Сафо (околу 628 п.н.е. - околу 568 п.н.е.) била старогрчка лирска поетеса, родена на островот Лезбос.

Портрет на Сафо

Животопис уреди

Годината на раѓањето на Сафо обично се одредува некаде помеѓу 630 и 612 п.н.е., а според легендата, таа извршила самоубиство поради љубовта кон младиот Фаон, но Висконти и некои други критичари сметаат дека постоеле две жени Сафо: едната била поетеса, а другата била позната по несреќната љубов кон младиот Фаон.[1] околу 570 п.н.е., но малку се знае за нејзиниот живот.

Творештво уреди

Сафо била плодна и позната поетеса која Александрите ја вклучиле во списокот на деветте лирски поети. Се смета дека напишала седум или девет долги книги со поезија, но најголемиот дел од нејзината поезија, која била добро позната во антиката, подоцна бил загубен. Поезијата на Сафо се врти околу страста и љубовта. Таа е зачувана само во фрагменти,[1] во цитати во делата на класичните автори, како и на ленти од папирус пронајдени во Египет.[2]

Влијание уреди

Поезијата на Сафо продолжува да влијаат врз писателите до денес. Надвор од нејзината поезија, таа е позната и како симбол на љубовта меѓу жените.

Сафо се јавува како инспирација и тема во поеќе книжевни дела, како:

Наводи уреди

  1. 1,0 1,1 1,2 „Beleške“, во: Đ. Leopardi, Pesme i proza. Beograd: Rad, 1964, str. 118.
  2. Charles G.D. Roberts, „The Poetry of Sappho“, in> Sappho: One Hundred Lyrics, Canadian Poetry, UWO. Web, Mar. 24, 2011.
  3. Ivan Dimić, „Alfons Dode - prodavac sreće“, во: Alfons Dode, Tartaren Taraskonac. Beograd: Rad, 1963, стр. 100-101.
  4. Đ. Leopardi, Pesme i proza. Beograd: Rad, 1964, str. 9-10.
  5. Savremena poljska poezija. Beograd: Nolit, 1964, стр. 71-72.
 
Викицитат има збирка цитати поврзани со: