Жилјен Грак
Жилјен Грак (27 јули 1910 – 22 декември 2007) — француски писател, поет, и драматург, близок до надреалниот правец во литературата и неговиот предводник Андре Бретон. Делата на Грак се одликуваат со елегантен стил на пишување, префинет речник, и апстрактни поими.[1]
| Жилјен Грак | |
|---|---|
 Грак во 1951 | |
| Роден/а | 27 јули 1910 Мен и Лоара, Франција |
| Починат/а | 22 декември 2007 Анже, Франција |
| Занимање | романописец, критичар, драматург, поет |
| Националност | французин |
| Период | 1938–2002 |
| Потпис |  |
Животопис уреди
Грак посетувал средно училиште во Париз, а во 1930 запишал виша школа за политички науки. Во 1932 го прочитал романот на Андре Бретон, Надја, што му оставил длабок впечаток. Граковиот прв роман Замок од калиум тартрат потсетувал на стилот на Бретон, а Грак му посветил цела книга на Бретон во 1948. За време на Втората светска војна бил заробен во Шлеска со други армиски офицери, а таму се спријателил со писателот и книжевен критичар Арман Хог.
Во 1950 објавил тирада против современата литература и книжевните награди во рецензија во Empédocle. Кога ја освоил наградата „Гонкур“ за романот Спротивниот брег следната година, останал на својот став и ја одбил наградата. Грак предавал историја и географија во средно училиште сѐ до неговото пензионирање во 1970. Во 1979 го напишал предговорот на реизданието на Journal de l'analogiste (1954) од Сузан Лилар, чие дело го нарекол „раскошнo поведување на поезијата“. Целокупното творештво на Грак било издадено во 1989 од страна на библиотеката „Плејада“. Се држел настрана од големите книжевни церемонии и останал верен кон својот прв издавач Хосе Корти. Грак живеел мирен и повлечен живот во родниот Сен-Флоран-ле-Веи, на брегот на реката Лоара. Починал на 22 декември 2007, на возраст од 97 години, во болница во Анже два дена по претрпена вртоглавица.
Библиографија уреди
- Au château d’Argol, 1938
- Un beau ténébreux, 1945
- Liberté grande, 1947
- Le Roi pêcheur, 1948
- André Breton, quelques aspects de l’écrivain, 1948
- La Littérature à l'estomac, 1949
- Le Rivage des Syrtes, 1951
- Prose pour l’Etrangère, 1952
- Penthésilée, 1954
- Un balcon en forêt, 1958
- Préférences, 1961
- Lettrines, 1967
- La Presqu’île, 1970
- Le Roi Cophetua, 1970
- Lettrines II, 1974
- Les Eaux Etroites, 1976
- En lisant en écrivant, 1980
- La Forme d’une ville, 1985
- Autour des sept collines, 1988
- Carnets du grand chemin, 1992
- Entretiens, 2002