Хартман фон Ауе
Хартман фон Ауе († веројатно помеѓу 1210 и 1220 година) заедно со Волфрам фон Ешенбах и Готфрид Стразбуршки важи за најзначаен епичар од периодот на Средновековната германска класика во 1200 година. Заедно со Хајнрих фон Велдеке тој се смета за еден од зачетниците на усвоениот витешкиот роман кој како книжевен стил бил преземен од Франција. Тој е автор на расказите во стихови Ерек, Добриот грешник, Сиромавиот Хајнрих, Ивејн, алегориската расправа позната под името Книга на жалби, како и некои љубовни песни и крстоносни песни.
Творештво уреди
Од стилстички причини може да се извлече внатрешна хронологија на делата, според која делото Книга на жалби е прво напишано. Ерек е првиот роман во стихови од Хартман, а по него следуваат Добриот грешник, Сиромавиот Хајнрих и Ивејн. Иако ова хронолошко подредување речиси во целост се заснова на јазични испитувања, тоа е нашироко прифатено меѓу јазичарите. Можно е пишувањето на делото Сиромавиот Хајнрих по или истовремено со Ивејн. Почетокот на Ивејн (првите 1000 стихови) е можно временски да биле блиску до времето на пишување на Ерек и романот веројатно бил завршен подоцна. Тврдењето дека Книга на жалби е прво дело не е сосема јасно, но авторот се опишува себеси како џугелинка (с.7).
Хронолошкото подредување на песните мора да остане хипотетичко. Не е јасно дали зачуваните песни приближно го пренесуваат комплетното лирско творештво на Хартман.
Во порани истражувања, при развојот на личноста на Хартман е забележана рана креативна фаза со световните артурски епови Ерек и Ивејн, на што следела лична криза, религиозно обоени приказни Добриот грешник и Сиромавиот Хајнрих. Ова гледиште било засновано на контрастот помеѓу световните љубовни песни и крстоносните песни, а од друга страна на прологот на Добриот грешник. Тука авторот ги отфрла залудните зборови на својата младост со коишто во минатото барал аплауз од светот; но сега сака да го ублажи овој товар на гревот со религиозен наратив. Сепак, таквата автопсихолошка интерпретација денес во голема мера е одбиена поради актуелната природа на раскажувачот за Хартман како и за повеќето средновековни автори.