Лили Ален

Пеачка , Текстописец

Лили Роуз Беатрис Купер (родена Ален; родена на 2 мај, 1985), професионално позната како Лили Ален, е англиска пејачка/композитор. Таа е ќерка на Кит Ален и филмскиот продуцент Алисон Овен. Ален го напуштила училиштето кога имала 15 години и се концентрирала на подобрување на нејзините изведбени и компонирачки вештини. Во 2005 година, таа објавила некои од нејзините снимки јавно на“MySpace” и публицитетот резултирал со хит на “BBC” радио 1 и договор за снимки во Регал. Нејзиниот прв сингл, "Насмевка", го достигнал врвот на “Singles Chart” во Велика Британија во јули 2006 година. Нејзиниот деби албум, “Alright”, “Still”, бил добро примен, продавајќи над 2.600.000 примероци во целиот свет и на Ален и донел номинација на Греми наградите, “BRIT” награди и MTV видео музички награди. Таа направила сопствено радио шоу наречено, Лили Ален и пријателите, на “BBC” 3.

Нејзиниот втор студиски албум, “It`s Not Me, It`s You”, покажа промена на жанрот со повеќе електро-поп чувство, отколку “ska” и “reggae” влијанијата на првиот. Албумот дебитирал со број еден на табелите во Велика Британија и австралиските “ARIA” табели и бил добро примен од критичарите, истакнувајќи ја музичката еволуција и зрелостa на пејачот. Од тука потекнуваат хит сингловите "Fear" и "Fuck You", популарни најмногу во Европа. Ален и Ејми Вајнхаус се кредитираат со отпочнување на процес кој доведе до објава од страна на медиумите за "година на жените" во 2009 година, на којшто има пет женски уметници кои прават музика од "експериментализам и бестрашност" номиниран за Меркур награда.

Во 2009 година, Ален најавила дека таа ќе прави пауза од музичките активности. Во текот на 2010 година, Ален отворила продавница за изнајмување и мода "Lucy in Disguise", со нејзината сестра Сара, проследено со издавањето на нејзината сопствена издавачка куќа во 2011 година. Во 2013 година, Ален почнала да работи на нејзиниот трет студиски албум. На 12 ноември 2013 година, Ален го промовирала спотот за нејзината прва оригинална песна од 2009 година, "Hard out Here", која била издадена како сингл на 17 ноември.

Ран живот уреди

Ален е родена во Хамерсмит, западен Лондон, ќерка на Кејт Ален и филмскиот продуцент Алисон Овен. Таа има една постара сестра, Сара; помлад брат, Алфи Ален (на кој му ја посветува нејзината песна "Alfie"); и помладата сестра Ребека. Таа има голем број на полубраќа и сестри. Таа е ќерка на вокалистот Ангела Меклуски од “Wild Colonias”.

На возраст од три години, Ален се појавила на “The Comic Strip Presents” во епизодата "The Yob", која ја напишал нејзиниот татко. Кога Ален била четири години, нејзиниот татко го напуштил семејството. Во текот на детството, Ален живеела со своето семејство во социјална куќа. Тие подоцна се населиле во северен Лондон околина на Ислингтон. За ова време, семејството живеело со комичарот Хари Енфилд додека нејзината мајка се гледала со него. Пејачот и гитарист во “The Clash” Џо Страмер бил близок со Ален. Ален има убави спомени од една и половинаовина недела која ја поминале заедно на фестивалот “Glastonbury”како дел од вообичаената заедница на Страмер и нејзиниот татко. Музичкото минато на Страмер не дојде во фокусот за Ален, сè до неговата смрт.

Таа присуствувала на некои од најскапите јавни училишта во Велика Британија; Ален вкупно присуствувала во 13 училишта, вклучувајќи ги и училиштето “Hill House”, “Millfield”, училиштето “Bedales” и била избркана од неколку од нив за пиење и пушење. Кога Ален била 11 години, студентот Рејчел Сантесо на поранешниот универзитет во Викторија ја наслушнала Ален како ја пее "Wonderwall " од “Oasis” во училишното игралиште. Импресионирана, Сантесо, која подоцна станаla наградуван сопран и композитор, ја повикала Ален во нејзината канцеларија следниот ден и почнала да и дава часови по пеење. Ова довело до тоа Ален да ја пее "Baby Mine" од “Disney’s Dumbo” на еден училиштен концерт. Ален на “Loveline” кажала дека публиката била доведена до солзи со "изгледот на една проблематична млада девојка која прави нешто добро”. Во тој момент Ален рекла дека знаела дека музиката е нешто што таа треба да го прави или како доживотно занимање или да го извади од себе. Ален свирела на пијано до 5-ти клас и стигнала до 8-ми клас по пеење. Таа, исто така свирела на виолина, гитара и труба и била член на хор. Нејзиното прво соло било "In the Bleak Midwinter". Ален со појавила како дама во исчекување во филмот “Elizabeth”, во 1998 година, којшто бил преработен од страна на нејзината мајка. Таа го напуштила училиштето на петнаесет годишна возраст, не сакајќи да "потроши третина од својот живот подготвувајќи се за да работи за следната третина од нејзиниот живот за да се обезбеди со пензија за следната третина од својот живот."

Кариера уреди

2002-05: Почеток на кариерата уреди

Кога нејзиното семејство отишло на одмор во Ибица, Ален и кажала на нејзината мајка дека таа престојува со пријателите, но наместо тоа таа останала во “Sant Antony de Portmani”. Таа заработила пари со работа во“Plastic Fantastic” - продавница за снимање и продажба на екстази. Ален својот прв менаџер Џорџ Ламб го запознала во Ибица. Таа била одбиена од страна на неколку музички куќи, што се должело на нејзиното пиење и тоа што е ќерка на Кит Ален. Таа на крајот ги искористила врските на нејзиниот татко за да добие договор со “London Records” во 2002 година. Кога надлежниот којшто имал потпишано за неа ја оставил, музичката куќа изгубила интерес и таа заминала без пуштање на народните песни од кои многу биле напишани од страна на нејзиниот татко. Таа потоа студирала хортикултура за да стане цвеќарка, но се предомислила и и се вратила на музиката. Ален почнала да пишува песни, додека нејзиниот менаџер ја воведел во дуото“Future Cut” во 2004 година. Тие работеле во мало студио во подрумот на една зграда.

Во 2005 година, Ален потпишала договор со “Regal Recordings”, тие ја финансирале со 25,000 фунти за да издаде албум, иако тие не биле во можност да обезбедат голема поддршка за тоа, што се должело на нивната преокупација со други изданија како што се “X&Y” (Coldplay) и “Demon Days” (Gorillaz). Ален тогаш направила профил на“MySpace” и почнала да објавувa демо снимки коишто ги снимила во ноември 2005 година. Демо снимките привлекле илјадници слушатели, а 500 во ограничено издание 7" плочи со синглови на "LDN" биле брзo објавени, препродавани за приближно 40 фунти. Ален, исто така, издала два миксови – “My first mixtape” и “My Second mixtape” - за да ја промовира нејзината работа. Во март, 2006 година списанието “The Observer Music Monthly” издадено во “The “Observer” се заинтересирало за нејзините миксови, со што таа собрала десетици илјади пријатели на “MySpace”. Малкумина однадвор од одделот на музичката куќа “A&R” знаеле која е таа, па музичката куќа била бавна во одговорањето на јавноста која сакала да известува за неа. Таа го добила своето прво главно покривање во етерот, појавувајќи се во насловната страна на списанието два месеца подоцна.

2006-08: „Alright“, „Still“ и други дела уреди

Успешно убедена дека нејзината куќа ќе и дозволи повеќе креативна контрола над албумот искористила некои од песните што таа ги имала напишано наместо принудувајќи ја да работи со продуценти, Ален одлучила да работи со продуцентите Грег Курстин и Марк Ронсон, завршувајќи го остатокот од албумот за две недели. Деби албумот на Ален, “Allright”, “Still”, сепак бил издаден во јули 2006 година. Поголемиот дел од песните биле прегледани на нејзината страна на “MySpace”, вклучувајќи ги и сингловите "Smile", "LDN", "Knock " Ем Out" и "Alfie". Во септември 2006 година , "Smile" бил достапен во САД, верзија на “iTunes Store”. Во декември 2006 година, нејзиниот музички спот за "Smile" бил емитуван на различни музички канали, како и на радијата. На неделното шоу "Alright" бил еден од топ 10 албуми на 2006 и покрај фактот дека албумот сè уште не бил пуштен во САД. Ален, исто така, направила неколку промотивни реклами за “MTV” како и за нивните изведувачи за месец јануари 2007 година. Албумот бил издаден во САД на 30 јануари 2007 година, најден на 20 место на списокот на билборд албуми. До јануари 2009 година, албумот бил продаден во 960.000 копии во Велика Британија и 520.000 копии во САД.

Во 2007 година, таа пеела на ново поставената сцена на фестивалот “Glastonbury”, заменувајќи ја “M.I.A” која откажала. За време на фестивалот таа обединила двајца членови “The Specials”, со гитаристот “Lynval Golding”, тие отсвириле "масивен дел" во повторното обединување на групата во 2009 година. Таа исто така ги пеела вокалите во првите десет песни, "Oh My God", насловена од “Kaiser Chiefs” песна од страна на Марк Ронсон. На песната "Littlest Things" од албумот на Ален направени од страна на Ронсон, му помогнале да се стекне со Греми наградата "продуцент на годината – (Non Classical)" . во 2008 година. Таа исто така обезбедила основни вокали на неколку песни на третиот албум на “Kaiser Chief’s” во 2008 година. Ален добила 2008 “BMI” награда за пишувањето на “Smile".

Ален потпишала договор да го презентира својот сопствен БиБиСи (BBC) Три ТВ емисија Лили Ален и пријателите врз основа на друштвено вмрежување, кое и помогнало да ја започне својата музичка кариера. Гости вклучени од Марк Ронсон, “Joanna Page”, “James Corden”, “Lauren Laverne”, “Roisin Murphy” “Louis Walsh” и “Danny Dyer”. Шоуто привлекло само 2% од вкупната мулти-канална публика и покрај висок профил на национално ниво на маркетинг кампања. Цитирајќи со брзиот развој Ален како ТВ водителка и нејзината популарност меѓу својата целна публика БиБиСи (BBC) Три ја објавиле за Лили Ален и пријателите втората сезона. Водителот на БиБиСи (BBC) Три “Danny Cohen” подоцна изјавил дека шоуто пролетта 2009 година ќе нема воздух според распоредот на музички настапи. Ален настапила на добротворен концерт за воена детска меѓународна заштита на детската агенција која работи со деца погодени од војната. Поддржана од страна на Кин, Ален ги пеела " Smile" и "Everybody`s Changing".

2008-11: „It’s Not Me“, „It’s You“ и музичка пауза уреди

По издавањето на нејзиниот прв албум, издавачката куќа на нејзиниот родител “ЕMI”, била преземена од страна на “Terra Firma”. Таа исто така ја променила нејзината менаџерска компанија од “Empire Artist Management” во ”Twenty-First Artists”, иако нејзиниот главен тим останал ист. На барање од нејзината издавачка куќа, Ален со неколку писатели и продуценти безуспешно се обидела да издаде албум. Ален конечно се вратила кај Грег Курстин кој имал напишано три песни за “Alright”, “Still”. Албумот е издаден од Курстин во студиото “Eagle Rock” во Лос Анџелес. Пред да се врати во Кус, Ален ги напишала песните за албумот заедно со Курстин кој свирел на пијано. Ова било промена од нејзината претходна работа со која таа пишувала текстови за готови песни. Ален објавила изјава во која вели: "Ние одлучивме да се обидеме да направиме поголемо озвучување, повеќе етерични песни, вистински песни ... Сакав да работам со едно лице од почеток до крај за да го направам еден за се. Сакав да чувствувам како да има некој вид на потполност. Мислам дека созреав малку како личност и се надевам дека тоа ќе се одрази.” Таа објавила две нови демо песни на нејзината страна на “MySpace” и планирала да издаде миксови за да им даде идеја на нејзините обожаватели за тоа каков е новиот правец.

Ален го откажала планираниот настап во 2008 година на фестивалот “Isle of Wight” со тоа што му кажала на организаторот на фестивалот Џон Гидингс дека причината за откажувањето е тоа што нејзиниот албум не бил по распоред. Гидингс рекол дека причината не е прифатлива и можеби е лага. Гидингс одлучил да не ја тужи. Топлес сликите од неа пијана во “Cannes Film Festival” биле исто така широко вклучени во медиумите. Нејзиниот настап на “Glamour Awards” во 2008 година, исто така, предизвикал критики, како таа се појавила под дејство на алкохол во фустан покриен со насликани Бамби фигури и имала експлитивно украсена размена на сцената со Елтон Џон. На 29 јуни 2008 година, Ален настапила на фестивалот “Glastonbury” заедно со продуцентот Марк Ронсон. Емоционалната Ален ja посветила нејзината изведба "Littlest Things" на нејзината баба, која починала ноќта пред тоа. “It’s Not Me, It’s You”, прво бил планиран да се издаде во почетокот на 2008 година, но нејзиниот неуспех и креативни прашања го одложиле датумот на издавање за на есен. Во текот на есента 2008 година, “EMI” била во процес на обновување. Поради овие околности, била донесена одлука да се премести крајната дата за издавање на албумот. Играта на интернет, “Escape the Fear”, била создадена од “Matmi” како дел од вирусната маркетинг кампања насочена кон луѓе кои не се запознаени со Ален или со албумот. Од своето објавување, "The Game" е на врвот на светската топ листа трипати, вклучувајќи ја и Божиќната недела – силно оспорено време од годината. Од 18 февруари 2009 година, "The Game" била играна повеќе од два милиони пати. Пејачката и гитаристот во “The Clash”, Мик Џонс ја извеле песната “Straight to Hell” на албумот за добротворни цели.

“It’s Not Me, It’s You” е издаден во февруари 2009 година. Албумот дебитираше на позиција број 1 во Велика Британија, Канада и Австралија и позиција број 5 во САД. Албумот е сертифицирана платина во Велика Британија. Издавањето на албумот е фактор во “EMI” трипати повеќе од заработувачката со него. Приот сингл од албумот, “The Fear”, беше број еден во првите четири недели од неговото издавање. Вториот издаден сингл од албумот “Not Fear”, достигна позиција број 9. Таа ја започна својата светска турнеја “It’s Not Me, It’s You” во март, туристичко патување во текот на наредните две години до септември 2010 година. Нејзината работа на овој албум со Грег Курстин ја направи текстописец на годината на “Ivor Novello Awards” во 2010 година. Притоа, тоа го доби заедно со Курстин за песната “The Fear”, како најдобра музичка и пишана песна и како најдобро изведено дело. Ален изгледала скршена од ова признание од она што таа го сметала за “вистински награди”. Во октомври 2010 година, Ален ја добила својата втора “BMI” награда за поп песна од страна на организација за лиценцирање на музика преработена во САД како радио песна “The Fear”. Ален е именувана за главно лице на националната галерија на портрети, како дел од маркетинг кампањата на галеријата. Сликата била фотографирана од “Nadav Kander” украсена со зборовите, “вокален солист”, “автор на текст” и “цвеќарка”. Ален и Џејми Хинс, гитаристот на “The Kills” покренале 48.350 фунти за добротворната организација за деца “The Hoping Foundation”. Парот ја испеал “Dream A Little Dream Of Me” на караоке аукцијата за собирање на средства. “Karl Lagerfeld”, главниот дизајнер на “Chanel” лично ја изнајмил и фотографирал Ален за кампања да промовира луксузни видови на ташни за промовирање во септември 2009 година.

Во септември 2009 година, Ален изјавила дека има предвид глумечка кариера, така што нема да го обнови својот договор за снимање на песни и дека “нема планови” да снима нова песна. Во септември 2012 година, таа ја направила својата последна изведба за две и половинаовина години, поддржувајќи го “Muse” на стадионот Вембли во Лондон, Англија. Во јуни 2010 година таа се нашла на топ пет во Велика Британија со песната “Just Be Good to Green” од професорот “Green”. Во септември 2010 година Ален и нејзината сестра отвориле своја сопствена продавница за облека со име “Lucy in Disguise”. Во ноември истата година таа покренала правно дејство против “Associated Newspapers” компанијата на “Daily Mall” откако “Daily Mall” објавиле фотографии од нејзиниот дом, со упад во приватноста и непочитување на авторските права. Ален не ја запоставила целосно музиката за време на периодот кога му се посветила на семејството. Во јануари 2011 година, го издала првиот наслов, “In the Name Of”, со финансиска поддршка од “Sony Music”. Првата песна била со наслов “New York” заедно со дуото “Cults”. Следниот месец таа почнала да пишува песни за музичката верзија на “Bridget Jones’s Diary” кој бил најава за отворање на “London’s West End” во 2012 година. Исто така во 2011 година, “T-Pain” користел верзија од албумот на Ален “Who’d Have Known” односно песната “5 O’Clock”, која е втора песна на албумот “Revolver”. Песната која исто така заедно со “Wiz Khalifa” била издадена во септември 2011 година, достигнала место број 10 на “Billboard Hot 100” листата, со што Ален станала прва на топ 10 листата во САД.

2012-денес: Sheezus уреди

На 20 јуни 2012 година, Ален објавила дека е во студио и работи со Грег Курстин (Greg Kurstin) на нова музика. Подоцна таа го сменила нејзиното професионално име од Лили Ален (Lily Allen) во Лили Роуз Купер (Lily Rose Cooper) кое се наоѓа на песната “True Love” на шестиот албум на Пинк (Pink), The Truth About Love, издаден во септември 2012 година.

Ален изјавила дека во октомври 2012 година била во студиото, “фрлања работи по ѕидот дали нешто се држи... убаво е да се работи на сопствено место без надлежни и да правиш музика.” Во февруари 2013 година, таа настапила во живо на париската модна ревија (Paris fashion) од Марк Ронсон (Mark Ronson) каде таа била нарекувана “mumback”, и најавила нов албум “инспирација од нејзиното мајчино искуство“, “Inspired by her experiences of motherhood” на крајот од 2013 година. Во август 2013 година, таа го сменила професионалното име пак во Лили Ален (Lily Allen) и објавила дека нејзината музика доаѓа наскоро.

Во ноември 2013 година, Ален го снимила насловот од Кени “Somewhere Only We Know” за Божиќ рекламиран од “John Lewis”. Направен да може да се симнува од интернет го достигнал број еден на британската топ листа од 24 ноември. На 12 ноември, Ален промовирала видео за нејзината нова песна “Hard Out Here” на нејзината официјално мрежно место. Песната можела да се симнува од интернет истата недела и достигнала место број 9 на британската топ листа, така Ален имала две песни кои се наоѓале во топ 10. На 13 јануари 2014 година, песната “Летечки балон“ (Air Balloon) била промовирана на ББС радио 1 (BBCradio 1), а издадена на 2 март 2014 година, како втора песна од третиот албум Sheezus.

Ален потврдила во интервју на ББС радио 1 (BBCradio 1) на 19 ноември 2013 година дека во 2014 година ќе присуствува на фестивалот “Glastonbury”. Таа исто така кажала дека пишува песна за албумот Sheezus со пријателката “Azealia Banks”инспирирана од Твитер (Twitter), летото 2013 година.

Во декември 2013 година, Ален била најавена како една од најновите пејачки на “Warner Bros”. Снимањето за “Warner Music Group” се направило во “Parlophone” од “Universal Music Group” во мај 2013 година. Во интервју со Грахам Нортон (Graham Norton) од “The Graham Norton Show” на 21 февруари 2014 година, Ален го потврдила снимањето на нејзиниот трет албум насловен Sheezus, вели дека е “мал поздрав до Кани Вест“ (A little nod to Kanye West). Албумот ќе биде излезен на 5 Мај 2014 година.

Во мај 2014 година, Ален најавила дека нејзиниот четврти албум може да биде нејзиниот последен “ кажувајќи дека е на половина пат до четвртиот албум, продолжувајќи да зборува “кога јас ќе стигнам до петти, не знам“.

Личен живот уреди

Ален е љубител на фудбалот и го поддржува фудбалскиот клуб Фулам. Таа е обожавател и на крикетот, и учествувала во “Test Match Special”. Ален почнала да излегува со Ед Симонс од групата “Chemical Brothers” во септември 2007 година и во декември, Ален објавила дека таа и Симонс очекуваат дете. Ален доживеала спонтан абортус во јануари 2008 година. По пет месеци врската на Ален со Симонс завршила после спонтаниот абортус. Ален изјавила дека таа поминала три недели во психијатриска клиника поради депресија по абортусот. Во јули 2009 година, Ален почнала да се состанува со Сем Купер, градител и декоратор. На 5 август 2010 година, најавила дека е бремена во првото дете нејзино и на Купер, подоцна на почетокот на 2011 годинапотврдила дека е машко. Таа имала компликации на почетокот на бременоста, вклучувајќи “околу една недела и половина навистина тешко крварење”. Кон крајот на октомври, шест месеци во својата бременост, Ален имала вирусна инфекција која предизвикува раѓање на мртво дете, објавено на 1 ноември. На 6 ноември, Ален била примена во болница, каде што добила третман. Ален и Купер се вериле за време на божиќните празници во декември 2010 година за време на одморот во Бали. Тие се венчале на 21 јуни 2011 година во Сент Џејмс црквата во Крахам, Глостер, Англија. Дизајнерот на венчаницата на Ален потврдил дека таа е неколку месеци бремена на денот на свадбата. Ален родила ќерка Етел Мери на 25 ноември 2011 година. Таа го родила своето второ дете, ќерката Марни Роуз, на 8 јануари 2013 година.

Политика уреди

Иако пејачката е силен поддржувач на Лабористичката партија, таа била назначена за помагање и инспирирање на парламентарниот бунт против претходниот премиер Гордон Браун, кога таа му напишала писмо на сите членови на парламентот барајќи од нив да се врати амандман кон законот за енергија. Таа подоцна ја потврдила својата поддршка за Лабористичката партија особено со тогашниот премиер Гордон Браун.

После плановите на британската влада да спроведе политика на “three-strikes-policy” за споделување и кршење на авторските права, Ален излегла во поддршка за прекинување. Создавање на блог со наслов “Тоа не е во ред” против споделување на податотеки, тоа подоцна излегло на виделина дека таа го копирала текстот директно од мрежната страница “TechDirt” на едно интервју со “50Cent”, без заслуга. Ова доведе до размена на светски распространетата мрежа која кулминирала со обвинувања дека Ален има кршење на други авторски права преку создавање микс ленти во почетокот на нејзината кариера, таа потоа ги направила достапни на своето мрежно место. Група на поддржувачи за споделување на податотеки започнала со напади наречени “Operation Payback” кое го исклучиле мрежното место на Ален и се насочиле кон други критичари. На 1 октомври 2009, Ален и неколку музичари ја направиле првата дигитална музичка петиција со цел да се врши притисок на светските водачи кои присуствувале на самитот за климатските промени во декември 2009 во Копенхаген. Во петицијата е вклучена и насловната страна на песната “Beds Are Burning” од “Midnight Oil”.

За дискусија уреди

Поради нејзината искреност, Ален била предмет на многу дискусии во почетокот на нејзината кариера. Потценувачки забелешки за Музичарите “The Kooks”, “Bob Geldof”, “Amy Winehouse, “Kyle Minogue” и “Katy Perry” од “Luke Pritchard” ги имаале сите критики од печатот. Таа подоцна изјавила дека да се шегуваат на други поп ѕвезди е резултат на недостаток на доверба велејќи:“се чувствував како о’ Боже, јас сум ниска, дебела, грда и ги мразам сите кои парадираат со својата убавина”.

На 28 јуни 2007 година, Ален била уапсена во Лондон за наводно напаѓање на фотографот Кевин Раш додека напуштала еден ноќен клуб во Лондон. Пред тоа таа изразила непријатност со внимание од папараците на нејзиниот “MySpace” блог. До февруари 2009 година таа престанала да го користи својот “MySpace” и прекинала комплетно да работи со друштвените мрежи во декември. Во мај 2009 година, францускиот фудбалски магазин “So Foot” објавил лажно интервју во кое Ален била обвинета за правење навредливи забелешки за Дејвид и Викторија Бекам и Ешли и Шерил Кол. Дел од материјалот бил преведен во британскиот весник “The Sun”. Двете публикации подоцна се извинија и и платија оштета на Ален.

Во август 2012 година Ален била обвинета за расизам во пишувањето “Мразам кога возач го минува своето патување на телефон. Сакам разговор!” Ален одговорила дека во Велика Британија и Европа таксистите се нарекуваат “црни кабини”, бидејќи тие се насликани црно. Во ноември 2013 година видеото за “Hard Out Here” била обвинета за расистичката употреба главно на црни танчери во наводно “одобрен” начин. Ален одговорила дека етничката припадност не е фактор во ангажирање на танчери и видеото било во сатиричен поглед на приказ на жените во поп-музиката.

Уметност уреди

Во првите издадени песни додека пеела против ретро продукцијата Ален пеела на англиски дијалект. Нејзината музика била употребена како дел од изложбата на “British Library” враќајќи ја историјата на англискиот дијалект. Нејзините песни исто така истакнуваат и други елементи, како што е “ska” влијанието на втората песна “LDN”. Таа исто така била позната и по употребата на сурови зборови во текстовите на нејзините песни. Ален изјавила дека сега кога ги слуша песните “Alright” и “Still” се згрчува, бидејќи ја потсетувало на тоа дека кога ги пишувала била “премногу возбудена тинејџерка која очајно сакала внимание”. Сакајќи да продолжи понатаму од ретро звукот којшто многу други уметници го прифатиле после нејзиниот настап, Ален се насочила во нов правец поетски во својот втор албум “It’s Not Me, It’s You”. Првата песна “The Fear” од албумот е електро-поп песна. Нејзиниот нов музички правец и желбата да пишува текстови коишто се справуваат со помалку заеднички теми биле исмеани со критики.

Песната на Ален “Who’d Have Known” била примерок за песната “5 O’Clock” од “T-Pain” поради нејзиниот акцент. “Joe Strummer”, близок пријател на таткото на Ален, отсвирил миксови на бразилска музика и “Jamaican reggae” кога таа била млада. Ален изјавила дека “секогаш сакала црнечка музика” како што е “reggae” и хип-хоп музика. Бидејќи таа не знаела како да рапува, одбрала “reggae” како референтна точка кога ги снимала “Alright” и ”Still”. Албумот вклучува мешана музика од реге и поп мелодии. Мелодиите на Ален имаат џез импровизација од американските пејачи “Blossom Dearie” и ”Ella Fitzgerald”. Битовите на албумот имаат влијание од многу различни жанрови вклучувајќи и џез.

Дискографија уреди

Албуми Година
“Alright”, “Still” (2006)
“It's Not Me, It's You” (2009)
“Sheezus” (2014)

Филмографија уреди

Година Наслов Улога Забелешки
1998 The Comic Strip Presents... Child in Promo "The Yob" (Season 4, Episode 4)
1998 Elizabeth Lady in Waiting Пример
2007 Saturday Night Live Musical Guest (Herself) "Drew Barrymore/Lily Allen" (Season 32, Episode 12)
2008 Lily Allen and Friends Host (Herself) Talk show
2009 Neighbours Herself Guest starring, soap opera (1 episode)
2011 Lily Allen: From Riches to Rags Herself TV series documentary

Наводи уреди

Надворешни врски уреди