Митат-паша
Ахмед Шефик Митат-паша[1] (18 октомври 1822 – 26 април 1883) – отомански демократ[2] и еден од водечките државници за време на доцното танзиматско раздобје.[3] Најпознат е по водењето на отоманското уставно движење од 1876 и воведувањето на Првата уставна ера, но иста така тој е водечка личност на реформите во образовната и провинциската администрација.[3] Бил дел од владејачката елита која признавала дека царството е во криза и сметал дека реформата е очајно потребна.[4] Митат-паша е опишан како личност со либерален став и се смета за еден од основачите на Отоманското собрание.[5][6][7]
| Ахмед Шефик Митат паша | |
|---|---|
| |
| Голем везир на Отоманското Царство | |
| На должноста 19 декември 1876 – 5 февруари 1877 | |
| Монарх | Абдул Хамид II |
| Претходник | Мехмед Рушди-паша |
| Наследник | Ибрахим Едем-паша |
| На должноста 31 јули1872 – 19 октомври1872 | |
| Монарх | Абдул Азис |
| Претходник | Махмуд Недим-паша |
| Наследник | Мехмед Рушди-паша |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | 18 октомври 1822 Цариград, Отоманско Царство |
| Починал(а) | 26 април 1883 Та'иф, Хејаски Вилает, Отоманско Царство |
| Собрание | Собрание на Отоманското Царство |
Каролин Финкел го опишала како "вистински претставник на танзиматскиот оптимизам, кој верувал дека на сепаратистичките стремежи може да им се спротивстави со покажување на придобивките од добро владеење."[8] За Британците, неговата реформска преданост била исклучок, заснована на поединечната снага и личност.[9] Тие верувале дека Митат-паша не може да успее, наведувајќи ја неефикасната и корумпирана природа на отоманската држава и расцепканоста на нејзиното општество.[9]
Митат-пашиниот сук во Дамаск сè уште го носи неговото име.[3]
-
Митат-паша на корицата на Ванити фер, 30 јуни 1877 -
Биста на Митат-паша во Истанбул
Наводи уреди
- ↑ Gábor Ágoston; Bruce Alan Masters (2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. стр. 378–379. ISBN 978-1-4381-1025-7. Посетено на 9 June 2013.
- ↑ Innes & Philip, Joanna & Mark (2018). Re-Imagining Democracy in the Mediterranean, 1780-1860 (англиски). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-879816-3.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 J. Rgen Nielsen; Jørgen S. Nielsen (9 December 2011). Religion, Ethnicity and Contested Nationhood in the Former Ottoman Space. BRILL. стр. 117. ISBN 978-90-04-21133-9. Посетено на 9 June 2013.
- ↑ Toby Dodge (2003). Inventing Iraq: The Failure of Nation-Building and a History Denied. C. Hurst & Co. Publishers. стр. 57. ISBN 978-1-85065-728-6. Посетено на 9 June 2013.
- ↑ Hanioglu, M. Sukru (1995). The Young Turks in Opposition. Oxford University Press. ISBN 0195358023. Посетено на 6 May 2017.
- ↑ The Syrian Land: Processes of Integration and Fragmentation : Bilād Al-Shām from the 18th to the 20th Century. Franz Steiner Verlag. 1998. стр. 260. ISBN 3515073094. Посетено на 6 May 2017.
- ↑ Zvi Yehuda Hershlag (1980). Introduction to the Modern Economic History of the Middle East. Brill Archive. стр. 36–37. ISBN 978-90-04-06061-6. Посетено на 9 June 2013.
- ↑ Caroline Finkel (19 July 2012). Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire 1300-1923. John Murray. стр. 6–7. ISBN 978-1-84854-785-8. Посетено на 11 June 2013.
- ↑ 9,0 9,1 Toby Dodge (2003). Inventing Iraq: The Failure of Nation-Building and a History Denied. C. Hurst & Co. Publishers. стр. 54. ISBN 978-1-85065-728-6. Посетено на 9 June 2013.
Надворешни врски уреди
| „Митат-паша“ на Ризницата ? |
- Death of Midhat Pasha, the Career of the Great Reformer in Turkey from the New York Times (12 May 1884)
- The life of Midhat Pasha (1903 biography)
Barwick, George Frederick (1911). . Encyclopædia Britannica. 18 (11. изд.). стр. 418.
| Политички функции | ||
|---|---|---|
| Претходник Махмуд Недим-паша |
Голем везир на Отоманското Царство 31 јули 1872 – 19 октомври 1872 |
Наследник Мехмед Рушди-паша |
| Претходник Мехмед Рушди-паша |
Голем везир на Отоманското Царство 19 декември 1876 – 5 февруари 1877 |
Наследник Ибрахим Едем-паша |
| Претходник Сабри-паша |
Управник на Ајдин 1880 – 17 мај 1881 |
Наследник Али-паша |
| Претходник ' |
Управник на Отоманска Сирија 22 ноември 1878 – 31 август 1881 |
Наследник ' |