Староперсиски јазик
Староперсискиот е старата развојна форма на персискиот јазик. Овој јазик е еден од двата директно документирани староирански јазиици, другиот е авестанскиот. Староперсискиот се појавува воглавно на древни натписи, табли и печати од Ахеменидското (Персиско) царство (600 п.н.е. до 300 п.н.е.). Јазикот се наоѓа на натписи во современите Иран, Романија,[1][2][3] Ерменија, Бахреин, Ирак, Турција и Египет,[4][5]
| Староперсиски јазик | ||
|---|---|---|
| Застапен во | Древна Персија | |
| Ера | се развил во средноперсиски јазик до 300 п.н.е. | |
| Јазично семејство | индоевропско
| |
| Писмо | староперсиско клинесто писмо | |
| Јазични кодови | ||
| ISO 639-2 | peo | |
| ISO 639-3 | peo | |
| Linguist | peo | |
|
| ||
Фонологија уреди
Според староперсиското писмо, јазикот го имал следниот гласовен систем:
Самогласки
- Долги: /aː/ /iː/ /uː/
- Кратки: /a/ /i/ /u/
Согласки
| уснени | забно-алвеоларни | тврдонепчени | меконепчени | грлени | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| носни | m | n | ||||||||
| експлозивни | p | b | t | d | k | ɡ | ||||
| фрикативни | f | θ | x | h | ||||||
| африкативни | t͡s | t͡ʃ | d͡ʒ | |||||||
| шушкави | s | z | ʃ | |||||||
| трперливи | r | |||||||||
| апроксимантни | l | j | w | |||||||
Наводи уреди
- ↑ Kuhrt 2013, стр. 197.
- ↑ Frye 1984, стр. 103.
- ↑ Schmitt 2000, стр. 53.
- ↑ „Old Persian Texts“.
- ↑ Kent, R. G.: "Old Persian: Grammar Texts Lexicon", page 6. American Oriental Society, 1950.
Надворешни врски уреди
- Староперсиски јазик на „Британика“.