Зекат (милост, милостина, милосрдие) — една од петте основни должности на исламот. Од самиот почеток, Куранот го нагласува чинот на милосрдието како една од главните доблести на правиот верник. Самиот поим зекат ја означува добродетелта „дар што се дава“ и која е побожна.

Зекат е верска институција под која се подразбира милостина собрана и поделена само на муслиманите. Првично пропишан како доброволен чин на љубов и сметан речиси исто како побожност, зекатот се развил во задолжително оданочување на имотот, вклучувајќи пари, добиток, жито, овошје и стоки. Неговата точна сума варирала и била одредена во секој поединечен случај со религиозниот закон на фикх, но обично изнесувал 2,5%. За млада исламска држава, зекатот го собирале редовните службеници и бил управуван од централната благајна за да им се помогне на сиромашните во заедницата, се граделе џамии и се покривале државните трошоци. Подоцна, со распадот на чисто исламската држава, зекатот бил оставен на совеста на муслиманите.