Пасош
Пасош е патна исправа за патување во странство, освен во посебни случаи кога државите меѓсебно, преку билетарни спогодби, дозволуваат влез на својата територија со лична карта. Зборот пасош доаѓа од унгарскиот збор paszus, кој пак е изведен од германскиот збор Pass.
За време на престојот во странство, патната исправа служи за потврдување на индентитетот и како доказ за државјанство. Носителот на пасошот е должен губењето документите да го пријави без одложување на надлежните органи за издавање патни исправи и виза, а во странство најблискиот дипломатски или конзуларното претставништво на државата, кое има обврска да пружи конзуларна помош и заштита.
Во 2018 година, пасошот на Јапонија овозможувал патување во најголем број земји без виза - дури 189, а на второто место биле пасошите на Сингапур и на Германија (188 земји), а германскиот пасош бил на првото место во претходните пет години. На третото место во 2018 година биле пасошите на: Јужна Кореја, Финска, Франција, Италија, Шпанија и Шведска.[1]
Видови уреди
Постојат повеќе видови пасоши:
- пасош,
- заеднички пасош,
- дипломатски пасош,
- службен пасош и
- патна листа.
Некои земји издаваат и посебен пасош за малолетни лица, кој се нарекува детски пасош.
Пасошот како тема во уметноста уреди
- „Пасош“ — расказ на норвешкиот писател Јохан Борген.[2]
- „Песна за советскиот пасош“ (руски: Стихи о советском паспорте) — песна на рускиот поет Владимир Мајаковски од 1929 година.[3]
- „Man in the Moon“ — расказ на македонската писателка Мира Смаќоска-Танеска.[4]
Поврзано уреди
Литература уреди
- Advisory and technical committee for communications and transit. Replies of the governments to the enquiry on the application of the resolutions relating to passports, customs formalities and through tickets. Geneva: League of Nations. 1922. OCLC 46235968.
- Holder IV, Floyd William (Fall 2009). An Empirical Analysis of the State’s Monopolization of the Legitimate Means of Movement: Evaluating the Effects of Required Passport use on International Travel (M. P. A. thesis). San Marcos: Texas State University. OCLC 503473693. Docket Applied Research Projects, Paper 308. Архивирано од изворникот на 2012-02-11. Посетено на 2018-03-21.
- Lloyd, Martin (2008) [2003]. The Passport: The History of Man's Most Travelled Document (2. изд.). Canterbury: Queen Anne's Fan. ISBN 978-0-9547150-3-8. OCLC 220013999.
- Salter, Mark B. (2003). Rights of Passage: The Passport in International Relations. Boulder, Co: Lynne Rienner Publishers. ISBN 978-1-58826-145-8. OCLC 51518371.
- Torpey, John C. (2000). The Invention of the Passport: Surveillance, Citizenship and the State. Cambridge studies in law and society. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-63249-8. OCLC 59408523.
- United States; Hunt, Gaillard (1898). The American Passport; Its History and a Digest of Laws, Rulings and Regulations Governing Its Issuance by the Department of State. Washington: Govt. print. off. OCLC 3836079.
Надворешни врски уреди
| „Пасош“ на Ризницата ? |
- PRADO
- Како функционираат пасошите? Архивирано на 11 мај 2008 г.
- Истрага за пасошка измама Архивирано на 22 јануари 2013 г.
Наводи уреди
- ↑ „Најјак пасош во светот“, Betty магазин, година V, број 54, август 2018, стр. 8.
- ↑ Владимир Јанковски (уредник), Пат околу светот во 20 раскази: Антологија на светскиот расказ, Темплум, Скопје, 2011, стр. 15-37.
- ↑ Владимир Мајаковски, Песме и поеме. Нови Сад: Академска књига, 2015, стр. 175-178.
- ↑ Очудувања #1 #2 (кратки раскази). Скопје: Бегемот, 2018, стр. 67.