Големо Острени
Големо Острени (албански: Ostreni i Madh) — село во општината Булчица на Дебарската област, источна Албанија. Населено е со Македонци од мешана вероисповед.[1]
| Големо Острени Ostren i Madh | |
|---|---|
| село | |
  Големо Острени | |
| Координати: 41°25′51″N 20°27′20″E / 41.43083° СГШ; 20.45556° ИГД | |
| Земја |  Албанија |
| Област | Дебар |
| Општина | Булчица |
| Општ. един. | Острени |
| Надм. вис. | 930 м |
| Часовен појас | CET (UTC+1) |
| • Лете (ЛСВ) | CEST (UTC+2) |
| Рег. таб. | BZ |
Географија уреди
Селото се наоѓа во македонската област Голо Брдо. Лежи североисточно од Оржаново и западно од Мало Острени, на 4,5 км по воздушна линија од границата со Македонија.
Историја уреди
Во Отоманското Царство уреди
Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Острење (Ostrénié) било село со 163 домаќинства со 315 жители Македонци-муслимани (торбеши) и 108 Македонци-христијани.[2][3] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во Големо Острени живееле 30 Македонци-христијани и 500 Македонци-муслимани.[4] Второспоменатите биле во процес на албанизација:
| „ | Жителите на селата Острени (Големо и Мало), Трново (Големо и Мало), Клење, Летен, Џепишта, Ербеле, Обоки, Макелари и др. претпочитат да се изјаснуваат како Арнаути и да зборуваат арнаутски.[5] | “ |
Весникот „Дебарски глас“ во 1909 г. напишал:
| „ | Мало и Големо Острени се заземени од торбешите (потурчени Македонци) во тие села, и веќе нема останато Македонци-христијани, освен две куќи во второспоменатото.[2][6] | “ |
Според статистика на весникот“ во 1911 г. во Мало и Големо Острени имало 14 македонски христијански куќи под врховенството на Бугарската егзархија и 230 торбешки куќи.[2][7] Според Георги Трајчев во 1911/12 г. во Големо Острени ималоло 2 македонски хритијански куќи со 10 жители.[2][8]
По податоци на егзархијата на крајот од XIX век во Големо Острене имало 2 православни куќи со 10 жители Македонци. Според егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Големо Острени (Golemo-Ostreni) имало 16 жители под егзархијата.[2][9]
Во Албанија уреди
По Првата балканска војна селото влегло во состав на Албанија. Во извештајот на Сребрен Поп Петров, главен инспектор-организатор на бугарската црковно-училишна дејност во Албанија, во 1930 г. Големо Острени се води како село со 220 куќи, од кои дел се православни Македонци, а останатите се торбеши.[2][10]
Сè до 2015 г. селото било седиште на тогашната Општина Острени.
Знаменитости уреди
- Селска џамија
Личности уреди
- Елез Кочи (1856 – 1916) — политичар и револуцонер во Албанија
Поврзано уреди
Наводи уреди
- ↑ Видоески, Божидар (1998). Дијалектите на македонскиот јазик, том I (PDF). Скопје: Македонска академија на науките и уметностите. стр. 339. Архивирано од изворникот (PDF) на 2021-06-20.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 172-173.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 262. ISBN 954430424X.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 90. ISBN 954430424X.
- ↑ Дебърски глас, година 1, брой 2, 12 април 1909, стр. 2.
- ↑ Дебърски глас, година 2, брой 38, 3 април 1911, стр. 2.
- ↑ Трайчев, Георги. Български селища в днешна Албания, во: Отецъ Паисий, 15-31 юли 1929 година, стр. 213.
- ↑ Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 152–153.
- ↑ Доверлив извештај бр. 54 на Сребрен Поп Петров