Ум-Умара

Ум-Умара (арапски: نسيبة بنت كعب; или Ум-Амара, Ум-Мара) — една од првите поддржувачи на пророкот Мухамед и прва жена која се борела со оружје за исламот. Живеала во првата половина на 7 век, но точните датуми на нејзиното раѓање и смрт не се познати.

Кратка биографија

Нусајба била сестра на Абдул инб Каба и мајка на Абдул и Хабиб ибн Зајд ал-Ансарија. Како вдовица и првоборка, била една од највлијаелните членови на Мухамедовиот умет за време на нивното престојување во Медина и битката со арапските племиња кои не го прифатиле исламот. Пред Битката кај Ухуд, Умара и Ум-Асма барале од мажот на Асма да го праша Мухамед за дозвола и тие да учествуваат во битката, но не како помошнички на видарка, туку како првоборки, на што пророкот Мухамед им дал дозвола. Освен во оваа, учествувала и во битките кај Хунајна и Јамама и кај Примирје на Худејбија. После војната, се вратила во Медина каде продолжила да проповеда ислам. Бидејќи нејзиниот маж Газија, и нивните синови Абдул и Хабиб не ја преживеле Битката кај Ухуд, таа се омажила за мажот на Ум-Асме ибн Амр и му родила две деца - син Тамима и ќерка Кавла.

Ум-Умара најмногу со својот штит го бранела Мухамед од непријателските стрели. Со тоа таа била ранета единаесет пати. Од дванаесетта стрела изгубила свест и така останала до крајот на битката. Кога битката завршила, таа се освестила и веднаш прашала дали е Пророкот жив. Мухамедовиот пријател Омер, рекол: „Когаш и да се окренам, зад мене ја гледам Ум-Умара како ме брани“.