Лешко

село во Горноџумајско, Пиринска Македонија


Лешко — село во Горноџумајско, Пиринска Македонија, денес во Општина Горна Џумаја на Благоевградската област, Бугарија.

Лешко
Лешко is located in Бугарија
Лешко
Лешко
Местоположба во областа
Лешко во рамките на Пиринска Македонија
Лешко
Координати: 41°55′N 22°58′E / 41.917° СГШ; 22.967° ИГД / 41.917; 22.967
ЗемјаБугарија
ОбластБлагоевградска област
ОпштинаГорна Џумаја
Надм. вис.&10000000000000591000000591 м
Население (2011)[1]
 • Вкупно197
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)
Пошт. бр.2749
Повик. бр.0746

Географија и местоположба уреди

Лешко е планинско село, сместено на надморска височина од 591 метар, во близина на македонско-бугарската граница. Оддалечено е 16 километри југозападно од Горна Џумаја.

Историја уреди

Според Рилската грамота на Иван Шишман од 1378 година, селото е во сопственост на Рилскиот манастир.

Во XIX век Лешко е големо македонско[2] село во рамките на Горноџумајската каза на Серскиот санџак. Во 1816 година во селото е изградена црквата „Свети Архангел Михаил“. Според месното население, ктитор на црквата е извесен Стојан - лешковец, којшто се јавувал како ктитор на новата црква, откакот старата „Света Богородица“ била срушена.[3]

Во 1891 година Георги Стрезов пишува за селото:

Лешко, големо село на три часа од Горна Џумаја. Почвата тука е плодородна и богато ги наградува работниците. Има бугарска црква и училиште, со 1 учител и 30 ученици; 300 куќи.[4]


Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 1.300 жители, сите Македонци.[2][5]

Во Лешко функционира комитет на ВМОРО и селото во организацијата е познато како „Републиката на Чернопеев“. Кон крајор на 1909 година комитетот на Лешко бил обновен од Христо Чернопеев, Михаил Думбалаков, Константин Самарџиев и Кочо Хаџиманов.[6]

Стопанство уреди

Демографија уреди

Според последниот попис од 2011 година, во селото имало 197 жители, запишани како Бугари.[2][8]

На табелата е прикажан бројот на населението во Лешко за периодот 1946-2011:[9]

1946 1956 1965 1975 1985 1992 2001 2011
1.359 1.102 740 571 454 380 303 197

Општествени установи уреди

Самоуправа и политика уреди

Културни и природни знаменитости уреди

Редовни настани уреди

Личности уреди

Култура и спорт уреди

Иселеништво уреди

Надворешни врски уреди

Наводи уреди

  1. Фактична состојба на населението и домовите во Бугарија според пописот од 1 февруари 2011 г. Ethnic composition, all places: 2011 census.
  2. 2,0 2,1 2,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  3. Стоилов, А. П (1922). Един ферман за строеж на цѫрква во: Bulletin du Museé national d'ethnographie de Sofia, том II. Народен етнографски музей в София. стр. 84.
  4. Стрезов, Георги. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр. 20 - 21.
  5. Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 191. ISBN 954430424X.
  6. Думбалаковъ, Михаилъ (1937). Презъ пламъцитѣ на живота и революцията, том II (PDF). София: Печатница „Художникъ“. стр. 90–92.
  7. Централен държавен архив, ф. 177 К (Министерство на народното просвещение), оп. 2, а.е. 18, л. 59.
  8. „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и самоопределение по етническа принадлежност към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-04-05. Посетено на 2012-03-18.
  9. „Справка за населението на с. Лешко, общ. Благоевград, обл. Благоевград“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2018-02-05. Посетено на 2018-02-04.