Геометријата (старогрчки: γεωμετρία; гео = Земја, метрија = мерење) е дел од математиката концентриран на прашања поврзани со големината, формите и релативмната позиција на фигурите во просторот. Геометријата е една од настарите науки. Основите на практичното знаење за должина, површина и волумен се познати уште од третиот век п.н.е. кога геометријата добила аксиоматичка форма од страна на Евклид со што се нарекла Евклидова геометрија која била стандард за многу векови подоцна.

Илустрација на Дезаргова теорема, важен резултат во Евклидова и проективна геометрија

Историски развој уреди

Почетоците на геометријата датираат во старите цивилизации во Месопотамија и во Египет. Така, фараонот Сезоотрис ја разделил обработливата земја на населението, кое плаќало данок според големината на доделената земја. Меѓутоа, бидејќи Нил одвреме-навреме го поплавувал околното земјиште, по барање на сопствениците на оштетените парцели, фараонот испраќал земјомери за да измерат колкав дел од земјиштето е уништено. Според пишувањето на Херодот, така настанале првите зачетоци на геометријата во Египет, која подоцна се проширила во Стара Грција. Всушност, оттаму потекнува името „геометрија“ кое е изведено од грчките зборови за земја (геа) и за мерење (метрео). Според тоа, зборот „геометрија“ буквално преведен значи „мерење на земјата“.[1]

Наводи уреди

  1. Боривоје Миладиновиќ, Трајче Ѓорѓијевски и Никола Петрески, Математика за II година гимназиско образование. Скопје: Алби, 2009, стр. 116.


Поврзано уреди