Моравска мисија
Повод за Моравската мисија на Кирил и Методиј било писмото на моравскиот кнез Ростислав до византискиот цар Михаило III. Ростислав настојувал да ја осамостои и зацврсти својата држава, Моравија, на која и се заканувала опасност од германското свештенство. За да ја отстрани опасноста тој побарал проповедници кои ќе го шират Христовото учење на словенски јазик. Византија ќе ја прифати неговата порака зашто германско-бугарскиот сојуз бил опасност и за Моравија и за безбедноста на Византија.
Кирил и Методиј ја прифатиле оваа задача, но наишле на многу проблеми, а еден од нив е немањето азбука на која би ги превелe најпотребните книги за богослужба. Константин помогнат од Методиј ја создал првата словенска азбука (855та година), глаголица која содржи 38 букви. Во глаголицата 24 букви биле по образец на грчката брзописна деловна азбука, а останатите 14 според гласовниот систем на словенскиот јазик.
Во 863 година пристигнале во Моравија каде отвориле голем број училишта и цркви во кои се ширела просветата на словенски јазик, а биле оспособени голем број нови учители. Латино-германското свештенство почнало да ги обвинува за ширење ерес, па затоа папата ги повикал во неговиот двор во Рим. На пат за Рим, Константин, Методиј и нивните ученици се задржале во Панонија каде ги удриле темелите на словенската писменост и во оваа земја.
Пред да пристигнат во Рим кратко се задржале во Венеција каде Константин, кој бил познат како добар филозоф и оратор спорел со тријазичниците т.е. оние коишто се застапувале за ширење на Христовото учење само на грчки, еврејски и латински јазик. Константин ги разбил обвинувањата велејќи дека секој народ има право на свој јазик.
Кога пристигнале во Рим, Константин ги донел моштите на римскиот папа Климент кој бил маченички удавен во 100 година н.е. а кого подоцна Римската црква го прогласила за светец.
Во Рим во 869 година папата Адријан ги посветил словенските книги, што значи дека Римската Црква официјално ја признала словенската писменост.
Набргу по официјалното признание Кирил се разболел и умрел. По неговата смрт Методиј ја продолжил започнатата дејност, но бил постојано напаѓан и клеветен од германското свештенство и исцрпен од борбите со нив, од затворите и прогонствата умрел во 885 година.
Кирил и Методиј превеле повеќе црковни книги како Неделното евангелие наменето за читање во неделните и празничните денови, Службеникот - книга што содржи молитви и читања при разни служби, Требникот - книга со молитви и читања за различни случаи од животот на луѓето.
Методиј го превел Номоканонот што претставува зборник од правила и закони за црквата, Патерикот - зборник од кратки житија за разни црковни отци.
Во житието на Кирил се спомнува и како оригинален автор на различни стихотворби.
Кирил и Методиј врз основа на јазикот на македонските словени од околината на Солун го создале првиот литературен јазик за сите Словени познат како старословенски или црковно-словенски јазик, ја создале првата словенска азбука, глаголица, ги превеле првите книги на словенски јазик и преку ширењето на христијанското учење на словенски јазик ги удриле темелите на словенската писменост и култура.