Французите се европски народ, кои претежно живеат во Франција. Припаѓаат на романската групи народи. Потомци се на Галите и Франките, од кои го добија и денешното име. Францускиот јазик исто така припаѓа на романската група на јазици.

Французите како тема во уметноста уреди

Во своето дело, „Мирни денови во Клиши“, американскиот писател Хенри Милер зборува за „стоичката рамнодушност на Французите“,[1] вели дека при средбата со маж, „Французинката не го трга погледот како Англичанката или Американката“,[2] но исто така вели дека „Французите ненормално ги почитуваат писателите“.[3] Во делото „Богатството на царот Радован“, српскиот поет Јован Дучиќ вели дека Французинката е „смела, позитивна, духовита, кокетна“;[4] таа не е сопруга, туку љубовница и мајка;[5] таа е единствената жена која може да биде учена, без страв да стане како мажите;[6] како и дека таа е духовно и душевно најрабудената жена. Од друга страна, Французинот е најверен пријател, ако не на жената, тогаш на Французинката.[7] Тој го става целиот свој душевен, духовен и физички живот во жената, т.е. неа ја поставуваат како центар на сите негови работи, должности, врски и намери.[8] Исто така, според Дучиќ, Французинот е добар пријател и чесен непријател.[9]

Наводи уреди

  1. Henri Miler, Mirni dani na Klišiju (drugo izdanje). Beograd: BIGZ, 1987, стр. 10.
  2. Henri Miler, Mirni dani na Klišiju (drugo izdanje). Beograd: BIGZ, 1987, стр. 11.
  3. Henri Miler, Mirni dani na Klišiju (drugo izdanje). Beograd: BIGZ, 1987, стр. 58.
  4. Јован Дучић, Благо Цара Радована (друго издање). Београд: Laguna, 2018, стр. 148-149.
  5. Јован Дучић, Благо Цара Радована (друго издање). Београд: Laguna, 2018, стр. 157.
  6. Јован Дучић, Благо Цара Радована (друго издање). Београд: Laguna, 2018, стр. 96.
  7. Јован Дучић, Благо Цара Радована (друго издање). Београд: Laguna, 2018, стр. 104.
  8. Јован Дучић, Благо Цара Радована (друго издање). Београд: Laguna, 2018, стр. 108.
  9. Јован Дучић, Благо Цара Радована (друго издање). Београд: Laguna, 2018, стр. 194.