крис Грејлинг |
| Наследник | Ивет Купер |
| Државен секретар во сенка за жени и еднаквост | |
| На должноста 2 July 2007 – 11 May 2010 | |
| Водач | Дејвид Камерон |
| Сенчи | Хариет Хермен |
| Претходник | Елеанор Леинг |
| Наследник | Ивет Купер |
| На должноста 15 June 1999 – 18 September 2001 Министер во сенка за жени | |
| Водач | Вилијам Хаг |
| Сенчи | The Baroness Jay of Paddington Патриција Хевит |
| Претходник | Џилијан Шеперд |
| Наследник | Керолин Спелман |
| Водач во сенка на Домот на Комуните | |
| На должноста 6 December 2005 – 19 January 2009 | |
| Водач | Дејвид Камерон |
| Сенчи | Џеоф Хун Џек Строу Хариет Хермен |
| Претходник | Крис Грејлинг |
| Наследник | Алан Данкан |
| Државен секретар во сенка за култура, медиуми и спорт | |
| На должноста 6 May 2005 – 8 December 2005 | |
| Водач | Мајкл Хауард |
| Сенчи | Теса Џовел |
| Претходник | Џон Витингдејл |
| Наследник | Хуго Свир |
| Државен секретар во сенка за животна средина, храна и рурални прашања и Државен секретар во сенка за транспорт | |
| На должноста 6 November 2003 – 14 June 2004 | |
| Водач | Мајкл Хауард |
| Сенчи | Маргарет Бекет (Животна средина) Алистер Дарлинг (Транспорт) |
| Претходник | Дејвид Лидингтон (Животна средина, храна и рурални прашања) Тим Колинс (Транспорт) |
| Наследник | Тим Јео |
| Државен секретар во сенка за транспорт | |
| На должноста 6 June 2002 – 23 July 2002 | |
| Водач | АјанДанкан Смит |
| Сенчи | Алистер Дарлинг |
| Претходник | Себеси (Транспорт, локална самоуправа и региони) |
| Наследник | Тим Колинс |
| Државен секретар во сенка за транспорт, Државен секретар во сенка за заедници и локална самоуправа | |
| На должноста 18 September 2001 – 6 June 2002 | |
| Водач | Ајан Данкан Смит |
| Сенчи | Стивен Бјерс Алистер Дарлинг |
| Претходник | Арчи Норман (Животна средина, транспорт и региони) |
| Наследник | Себеси (Транспорт) Ерик Пиклс (Локална самоуправа и Региони) |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | Theresa Mary Brasier 1 октомври 1956 Истборн, Сусекс, Англија |
| Партија | Конзервативна Партија |
| Сопружник | Филип Меј (в. Грешка: погрешен формат за време) |
| Родители |
|
| Живеалиште | 10 Downing Street (official) |
| Установа | St Hugh's College, Oxford |
| Потпис | 
|
| Портал | tmay.co.uk 
|
.jpg)
Меј пораснала во Оксфордшир и се школувала на Колеџот Св. Хју, Оксфорд. Работела во Банката на Англија, а од 1985 до 1997 година во Здружението за услуги за средување на плаќања, исто така работела како советник за Дурсфорд во Мертон. Од 1999 до 2010 година, Меј имала голем број улоги во опозициските кабинети во сенка. Таа била и претседател на Конзервативната партија од 2002 до 2003 година.
По формирањето на коалициска влада по изборите во 2010 година, Меј била назначена за министер за внатрешни работи и министер за жени и еднаквост, откажувајќи се од втората улога во 2012 година. Со повторната победата на конзервативната партија на изборите во 2015 година, таа станала најстариот министер за внатрешни работи во последните 60 години. За време на нејзиниот мандат таа се залагала за реформа на Полициската федерација, имплементирала линии во политиката за дроги, вклучувајќи ја и забраната на растението кат (khat), го надгледувала воведувањето на избраните полициски и криминални комесари, депортацијата на Абу Кадада, создавањето на Националната агенција за криминал и донела дополнителни ограничувања на имиграцијата.[3]
Во јули 2016 година, по оставката на Дејвид Камерон, Меј била избрана за водач на Конзервативната партија, со што станала втората жена премиер по Маргарет Тачер. Како премиер, Мај го започнала процесот на повлекување на Обединетото Кралство од Европската унија.
Ран живот и образование уреди
Родена на 1 октомври 1956 година во Истборн, Сасекс, Меј е единственото дете на Заидее Мери (1928-1982) и Хуберт Бразиер (1917-1981).[4] Нејзиниот татко бил свештеник на Црквата на Англија (англо-католичката црква),[5] и капелан во болница во Истборн.[6] Мајка ѝ била поддржувач на Конзервативната партија.[7]
Првично учела во основното, државно училиште во Heythrop, по што продолжила во Школата за девојки на Свети Јулијана. Потоа во Римокатоличката независна школа во Begbroke, која била затворена во 1984 година.[8][9][10]
Кога имала 13 години, Меј добила место во поранешната Гимназија на Holton Park Girls, државно училиште во Wheatley. Подоцна Меј се дошколувала на Универзитетот во Оксфорд, каде што дипломирала со диплома од втор степен во 1977 година.[11]
Брегзит уреди
.jpg)
За време на референдумската кампања во 2016 година, Тереза Меј го поддржала останувањето на Обединетото Кралство во Европската Унија, но не водела интензивна кампања. Меј за време на референдумот критикувала одредени аспекти на ЕУ.[12][13] Политичките новинари шпекулирале дека Меј не зела големо учество во дебатата за да ја зајакне својата позиција како иден кандидат за водач на Конзервативната партија.[14]
Наводи уреди
- ↑ Ball, James (17 July 2016). „This Is What It's Like To Work In Government For Theresa May“. BuzzFeed News. Архивирано од изворникот на 6 September 2017. Посетено на 6 June 2017.
- ↑ Quinn, Ben (30 June 2016). „Theresa May sets out 'one-nation Conservative' pitch for leadership“. The Guardian. Посетено на 24 July 2018.
- ↑ Rentoul, John (1 July 2016). „Boring and competent Theresa May is what the nation needs after shock Brexit vote“. The Independent. Архивирано од изворникот на 12 July 2016. Посетено на 11 July 2016.
- ↑ The International Who's Who. Europa Publications. 2004. стр. 1114.
- ↑ Gove, Michael (9 March 2017). „Mrs May is our first Catholic prime minister“. The Times. Посетено на 9 March 2017.
- ↑ Бразиер, Хуберт, Керкфорд's Clerical Directory 1977-79 , Oxford University Press
- ↑ McSmith, Andy; Morris, Nigel. „Theresa May: Iron lady in waiting“. Архивирано од изворникот на 31 October 2016. Посетено на 30 October 2016.
- ↑ Kite, Melissa (15 May 2011). „How clashes with Theresa May led Dame Pauline Neville Jones to quit“. The Sunday Telegraph. Архивирано од изворникот на 4 July 2016. Посетено на 5 July 2016.
- ↑ „Screaming arrival“. BBC News. 8 May 2000. Архивирано од изворникот на 13 August 2017. Посетено на 20 October 2010. Не се допушта закосување или задебелување во:
|work=(help) - ↑ Sullivan, Paul (2012). The Little Book of Oxfordshire. New York: History Press. ISBN 978-0-7524-8243-9. Архивирано од изворникот на 17 November 2017. Посетено на 5 July 2016.
- ↑ "Список на класа на Универзитетот Оксфорд". Тајмс (Лондон). 11 јули 1977 година стр. 14.
- ↑ Bennett, Asa (25 April 2016). „Theresa May wants you to stay in the EU. Has she blown her chances of ever being Tory leader?“. The Daily Telegraph. London. Архивирано од изворникот на 9 July 2016. Посетено на 10 July 2016.
- ↑ McTague, Tom (3 June 2016). „Theresa May, the anti-Boris who just might be Britain's next PM“. Архивирано од изворникот на 4 June 2016. Посетено на 10 July 2016.
- ↑ Bennett, Asa (16 June 2016). „Theresa May's silence speaks volumes about her leadership ambitions“. The Daily Telegraph. London. Архивирано од изворникот на 25 June 2016. Посетено на 10 July 2016.