Северноатлантски договор

Северноатлантски договор, понекогаш нарекуван Вашингтонски договор — договор кој е спроведуван од Северноатлантската договорна организација, и кој претставува нејзина правна основа. Договорот бил потпишан во Вашингтон на 4 април 1949 година од комитет предводен од американскиот дипломат Теодор Ахилес. Претходни тајни разговори се воделе во Пентагон помеѓу 22 март и 1 април 1948 година. Ахилес му оддава признание на американскиот дипломат Џон Д. Хикерсон за најважните делови од договорот.[1]

Северноатлантски договор
{{{image_alt}}}
Страна за автентикација на Северноатлантскиот договор
Типвоен сојуз
МестоВашингтон
На сила од24 август 1949; пред 74 години (1949-08-24)
УсловRatification by the majority of the signatories including Belgium, Canada, France, Luxembourg, the Netherlands, the United Kingdom, and the United States
Странки30
ЧуварВлада на Соединетите Американски Држави
Јазицифранцуски, англиски
Целосен текст
North Atlantic Treaty на Викиизвор
Тековни земји-членки на НАТО

Со потпишување на Северноатлантскиот договор, страните се решени „да ја заштитат слободата, заедничкото наследство и цивилизација на народите, засновани врз принципите на демократија, поединечна слобода и владеење на правото“.

Членки уреди

Членки основачки

Следните дванаесет држави го потпишале договорот и со тоа станале основачки членки на НАТО:

Подоцнежни членки

Следните 18 држави се приклучиле на договорот по 12-те држави основачи:

Наводи уреди

  1. „Theodore Achilles Oral History Interview“. Truman Library. Посетено на 29 мај 2014.
  2. Се приклучила како Кралство Грција.
  3. Се приклучила како Западна Германија.

Надворешни врски уреди