Кул Јапонија

Концептот „Кул Јапонија“ (јапонски:クール ジャパン, англиски: Cool Japan), заедно со концептот „Бруто-национален кул“, беше измислен во 2002 г. како израз на новиот статус на Јапонија како културна велесила. Со големата застапеност во медиумите и академските институции, брендот „Кул Јапонија“ беше усвоен од страна на јапонската влада, како и компаниите кои сакаа да го искористат трговскиот капитал на културата индустрија во земјата. Се опишува како форма на мека сила („способност индиректно да се влијае врз однесувањето или интересите на луѓето преку културни или идеолошки средства“).

Roppongi Hills Mori Tower, во која е сместена организацијата која ја промовира стратегијата Кул Јапонија

Потекло

Во напис од 2002 г., во американското списание „Надворешна политика“ (Foreign Policy) под наслов „Јапонскиот бруто-национален кул“, Даглас Мекгреј напиша дека Јапонија е „велесила која повторно се создава“ како што нејзиното културно влијание се шири на меѓународно ниво и покрај економските и политичките проблеми на „загубената деценија“. Проценувајќи ја младинската култура и улогата на манга, аниме, модата, филмот, електрониката, архитектурата, кујната, Џеј-поп музиката (јапонска поп-музика, доаѓа од J-pop (Japanese pop)), и каваи (јап.: слатко, симпатично) феномените како што се Hello Kitty (Хелоу Кити), Мекгреј ја истакна значителната мека сила на Јапонија, поставувајќи го прашањето за тоа каква порака земјата може да даде. Тој исто така тврди дека рецесијата во Јапонија можеби дури и го зголемила национален кул на земјата, поради делумната дискредитација на поранешната крута општествена хиерархија и кариерните патеки во големиот бизнис.

Усвојување

Освоени од меѓународните медиуми, со Њујорк Тајмс (New York Times) кој направи ретроспектива „Година на идеи: Хегемонот Покемон“, сè поголем број на владини претставници и бизнис водачи во Јапонија, кои се повеќе реформски ориентирани, почнаа да се повикуваат на „бруто-националниот кул“ на земјата и да го усвојуваат неофицијалниот слоган „Кул Јапонија“. Во пресконференција од 2005 г., Министерството за надворешни работи на Јапонија ја поврза идејата на овој коцепт со концептот на Бутан за „Бруто национална среќа“. Фразата се стекна со поголема популарност во средината на првата деценица од 21. век, како што телевизиската компанија NHK (Ен-ејџ-кеј) почна да ја емитува серијата „Пронаоѓањето на Кул Јапонија“ (Cool Japan Hakkutsu: Kakkoii Nippon!) и до крајот на 2009 г. беа емитувани над сто епизоди. Започнаа академски иницијативи како што е истражувачкиот проект „Кул Јапонија“ на Технолошкиот институт во Масачусетс, додека некои западни универзитети забележаа зголемување на бројот на кандидати на Јапонски студии што се должи на „кул“ ефектот.

Критики

Ако се споредат јапонската популарната култура со американските феномени како што е Мекдоналдс, Мекгреј тврди дека некои јапонски феномени се чинат плитки, додека пак на директорот на Агенцијата за културни прашања на Јапонија не му се допаѓа концептот. Мекгреј, исто така, ја нагласува тешкотијата на квантификација, додека академиците ги испитуваат својствените тешкотии во „селективното присвојување“ на културни производи од страна на политичарите за национални цели и културна дипломатија.

Во една воведна статија на весникот Јомиури (Yomiuri Shimbun) од 2010 г. се тврди обратно, дека владата не прави доволно за да ги унапреди деловните интереси на земјата во оваа сфера, што ѝ овозможи на Јужна Кореја да се појави како конкурент. Статијата ја истакна структурната неефикасност, со тоа што Министерството за економија, трговија и индустрија го промовираше концептот „Кул Јапонија“, Министерството за надворешни работи е одговорно за културна размена, а Министерството за земјоделство, шумарство и рибарство е задолжено за јапонската храна. Професорот Роланд Келтс (Roland Kelts) исто така сугерираше дека неуспехот целосно да се определи, брендира и да се вклучи странската публика и пазар може да значи дека на „Кул Јапонија“ „ѝ дојде крај“.

Канцеларија за промоција на креативни индустрии

Јапонската влада ја препозна културната индустрија како една од петте потенцијални области за раст. Во јуни 2010 г., Министерството за економија, трговија и индустрија отвори нова Канцеларија за промоција на креативни индустрии за да промовира културни и креативни индустрии, како стратешки сектор „под единствен, долгорочен концепт „Кул Јапонија“, да координира различни владини функции и да соработува со приватниот сектор“. Заменик директорот ја опиша нејзината функција како „брендирање на јапонски производи со уникатноста на јапонската култура.“ Во 2011 г., канцеларијата имаше буџет од 19 милјарди јени. Во фискалната 2008 г., јавните расходи на културни активности изнесуваа 116,9 милјарди јени во Јужна Кореја, 477,5 милјарди јени во Кина и 101,8 јени во Јапонија, односно 0,79% од вкупните владини трошоци во Јужна Кореја, 0,51% во Кина и 0,12% во Јапонија.

Поврзано

• Culture of Japan
• Gross National Happiness
• Cool Britannia
• Soft power
• Cultural policy
• Cool Biz campaign
• Dynamic Korea

Надворешни врски

• Japan's Gross National Cool Архивирано на 27 јули 2011 г.
• Japan External Trade Organization - Cool Japan Архивирано на 18 април 2011 г.
• JETRO report on "Cool Japan" (2005) Архивирано на 20 август 2016 г.
• Special Issue -- Cool Japan, International Journal of Japanese Sociology, 20:2-72 (2011)
• Japanese PopCulture & TechCulture Media Channel