Емил фон Беринг
Емил фон Беринг (германски: Emil von Behring, Хансдорф, 15 март 1854 - Марбург, 31 март 1917 ) — германски лекар и имунолог и бил прв примател на Нобеловата награда за физиологија или медицина за 1901 година за дифтеријален серум . Тој бил широко познат како „Спасител на деца“, бидејќи во тоа време дифтеријата била главната причина за смртта на децата.[1]
Бил професор во Берлин, Хале и Марбург, каде што го основал институтот и фабриката за серум. Тој нашол сера против дифтерија и тетанус .[2]
Дела уреди
Оригиналните наслови на неговите дела се:
- Die Blutserumtherapie (1892)
- Die Geschichte der Diphtherie (1893)
- Bekämpfung der Infektionskrankheiten (1894)
- Beiträge zur experimentellen Therapie (1906)
- E. v. Behring's Gesammelte Abhandlungen (1915) (дигитална верзија)
Наводи уреди
- ↑ The Immune System: In Defence of our Lives, nobelprize.org
- ↑ Legrum, Wolfgang; Al-Toma, Adnan J.; Netter, Karl J. (1992). 125 Jahre Pharmakologisches Institut der Philipps-Universität Marburg. Marburg: N. G. Elwert Verlag. ISBN 978-3-7708-0985-1.