Дефиниција: Моном е реален број помножен со променливи со степени кои се позитивни цели броеви.[1][2][3][4]

Примери за мономи:

Следните не се мономи:

ова а бином, збир на два мономи
 , степенот не е позитивен
  степенот не е цел број

Друга дефиниција: Моном е алгебарски израз со еден член.
  Оваа дефиниција не е во ред бидејќи е "кружна дефиниција", т.е. при дефинирање на поимот алгебарски израз се користи поимот моном!

Својства на мономи уреди

  • Мономот има два делови: коефициент и главна вредност (дел со променливи).
  • Степенот на мономот е збирот на степените на делот со променливите.
 
Моном
Дел со променлива
Степен на мономот
1   3   1
2   4   0
3   1   4
4       3
5   π   2
6   a   2
Последниот пример 6 е многу „типичен“ пример од математичко образование, каде што честопати се користат букви и за коефициенти и за променливи. Ако во еден израз има и букви од почетокот на азбуката, т.е. a, b, c, ... измешани со „стандардни“ променливи х, у, ... веројатно се мисли дека првите се коефициенти и во решавање на конкретна задача заземаат константни вредности. Види Коефициент.

Наводи уреди

  1. Тренчевски, Констадин; Димовски, Дончо (2002). Математика: за I година за реформираното гимназиско образование. Просветно дело. ISBN 9989-0-0222-3.
  2. „Алгебарски изрази и операции“. Министерство за информатичко општество. Посетено на 1 January 2014.
  3. Целакоски, Наум; Бакева, Верица; Миладиновиќ, Боривоје; Стефановски, Јове (2010). Математика за I година (за сите струки). Алби. стр. 128.
  4. Tanton, James (2005). Encyclopedia of Mathematics (англиски). Facts on File, New York. стр. 341. ISBN 0-8160-5124-0.

Поврзано уреди

Надворешни врски уреди