Лаврентиј Павлович Берија (грузиски: ლავრენტი პავლეს ძე ბერია; руски: Лаврентий Павлович Берия; 29 март 1899 - 23 декември 1953) —советски политичар од грузиско потекло[1][2], раководител на советската тајна полиција и на безбедносните служби во времето на Сталин. До крајот на Големата чистка тој станал заменик-раководител, а потоа и раководител на НКВД. Претставува еден од одговорните за Големата чистка. Берија бил највлијателен во текот и по Втората светска војна. Веднаш по смртта на Сталин во 1953 година, станал прв заменик премиер. Тогаш тој започнал да спроведува кратка кампања за либерализација. Тој накратко бил дел од владејачката тројка со Георги Маленков и Вјачеслав Молотов. Меѓутоа, во истата година тој бил уапсен и погубен од страна на неговите политички соперници. Во своите мемоари Молотов вели дека Берија тврдел дека го отрул Сталин.

Лаврентиј Павлович Берија
Прв заменик-премиер на Советот на министри на СССР
На должноста
5 март 1953 – 26 јуни 1953
Премиер Георгиј Маленков
Претходник Вјачеслав Молотов
Наследник Лазар Каганович
Министер за внатрешни работи
На должноста
5 март 1953 – 26 јуни 1953
Претходник Сергеј Круглов
Наследник Сергеј Круглов
На должноста
25 ноември 1938 – 29 декември 1945
Претходник Николај Ежов
Наследник Сергеј Круглов
Прв секретар на Грузиската комунистичка партија
На должноста
15 јануари 1934 – 31 август 1938
Претходник Петре Агнијашвили
Наследник Кандид Чарквиани
На должноста
14 ноември 1931 – 18 октомври 1932
Претходник Лаврентиј Картвелишвили
Наследник Петре Агнијашвили
Лични податоци
Роден(а) 29 март 1899(1899-03-29)
Руска Империја
Починал(а) 23 декември 1953(1953-12-23) (возр. 54)
Москва, СССР
Државјанство СССР
Националност Грузиец
Партија Комунистичка партија на Советскиот Сојуз
Потпис

Наводи