Устена согласка (орална)[1] е согласен глас што се создава со пропуштање на воздухот низ устата (наместо низ носот). При творбата на даден устен глас, целата уста игра улога во измената на преминот на воздух. Брзоте измени на преминот што ги прават јазикот и усните го менуваат брановиот облик на гласот со тоа што го набиваат и прошируваат воздухот. Покрај носот и устата, удел во говорот имаат и гласните жици со тоа што ја контролираат гласноста (замавот) и тонот (честотата) на звукот. Употребата на гласните жици одредува дали согласката е звучна или безвучна.

Највеќето согласки се устени (на пр. [p], [r], [v] и [x]. Останатите се носни, како да речеме носните препречни гласови [m] и [ɲ].

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. „орален“ — Лексикон на македонскиот јазик