Секавец
Секавец (познато и како Сjaкавец, Саковча, Сјакавче; грчки: Λιβαδοχώρι, Ливадохори; до 1927 г. Σακάφτσια, Сакафција или Σακάφτσα, Сакафца[2]) — село во Нигритско, Егејска Македонија, денес во општината Долна Џумаја на Серскиот округ, Грција. Населението брои 420 жители (2011). Сè до 1924 г. било населено исклучиво со Македонци.[3]
| Секавец Λιβαδοχώρι | |
|---|---|
  Секавец | |
|
Местоположба во областа   Секавец | |
| Координати: 41°2′N 23°22′E / 41.033° СГШ; 23.367° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Серски |
| Општина | Долна Џумаја |
| Општ. единица | Орљак |
| Надм. вис. | 20 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 420 |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Географија и местоположба уреди
Селото се наоѓа на 20 км западно од градот Сер и на 17 км северно од Нигрита, во североисточното подножје на Богданска Планина, на надморска височина од 20 м.[3]
Историја уреди
Во Отоманското Царство уреди
Во XIX век Секавец било македонско село во Серската каза на Серскиот Санџак. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. во Сакафча (Sakaftcha) имало 75 домаќинства со 169 жители Македонци и 48 муслимани.[4][5]
Во 1889 година Стефан Верковиќ („Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“) напишал за Секавец:
| „ | Секавец - чифлик, жителите се христијански Македонци, од Нигрита на 3 часа.[6] | “ |
Во 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:
| „ | Секафче, на 41⁄2 на запад од Сер, до реката. Блатеста земја но плодна за памук и сусам. Патот е мачен кога врне. Грчка црква. 40 македонски куќи.[7] | “ |
Селото било под влијание на Цариградската патријаршија. Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 г., во селото Сјакавче имало 360 жители, сите Македонци.[8][9] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Секавец имало 600 Македонци под врховенство на патријаршијата и во селото работело грчко училиште.[8][10]
Во Грција уреди
За време на Првата балканска војна Секавец е окупиран од Бугарија, но по Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор, кога броело 374 жители. Нивниот број во 1920 г. се намалил на 327.[3]
Во 1924 година, во селото се населиле 44 бегалски семејства (вкупно 189 бегалци), така што селото станало мешана населба.[3] Во 1927 година, името на селото било променето во Ливадохори (Ливадохори).[2]
Селото многу настрадало и во Втората светска војна, кога македонското население било принудно иселено во Бугарија и Југославија, а на нивно место биле населени бегалци од попасивните села.[3]
Стопанство уреди
Населението одгледува фуражни растенија, памук и други индустриски култури, произведува жито и други земјоделски производи, а внимание му посветува и на краварството.[3]
Население уреди
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 561 | 816 | 1.000 | 600 | 524 | 546 | 560 | 420 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Самоуправа и политика уреди
Во 1927 година, селото станало самостојна општина, а атарот на општината опфаќал површина од 10,3 квадратни километри.[3] Општината Секавец била приклучена во општината Орљак во 1997 година, која била укината во 2011 година и станала дел од поголемата општина Долна Џумаја.
Селото припаѓа на општинската единица Орљак со седиште во истоименото село, која припаѓа на поголемата општина Долна Џумаја, во округот Сер. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Секавец, во кој е влегува и Долно Караџово.
Културни и природни знаменитости уреди
Цркви
- Црква „Св. Троица“ од 1960-тите
Личности уреди
Родени во Секавец
- Димитар Гогов (р. 1936) — поет
- Пасхалис Цјагас (1837 - 1907) — гркомански свештеник и андартски капетан
Починати во Секавец
- Дине Арабаџиев (? - 1908) — револуционер на ВМРО
Наводи уреди
- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ 2,0 2,1 „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 17 март 2024.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 241.
- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 118–119. ISBN 954-8187-21-3.
- ↑ Верковичъ, Стефанъ (1889). Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи (PDF). С. Петербургъ: Военная Типографія (въ зданіи Главнаго Штаба). стр. 59.
- ↑ Стрезов, Г. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн.XXXVII-XXXVIII, 1891, стр. 845.
- ↑ 8,0 8,1 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 176. ISBN 954430424X.
- ↑ Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 198–199.