Олга Висингер-Флоријан
Олга Висингер-Флоријан ( Olga Wisinger-Florian) ( 3 ноември 1844, Виена; 27 февруари мај 1926, Графенегг) била австриска сликарка, импресионист, главно сликала пејзажи и мртва природа. Таа била претставник на австрискиот „Stimmungsimpressionismus“ (Импресионизам на расположението), лабава група австриски импресионистички сликари што се сметала за авангарда во 1870-тите и 1880-тите.[1].
| Олга Висингер-Флоријан Olga Wisinger-Florian | |
|---|---|
 Олга Висингер-Флоријан, околу 1890 | |
| Роден(а) | 1 ноември 1844 Виена, Австрија |
| Починал(а) | 27 февруари 1926 (возр. 81) Графенегг, Австрија |
| Националност | Австриска |
| Познат(а) по | Сликар |
| Правец | импресионизам |
Животопис уреди
Олга Висингер-Флоријан е родена и живеела цел живот во Виена. Таа започнала со приватни часови по уметност на 19 години. Под притисок од родителите, таа ги следела желбите на нејзините родители и вежбаше за како концертна пијанистка со Julулиус Епштајн.
Од 1868 до 1873 година имала одреден успех како пијанистка, сè додека поради повреда на раката не се повлекла од музицирање со пијаното.
На 30-годишна возраст, Висингер-Флоријан му се вратила на сликарството и се посветила целосно на студиите за ликовната уметност. Таа студирала прво кај Август Шефер, а потоакај Емил Јакоб Шиндлер. Кога имала 35 години, била вклучена во изложба на Виенската асоцијација за уметност. Таа беше една од само девете жени кои биле замолени да придонесат за „Die österreichisch-Ungarische Monarchie“, изложба на која учествувале ликовни уметници кои биле од сите земји во состав на Австроунгарското Царство - таа била единствена жена претставник од Австрија.
Од 1881 година, таа редовно учествувала на годишните изложби поставени во куќата на уметноста.
Делата што ги изложила на меѓународните изложби во Париз и Чикаго и донеле светско признание. Висингер-Флоријан ги изложила своите слики во Палата на ликовните уметности , 1893 Светска изложба во Чикаго, Илиноис.
На нејзините пејзажни слики, таа ги внесувала ликовните идеи и пристап на Шиндлер кон природата. Мотивите што таа ги користела, како што се погледите врз авенииит со дрвја, градините и полињата, директно асоцирале на делата на нејзиниот учител.
По раскинувањето со Шиндлер во 1884 година, таа тргнала по својот пат.
Нејзината концепција за пејзажите станала пореална. Нејзиното доцно дело го карактеризирале за богата и повеќеслојна, згасите палета, со видливи призвуци на експресионизам. Со пејзажните и мртвите природи од тој период, таа колористички до 1890-тите, таа била со години пред своето време.
И покрај нејзиниот длабока старост таа како сликар, била вклучена во ликовната и активна уметничка елита на Виена[2],[3].
Нејзиното сликарство беше вклучено во изложбата „Град на жените: уметници во Виена од 1900 до 1938 година“ во 2019 година во Österreichische Galerie Belvedere[4].
Избрани слики уреди
-
Пејзаж -
Ентериер со украсена маса -
Куќа во фарма во Ецдорф -
Во градината
Извори и литература уреди
- M. Schwab, "Olga Wisinger-Florian", master's thesis, Vienna, 1991
- P. Müller and P. Weninger, Die Schule von Plankenberg, exhibition guide, Vienna, 1991
- A(dalbert). F(ranz). Seligmann (1862–1945), Olga Wisinger-Florian, Neue Freie Presse, 3.11.1924
- Bärbel Holaus, "Olga Wisinger-Florian (1844–1926): Arrangement mit dem "Männlichen" in der Kunst", in: Jahrhundert der Frauen: vom Impressionismus zur Gegenwart; Österreich 1870 bis heute, Ed.: I. Brugger (born 1960, Zell am See), Wien: Kunstforum, 1999, pp. 84‒103
- Eisenberg, Ludwig (1858–1910), Künstler- und Schriftstellerlexikon "Das geistige Wien", 1891, p. 406, Wien, Heinrich Brockhausen
- Edith Futscher Архивирано на 21 мај 2018 г., "Olga Wisinger-Florian". In: exhibition catalogue from das Kunsthaus Mürzzuschlag "Natürliche Natur. Österreichische Malerei des Stimmungsimpressionismus"., 1994, 250 S., ÖWF: pp. 214‒17, Mürzzuschlag
- H. Kratzer, Die großen Österreicherinnen. 90 außergewöhnliche Frauen im Porträt. 2001, Wien, Ueberreuter
- Peter Weninger, Olga Wisinger-Florian, Katalog zur Ausstellung im NÖ Landesmuseum. Die Schule von Plankenberg, Emil Jakob Schindler und der österreichische Stimmungsimpressionismus., 1991, pp. 45‒47, 148, Graz
- H. Zeman (born 1940, Pernitz), Die Porträtmalerin Marie Müller 1847‒1935. Leben und Werk. Samt ihrem Briefwechsel mit der Dichterin Marie v. Ebner-Eschenbach und unter Berücks. d. Porträtmalerin Bertha Müller 1848‒1937., 2002, p. 124, Wien, self-published
Наводи уреди
- ↑ „Olga Wisinger-Florian ~ Austrian Mood Impressionism https://www.tuttartpitturasculturapoesiamusica.com/2015/01/Olga-Wisinger-Florian.html© Tutt'Art@ | Pittura * Scultura * Poesia * Musica |“. Архивирано од изворникот на 2021-01-22. Посетено на 2021-04-15. Надворешна врска во
|title=(help) - ↑ Olga Wisinger-Florian
- ↑ Olga Wisinger-Florian (Austrian, 1844–1926)
- ↑ Olga Wisinger-Florian - Buy or sell works
Надворешни врски уреди
Податотеки поврзани со Olga Wisinger-Florian на Ризницата- Olga Wisinger-Florian @ Austrian encyclopedia (AEIOU)
- Biography, Literature and Works by Olga Wisinger-Florian
