Лепчанското писмо, или познати како роншко писмо (лепчански: อักษรเลปชา) е абугида и официјално писмо за запишување на лепчанскиот јазик. Невообичаено за абугидите, крајните согласките имаат надредни знаци.

Лепчанско писмо
Тип
Abugida
Период
околу 1700–денес
Правец на пишувањеод лево кон десно Уреди на Википодатоците
Јазицилепчански јазик
Сродни писма
Матични системи
Изведени системи
лимбуанско писмо
Сродни системи
пагспа
ISO 15924
ISO 15924Lepc, 335 Уреди на Википодатоците, ​Lepcha (Róng)
Уникод
Уникоден назив
Lepcha
U+1C00–U+1C4F
[a] Семантичкото потекло на индиските писма не е целосно прифатливо.
 Оваа страница може да содржи фонетски симболи од меѓународната фонетска азбука (МФА).

Историја уреди

Лепчанското потекнува од тибетското писмо и има некои мјанмарски влијанија. Според традицијара, ова писмо било создадени во почетокот на 18 век од принцот Пјагдор Намгјал од тибетската династија Сиким или од научникот Тикунг Мен Салонг во 17 век. Раните лепчански ракописи биле пишувани вертикално, што е кинески принцип. Подоцна правецот се сменил во хоризонтална положба, но буквите биле завртени за 90 степени од првичните облици.

Типологија уреди

 
Лепчанските согласки во првичната положба.

Лепчанскиот денес се пишува вертикално. Како и кај останатите абугиди, вградената самогласка 'а' е приситна кај сите знаци за согласки, а останатите самогласки се пишуваат со надредни знаци. Пред согласката се пишуваат 'и' и 'о', по согласката се 'а' (вградена) и 'у' и под согласката е 'е'. Должината се бележи над почетната, како и на крајната согласка. Почетните самогласки се пишуваат врз нулта согласка.

Уникод уреди

лепчанско писмо[1]
Unicode.org
  0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
U+1C0x
U+1C1x
U+1C2x
U+1C3x ᰿
U+1C4x
Белешки
1.^ Според верзија 6.1

Наводи уреди

  • Leonard van der Kuijp, The Tibetan Script and Derivatives, in Daniels and Bright, The World's Writing Systems, 1996.

Поврзано уреди

Надворешни врски уреди