Кастанети[1], иако се сврзуваат првично за шпанскиот фолклор, се одомаќиле и на поширокиот средоземен простор, а во подалечно потекло се исто така од исток. Две издлабени парчиња (костеново) дрво со школкаста форма се поврзуваат со јаже еден за друг и за прстите на свирачот (честопати - играч), кој со движење на дланката ритмично ги удира еден од друг. Остар и сув звук кој на тој начин се создава обогатен е со призвуко на воздухот кој е збиен во шуплината внатре во школката.

Кастанети

Во оркестарска примена школките се закачени за рачка, понекогаш на двата краја по пар, па ударањето се постигнува со тресење на рачкат. Вметнатиот дел помеѓу школките ја зголемува резонантната празнина и ја прави звучноста пополна.

Во фолклорот се сврзани со игра (во секоја рака по пар со различна големна), кастањетите се и во уметничка, оркестарска примена најчесто се јавуваат во мигови на радостна разиграност и полет, се разбира, првично како показател на локалниот колорит.

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. „кастанети (само мн.)“. Дигитален речник на македонскиот јазик. Посетено на 17 март 2018.