Данило Јакшиќ (1715, Српска Моравица - 27 јануари 1771, Плашки) бил српски православен Горнокарловачки епископ од 1751 година до 1771 година, со архиепископско место во Плашки.[1]

Српскиот манастир Гомирје кај Карловац

Потекло и раните години уреди

Данило Јакшиќ е роден во 1715 година во Српска Моравица, од татко Миле и мајка Стојна. Во младоста дошол во Гомирскиот манастир и таму се описменил и се замонашил. На деветнаесетгодишна возраст бил ракоположен за јероѓакон, а потоа и за јеромонах од владиката Данило Љуботина, кога подоцна служел на Плашки. Осумнаесет години живеел во Гомирскиот манастир кај игуменот Теодор Милетиќ. Потоа му служел на владиката Павле Ненадовиќ, кој во 1748 години ја доверил егзархиската служба. Кога Павле Ненадовиќ станал митрополит Карловачки (1749), го поставил Данило Јакшиќ за Гомирски архимандрит, доверувајќи му привремена управа не само во Горнокарловачката, туку и во соседната Коштајничка епархија, која останала празна истата година поради смртта на епископот Алексије Андрејевиќ.

На соборот одржан во 1750 година, српската хиерархија донела две важни одлуки: Лика и Крбава беа исклучени од јурисдикцијата на Костајничката епархија и префрлени во јурисдикција на епископот Горнокарловачки, а Костајничката епархија била присоединета од другата страна на поранешната Северинско-Лепавинска епархија. Тогаш за нов епископ Костајнички бил избран Арсенија Теофановиќ, а во исто време за нов епископ Горњо Карловачки Данило Јакшиќ.[2] Во манастирот Раковец на 4 ноември 1751 година посветен за епископ, од митрополитот Ненадовиќ.[3]

Епископска служба уреди

Синодалниот избор на Данило II Јакшиќ за епископ на Горња Карловачки е извршен на 3 јуни 1750 година . но поради доцнењето на државните органи со потврдата, ракополагањето можело да се изврши дури на 4 ноември 1751 година. години. Поради ново одложување, устоличувањето се случило дури на 19 август 1752 година.И покрај сите овие и многу други неволји што доаѓале од државната власт, владиката Данило Јакшиќ во следните години развил многу жива пастирска дејност, добивајќи големи заслуги за развојот и одбраната на православието во неговата епархија и пошироко. Тој уживал многу висок углед, па присуствувал на Црковно-народниот собор, кој се одржал во 1769 година, предложен за митрополит Карловачки, добивајќи дури и мнозинство гласови. Сепак, државната власт го спречила неговиот избор. За разлика од Данило Јакшиќ, соседниот епископ Костајнички Јосиф Стојановиќ не успеал во неговата епархија, што довело до бројни неволји и негово отстранување од епархиската управа (1769 г.), поради што била поведена постапка за укинување на Костајничката епархија. Во оваа прилика било одлучено целата Банија да биде поврзана со горњокарловачката епархија, а областа на Вараждинската војска да се спои со Славонската епархија. По сите овие промени, конечно се довршил просторот на Горнокарловачката епархија, која повторно ја опфаќала целата Горна Краина, како во времето на владиката Атанасиј Љубојевиќ. Владиката Данило Јакшиќ починал на 27 јануари 1771 година. во Плашки и останал запаметен како еден од најзаслужните и најпочитуваните архиепископи на оваа епархија.[2]

Поврзано уреди

  • Горнокарловачка епархија
  • Костајничка епархија

Наводи уреди

 

  1. Вуковић 1996.
  2. 2,0 2,1 Грбић 1891.
  3. "Србски летопис", Будим 1838. године

Литература уреди

Надворешни врски уреди