Википедија

Брауншвајг

За други значења на поимот, погл. Брауншвајг (појаснување).

Брауншвајг (германски: Braunschweig; долногермански: Brunswiek) — град во сојузната покраина Долна Саксонија, Германија, северно од планинскиот масив Харц, сместен на најдалечната пловна точка на реката Окер, која го поврзува со Северното Море преку реките Алер и Везер.

Брауншвајг

Braunschweig

Воздушен поглед над Брауншвајг
Воздушен поглед над Брауншвајг
Воздушен поглед над Брауншвајг
Знаме на Брауншвајг
 Грб на Брауншвајг
Брауншвајг во рамките на Германија
Брауншвајг
Управа
Земја Германија
Покраина Долна Саксонија
Округ Урбан округ
Градски единици 19
Градоначалник Улрих Маркурт (СДП)
Основни податоци
Површина 192,13 км2
Надм. височина 75 м
Население 248.561 (31 декември 2020)[1]
 - Густина 1.294 жит/км2
 - Метроп. 1.150.000[2] 
Основано IX век
Други информации
Часовен појас CET/CEST (UTC+1/+2)
Рег. табл. BS
Пошт. бр. 38100–38126
Повик. бр. 0531, 05307, 05309
Портал Braunschweig.de
Местоположба на градот Брауншвајг во рамките на Долна Саксонија
Карта
Карта
Координати 52°16′0″N 10°31′0″E / 52.26667° СГШ; 10.51667° ИГД / 52.26667; 10.51667

Брауншвајг бил член на Ханзата од XIII до XVII век како силно и влијателно средиште за трговија во средновековна Германија. Претставувал главен град на три последователни држави: Кнежевство Брауншвајг-Волфенбител (1269–1432, 1754–1807 и 1813–1814), Војводство Брауншвајг (1814–1918) и Слободна Држава Брауншвајг (1918–1946).

Денес, Брауншвајг е втор најголем град во Долна Саксонија и главно средиште за научното истражување и развојот.[3]

Потекло на името уреди

Многу географски објекти и места низ светот се наречени Бранзвик (Brunswick), кое е историското англиско име на градот. Помеѓу 1714 и 1837 година, Хановерската династија владеела со Велика Британија во личен сојуз со Изборното кнежевство Брауншвајг-Линебург. Хановерската династија службено била позната како династија на Брауншвајг-Линебург, хановерска гранка.[4] Поради тоа, многу места во британските колонии биле именувани по Бранзвик, како што е покраината Њу Бранзвик во Канада.[5]

Иронично, градот Брауншвајг не бил владеен од династите, иако неговото име било дадено на многу места низ светот. Почнувајќи од 1269 година, Војводството Брауншвајг-Линебург поминало низ низа поделби и спојувања, со делови од неговата територија пренесувани низ различни огранки на династијата. Градот Брауншвајг бил во постарата гранка на династијата, Волфенбител, додека Линебург на крајот завршил со хановерската династија. Иако територијата била поделена, сите гранки на семејството продолжиле да се ословуваат како династија на Брауншвајг-Линебург.[4][6] Во 1884 година, постарата гранка на велфската династија исчезнала. Хановерската династија, единствената жива гранка на семејството, подоцна го преземала престолот на Војводството Брауншвајг од ноември 1913 година до ноември 1918 година.

Географија уреди

Местоположба уреди

Брауншвајг се наоѓа во Северногерманската Низина на линијата која ги дели северните подножја на Харц и поранешните мочуришта („гест“). Низ градот во насока југ-север поминува реката Окер.

Реката на југ преку една брана се пренасочува и низ градското јадро тече западно и источно во две корита, што било направено во средниот век, а подоцна во северозападниот дел на градот, реката повторно се спојува. Преку две дополнителни брани се регулира водостојот на реката во градското подрачје. Други водотеци се Вабе и Мителриде, кои во Брауншвајг се влеваат во Шунтер.

Градското подрачје зафаќа површина од 192 км², а градските граници имаат должина од 98 км. Насоката север-југ изнесува 19,1 км, а насоката запад-исток 15,7 км. Градското јадро се наоѓа на средна височина од 70 метри. Највисока точка претставува Гајтелдер Берг со 111 метри; најниска точка претставува брана на Окер со 62 метри.[7]

Почнувајќи на североисток, па надесно, се граничи со следниве општини: Лере (округ Хелмштет), Кремлинген, Зикте и Волфенбител (сите во округот Волфенбител), Залцгитер (слободен град), Фехелде и Вендебург (округ Пајне) како и Швилпер, Фордорф и Мајне (сите во округот Гифхорн).

Градски единици уреди

Градското подрачје од ноември 1981 година е поделено на 22 градски окрузи. Нивниот број бил намален на 21 единица под десет години (со спојување на Лендорф-Ламе-Канцлерфелд и Ватенбител-Елпер-Фелкенроде во Лендорф-Ватенбител), по уште десет години на 20[8] (со спојување на Зидштат-Раутхајм и Машероде во Зидштат-Раутхајм-Машероде) и по десет години на 19[9] (со спојување на Вабе-Шунтер и Бинроде-Вагум-Бефенроде во Вабе-Шунтер-Бебербах). Моменталните[10] 19 градски окрузи се:

 
Поделбата на градски окрузи од 2011 година
  • 112: Вабе-Шунтер-Бебербах
  • 113: Хонделаге
  • 114: Фолкмароде
  • 120: Естлихес Рингебит
  • 131: Иненштат
  • 132: Фивегсгартен-Бебелхоф
  • 211: Штекхајм-Лајферде
  • 212: Хајдберг-Мелфероде
  • 213: Зидштат-Раутхајм-Машероде
  • 221: Вестштат
  • 222: Тимерла-Гајтелде-Штидин
  • 223: Бројцем
  • 224: Рининген
  • 310: Вестлихес Рингебит
  • 321: Лендорф-Ватенбител
  • 322: Фелтенхоф-Риме
  • 323: Венден-Туне-Харксбител
  • 331: Нордштат
  • 332: Шунтерауе

Во секој градски округ се избира совет[11] чиј број зависи од бројот на жители, најмалку 7, а најмногу 19 членови

Од статистички цели, градот е поделен и на 74 статистички окрузи, кои главно се нумерирани и носат историски имиња.

Клима уреди

Градот Брауншвајг се наоѓа под влијание на поморската клима од запад и на континенталната клима од исток. Близината на Северното Море е одлучувачки фактор. Просечна годишна температура е 8,8 °C, годишно врне помеѓу 600 и 650 mm. Просечната температура во јули изнесува 17,5 °C, а во јануари 0,2 °C.

Клима на Брауншвајг
Показател Јан Фев Мар Апр Мај Јун Јул Авг Сеп Окт Ное Дек Годишно
Просечна максимална (°C) 2,8 3,7 8,1 13,1 18 21 22,6 22,3 18,9 13,2 7,5 4,1 13
Просечна температура (°C) 0,2 0,7 4 8,2 12,6 15,6 17,5 17,1 14 9,3 4,9 1,7 8,9
Просечна минимална (°C) −2,3 −2,3 0 3,3 7,2 10,3 12,4 12 9,2 5,5 2,4 −0,7 4,8
Просечно кол. врнежи (мм) 44 38 43 47 59 73 65 65 45 43 49 50 621

Историја уреди

Основање и рана историја уреди

 
Замок Данквардероде

Датумот и околностите за основањето на градот се непознати. Според верувањето, Брауншвајг бил создаден со спојување на две населби, една основана од Брун(о), саксонски гроф кој умрел во 880 година, на едниот брег на реката Окер - легендата ја дава 861 година кога се случило основањет – и другата населба на легендарниот гроф Данквард, по кого е именуван замокот Данквардероде, кој бил обновен во XIX век.[12][13] Првичното име на градот „Брунсвик“ (Brunswik) — комбинација на имињата Бруно и долногерманското „вик“ (поврзано со латинското vicus), место каде одмораат трговците и ги чуваат своите добра. Потоа, името на градот означувало идеално место за одмор, бидејќи се наоѓал на речен премин на реката Окер. Друго објаснување за името на градот е дека доаѓа од „бранд“ (Brand) или горење, што означува место кое се развило по чистење на местото по пожарот.[14] Градот бил првпат споменат во документи од црквата „Св. Магни“ од 1031 година, каде било дадено името „Брунесгвик“ (Brunesguik).[13]

Среден век и ран модерен период уреди

 
Брауншвајг во XVI век.
 
Брауншвајгска катедрала „Св. Блазиус“ со скулптура од лав

До XII век, Брауншвајг бил владеен од саксонското благородничко семејство Брунони, а потоа, преку бракот, паднал под велфската династија. Во 1142 година, Хајнрих Лав од велфската династија станал војвода на Саксонија и го направил Брауншвајг свој главен град (кој, од 1156 година натаму, исто така вклучен во Војводството Баварија). Го претворил замокот Данквардероде, резиденција на грофовите на Брауншвајг, во негов пфалц и го развил градот. Во владеењето на Хајнрих била изградена Брауншвајгската катедрала на „Св. Блазиус“ и исто така поставил скулптура од лав, негово хералдичко животно, поставена пред замокот. Подоцна, лавот станал знаменитост на градот.

Хајнрих Лавот станал толку силен што се осмелил да ја одбие воената помош на царот Фридрих I Барбароса, што довело до негово прогонство во 1182 година. Хајнрих заминал во егзил во Англија. Претходно воспоставил врски со англиската круна во 1168 година, преку брак со кралската ќерка Матилда на  Хенри II, сестра на Ричард I.[15] Меѓутоа, неговиот син Отон, кој успеал да го поврати влијанието и на крајот станал свет римски цар, продолжил да го развива градот.

Во текот на средниот век, Брауншвајг бил важно трговско средиште, еден од стопанските и политичките средишта во Северна Европа и член на Ханзата од XIII век до средината на XVII век.[16] До 1600 година, Брауншвајг бил седми најголем град во Германија.[17] Иако формално една од резиденциите на владетелите на Војводството Брауншвајг-Линебург, составна држава на Светото Римско Царство, Брауншвајг де факто бил владеен независно од силните патриции и еснафи низ доцниот среден век и раниот модерен период. Поради растечката моќ на граѓаните на Брауншвајг, принцовите на Брауншвајг-Волфенбител, кои владееле со една единица на Брауншвајг-Линебург, на крај ја преместиле резиденцијата надвор од градот, во блискиот град Волфенбител во 1432 година.[18] Принцовите не ја вратиле контролата над градот до крајот на XVII век, кога војводата Рудолф Август го преземал градот по опсада.[19] Во XVIII век, Брауншвајг не бил само политички, туку и културен центар. Под влијание на филозофијата на просветителството, војводите Антони Улрих и Карл I станале патрони на уметностите и науките. Во 1745 година, Карл I го основал Колегиум Каролинум (Collegium Carolinum), претходник на Брауншвајшкиот технички универзитет и во 1753 година ја преместил војводската резиденција назад во Брауншвајг. Со ова привлекол поети и мислители како Лесинг, Лајзевиц и Јакоб Мовијон во градот.[20] Емилија Галоти од Лесинг и Фауст на Гете биле првпат изведени во Брауншвајг.[21]

XIX век уреди

 
Ландтагот, седиштето на Војводството и на Слободната Држава Брауншвајг.

Во 1806 година, градот бил окупиран од страна на Франција при Наполеоновите војни и станал дел од краткотрајното Кралство Вестфалија во 1807 година. Пребегнатиот војвода Фридрих Вилхелм собрал волонтерски трупи, Црните брауншвајзи, кои се бореле со Французите во неколку битки.[22]

По Виенскиот конгрес во 1815 година, Брауншвајг станал главен град на обновеното независно Војводство Брауншвајг, подоцна составна држава на Германското Царство од 1871 година. Во настаните по Јулската револуција во 1830 година, војводата на Брауншвајг, Карл II бил принуден да се повлече. Неговиот апсолутички владејачки стил претходно ги оддалечил благородништвото и буржоазијата, додека ниските класи биле незадоволни од лошата стопанска состојба. Ноќта на 7-8 септември 1830 година, војводската палата во Брауншвајг била пробиена од лутата толпа, запалена и целосно уништена.[23] Карл бил наследен од неговиот брат Вилхелм VIII. При владеењето на Вилхелм биле направени либерални реформи и бил засилен парламентот на Брауншвајг.[24]

Во XIX век, индустријализацијата предизвикала брз развој на населението на градот, што довело градот по првпат значително да се прошири надвор од неговите средновековни бедеми и реката Окер.[25] На 1 декември 1838 година бил отворен првиот дел од железничката линија Брауншвајг-Бад Харцбург, што ги поврзувала Брауншвајг и Волфенбител и претставувала прва железничка линија во Северна Германија.[26][27]

Почеток и средина на XX век уреди

 
Брауншвајг околу 1900 година.
 
Брауншвајг ноќта на 15 октомври 1944 година

На 8 ноември 1918 година, на крајот на Првата светска војна, социјалистичкиот Работнички совет го принудил војводата Ернест Август.[28][29] На 10 ноември, советот ја прогласил Социјалистичката Република Брауншвајг под водство на еднопартиска влада од Независната социјалдемократска партија на Германија (USPD); меѓутоа, подоцнежните избори за Ландтагот („парламентот“) на 22 декември 1918 година биле освоени од Социјалдемократската партија на Германија (MSPD), а USPD и MSPD создале коалициска влада.[30] Востанието во Брауншвајг во 1919 година предводено од комунистичкиот Сојуз Спартак, било поразено од трупите Фрајкорпс под водство на Георг Лудвиг Рудолф Меркер, кои го преземале градот по наредба на германскиот министер за одбрана, Густав Носке.[31][32] Подоцна, била воспоставена влада предводена од СПД; во декември 1921 година бил одобрен нов устав за Слободната Држава Брауншвајг, сега парламентарна република во рамките на Вајмарската Република, каде Брауншвајг повторно бил главен град.[33]

По изборите за Ландтагот во 1930 година, Брауншвајг станал втора држава во Германија каде нацистите учествувале во владата, кога Националсоцијалистичката германска работничка партија (НСДАП) создале коалициска влада со неколку конзервативни и десничарски партии.[34] Со поддршката на Дитрих Клагес, министер за внатрешни работи на Брауншвајг, НСДАП организирале голем собир на Штурмабтајлунг во Брауншвајг. Ноќта на 17-18 октомври 1931 година, 100.000 поддржувачи на Штурмабтајлунг марширале низ градот, со што избиле улични борби помеѓу нацистите, социјалистите и комунистите, во кои биле повредени неколкумина, а исто толку загинале.[35] На 25 февруари 1932 година, државата Брауншвајг му доделила германско државјанство на Адолф Хитлер што му овозможило да учествува на претседателските избори во 1932 година.[36] Во Брауншвајг, нацистите извеле неколку напади на политичките противници со согласност од државната влада.[37]

Откако нацистите ја презеле власта во 1933 година, неколку државни установи биле сместени во Брауншвајг, како што биле Аеронаутичкиот истражувачки институт (Luftfahrtforschungsanstalt) во Фелкенроде, Академијата за млади водачи на Хитлеровата младина[38] и Јункершуле Брауншвајг на Вафен-СС.[39] Со Рајхсверке „Херман Геринг“ во Залцгитер и Штат дес КдФ-Вагенс, како и неколку фабрики во градот, областа на Брауншвајг станал еден од центрите на германската воена индустрија.[40]

Во текот на Втората светска војна, Брауншвајг бил главен округ на подобласта Воен округ XI[41] и бил седиште на 31. пешадиска бригада, која учествувала во инвазиите на Полска, Белгија и Франција. Во овој период, илјадници источни работници биле присилно донесени во градот,[42] а во периодот 1943–1945 најмалку 360 деца биле одземени од тие работници и умреле во центрите за чување на истите деца.[43]

Во 1944 година бил отворен подкамп на концентрацискиот камп Нојенгаме во Брауншвајг. Илјадници затвореници, главно Евреи, живееле во сурови услови и стотици умреле од глад, болести и премногу работа.

Англо-американските воздушни напади на 15 октомври 1944 година ги уништиле градските цркви и Стариот град (Altstadt), како и најголемата хомогена целина на фахверк куќи во Германија.[44] Градската катедрала, која била претворена во „Национален храм“ (Nationale Weihestätte) од нацистичката влада, сѐ уште постои.[45]

Повоен период и XXI век уреди

Помали делови на градот го преживеале сојузничкото бомбардирање и останале да сведочат за градската архитектура.[46] Катедралата била обновена повторно како протестантска црква.[47]

Административно, по војната, Слободната Држава Брауншвајг била распуштена од сојузничките сили, а Брауншвајг престанал да биде главен град и поголемиот дел од неговите поседи биле вклучени во новосоздадената покраина Долна Саксонија.[48]

Во текот на Студената војна, стопанството на Брауншвајг, тогаш дел од Западна Германија, страдало поради близината на Железната завеса. Градот ги загубил своите историски силни стопански врски со тогашната Источна Германија; со децении стопанскиот раст останал низок и невработеноста била над западногерманскиот просек.[49]

На 28 февруари 1974 година како дел од административната реформа во Долна Саксонија, руралниот округ Брауншвајг, кој се наоѓал околу градот, бил распуштен. Поголемиот дел од поранешниот округ бил вклучен во градот Браунпвајг, зголемувајќи го населението за околу 52.000 жители.[50]

Во 1990-тите години биле зголемени напорите за обнова на историските градби кои биле уништени во воздушните напади. Фасадата на Брауншвајшкиот замок била обновена, а градбите како „Алте Ваге“ (Alte Waage, првично изградена во 1534 година) биле повторно подигнати.[51][52]

Население уреди

Население во минатото
ГодинаНас.±%
133016.000—    
155016.000+0.0%
167115.500−3.1%
175822.500+45.2%
178826.000+15.6%
181127.600+6.2%
183035.300+27.9%
184939.000+10.5%
188075.000+92.3%
1890100.000+33.3%
1900128.200+28.2%
1925146.900+14.6%
1939196.068+33.5%
1950223.767+14.1%
1975269.900+20.6%
1989253.794−6.0%
2004239.921−5.5%
2010248.867+3.7%
2015252.768+1.6%

Во 2015 година, во градот Брауншвајг имало 252.768 жители.[53] Денес, Брауншвајг е меѓу дваесетте германски градови кои се најпривлечни за младите помеѓу 25 и 34 години, што доведува до прилив на млади жители.[54]

Религија уреди

Во 2015 година, 91.785 луѓе или 36,3% од населението се изјасниле како протестанти, а 34.604 жители (13,7%) како католици. 126.379 лица (50.0%) се изјасниле дека не припаѓаат на ниедна религија или следеле друга религија.[53]

Доселеници уреди

Вкупно 64.737 жители од вкупниот број на населението во Брауншвајг, вклучувајќи германски граѓани, имаат доселеничко потекло (25,6% од вкупното население).[53] Помеѓу нив, 25.676 биле луѓе кои не биле германски граѓани (10,2%).[53]

Како најголеми малцински групи се издвојуваат:[55]

Место Националност Население (2018)
1   Турција 4.899
2   Полска 3.568
3   Сирија 1.819
4   Кина 1.405
5   Италија 1.232
6   Русија 691
7   Шпанија 622
8   Тунис 493

Главни знаменитости уреди

  • Бургплац (Burgplatz) — плоштад составен од низа градби со голема историска и културна значајност: Брауншвајшката катедрала („Св. Блазиј“, изградена кон крајот на XII век), Замокот Данквардероде (обнова на стариот замок на Хајнрих Лавот во XIX век), неоготското Градско собрание (изградено во периодот 1893–1900), како и бројни сликовити фахверк куќи, како што е Еснафската куќа (Gildehaus), денес седиште на Занаетчискиот сојуз. Во средиштето на плоштадот се наоѓа реплика на Брауншвајшките лавови (Burglöwe), романескна скулптура на лав, направена во бронза во 1166 година. Првобитната скулптура може да се види во музејот во замокот Данквардероде. Денес, лавот е вистинскиот симбол на Брауншвајг.
  • Алтштатмаркт (Altstadtmarkt) — плоштад опкружен од Старото Градско собрание (изградено помеѓу XIII и XV век во готски стил) и црквата „Св. Мартин“ од 1195 година, со важни историски куќи, како што се „Текстилната куќа“ (Gewandhaus, поранешно седиште на текстилниот еснаф, изградена пред 1268 година) и Штехинели-Хаус (Stechinelli-Haus, изградена во 1690 година) и фонтана од 1408 година.
  • Колмаркт (Kohlmarkt[56]) — плоштад со многу историски куќи и фонтана од 1869 година.
  • Хагенмаркт (Hagenmarkt) — плоштад со црквата „Св. Катарина“ од XIII век и фонтаната на Хајнрих Лавот (Heinrichsbrunnen) од 1874 година.
  • Магнифиртел (Magniviertel) — четврт „Св. Магнус“, остаток од древниот Брауншвајг, дел со калдрмисани улици, мали продавници и кафулиња, сместени околу црквата „Св. Магнус“ од XIII век. Тука е и Рици-Хаус (Rizzi-Haus), необична деловна градба од архитектот Џејмс Рици.
  • Романескната и готската црква „Св. Андреј“ (Andreaskirche) — изградена помеѓу XIII и XVI век со витражи од Шарл Кродел. Околу црквата се наоѓа „Либерај“ (Liberei), најстарата зачувана библиотека во Германија,[57][58] и обновената „Алте Ваге“ (Alte Waage).
  • Готската црква „Егидин“ (Aegidienkirche — изградена во XIII век со блискиот манастир, кој денес претставува музеј.
  • Покраинскиот театар (Staatstheater) — нова градба од XIX век, кој бил прв јавен театар во Германија, основан во 1690 година од војводата Антони Улрих.
  • Војводскиот дворец на Брауншвајг — бомбардиран во Втората светска војна и срушен во 1960 година. Надворешноста била повторно подигната за да вдоми музеј, библиотека и трговски центар во 2007 година.
  • Барокниот дворец Рихмонд (Schloss Richmond) — изграден помеѓу 1768 и 1769 година, а го опкружува англиска градина за принцезата Августа Британска, сопруга на Карл Вилхелм Фердинанд, војвода на Брауншвајг-Волфенбител, за да ја потсетува на нејзиниот дом во Англија.
  • Манастир Ридагсхаузен (Kloster Riddagshausen) — поранешен систерсијански манастир, а околу него се наоѓа природен резерват и арборетум. Природниот резерват е означен како важна птичја област[59] и специјална заштитена област.[60]
  •  
    Бургплац со замокот, катедралата, лавот и Градското собрание.
  •  
    Брауншвајшкиот лав, оригиналот прикажан во музејот од замокот.
  •  
    Градското собрание
  •  
    Фелтхајмшес Хаус (лево) и Гилдехаус (десно)
  •  
    Текстилната куќа (Gewandhaus)
  •  
    Алтштатмаркт со Старото Градско собрание (лево) и Штехинели-Хаус
  •  
    Црквата „Св. Мартин“
  •  
    Стариот град
  •  
    Хаус цум Штерн на плоштадот Колмаркт
  •  
    Црквата „Св. Катарина“ и фонтаната на Хајнрих Лавот
  •  
    Црквата „Св. Магнус“
  •  
    Четвртот Магни
  •  
    Куќата Рици
  •  
    Црквата „Св. Андреј“
  •  
    Алте Ваге
  •  
    Црквата Егидин
  •  
    Покраинскиот театар
  •  
    Обновената надворешност на Брауншвајшкиот дворец
  •  
    Замокот Рихмонд
  •  
    Манастирот Ридагсхаузен

Паркови и градини уреди

Во градот се наоѓаат следниве паркови и градини:

  • Ботаничката градина на Техничкиот универзитет Брауншвајг, основана во 1840 година од Јохан Хајнрих Блазиус;
  • Граѓанскиот парк (Bürgerpark);
  • Левенвал (Löwenwall) со обелиск од 1825 година;
  • Паркот на принцот Албрехт (Prinz-Albrecht-Park); и
  • Инзелвалпарк (Inselwallpark).

Други паркови и зелени површини се Градскиот парк, Вестпарк, Театерпарк, Музеумпарк, Хајдбергзе, Зидзе, Елперзе, зоолошката градина и зоолошката градина Есехоф.

  •  
    Ботаничката градина (Botanischer Garten)
  •  
    Граѓанскиот парк (Bürgerpark)
  •  
    Левенвал (Löwenwall)
  •  
    Инзелвалпарк (Inselwallpark)

Политика уреди

Градски совет уреди

Советот на градот е составен од различни партии (54 места) и градоначалник, кој се избира директно, со едно место.[61] Од 2014 година, градоначалник на Брауншвајг е Улрих Маркурт (SPD).[62] Резултатите на најнеодамнешните локални избори на 11 септември 2011 година[61] и на 11 септември 2016 година[63] биле:

Партија 2011
% од гласовите (места) 		2016
% од гласовите (места)
Демохристијански сојуз 38,2% (21) 26,2% (14)
Социјалдемократска партија 29,5% (16) 33,0% (18)
Сојуз 90/Зелени 17,4% (9) 12,0% (7)
Граѓанска иницијатива Брауншвајг 4,8% (3) 6,0% (3)
Пиратска партија 3,9% (2) 2,3% (1)
Левица 3,5% (2) 4,6% (3)
Слободна демократска партија 2,1% (1) 4,5% (2)
Алтернатива за Германија – (–) 8,9% (5)
Ди Партај – (–) 2,5% (1)
Излезност на гласачи: 49,4% 55,6%

Меѓународни односи уреди

Поврзано: Список на збратимени градови во Германија

Збратимени градови уреди

Брауншвајг е збратимен со следниве градови:[64]

Владини установи уреди

Седиштата на Сојузната служба за воздухопловство (Luftfahrt-Bundesamt) и Сојузната служба за истрага на воздухопловни несреќи се наоѓаат во Брауншвајг.[69]

Сообраќај уреди

 
Пешачка зона во центарот на градот

Центарот на градот Брауншвајг е главно претворено во пешачка зона без автомобили.

Патен уреди

Два главни автопати го опслужуваат Брауншвајг, А2 (Берлин—Хановер—Дортмунд) и А39 (Залцгитер—Волфсбург). Булеварите во градот се главно широки, изградени по Втората светска војна како поддршка на очекуваната употреба на автомобилите. Постојат неколку катни гаражи во градот.

Велосипедски уреди

Многу жители патуваат низ градот со својот велосипед користејќи ги големиот систем на велосипедски ленти. Главната железничка станица има посебен велосипедски паркинг.

Железнички уреди

Градот е на главната железничка линија помеѓу Франкфурт и Берлин. Германските железници го опслужуваат градот со локални, регионални и брзи возови, со чести застанувања на главната железничка станица.[70]

Трамвајски и автобуски уреди

 
Трамвај во Брауншвајг

Трамвајската мрежа во Брауншвајг е евтин и опширен електричен трамвајски систем. Првиот трамвај бил вклучен во сообраќај во 1897 година, подоцна бил осовремен, вклучувајќи го проширувањето од 3,2 километри во 2007 година.[71] Мрежата има ширина на колосек од 1100 мм, посебна за европска железничка или трамвајска мрежа. Меѓутоа, била надополента со трета шина, за да дозволи идно заедничко работење со стандардната ширина на колосек.

Градското сообраќајно претпријатие моментално управува пет трамвајски линии и неколку автобуски линии. Трамвајските линии се:[72]

Линија од до
Трамвај 1 Венден Штекхајм
Трамвај 2 Зигфридфиртел Хајдберг
Трамвај 3 Фолкмароде Вестштат Везерштрасе
Трамвај 4 Радеклинт Хелмштетер Штрасе
Трамвај 5 Хауптбанхоф Бројцем

Воздушен уреди

Брауншвајшкиот аеродром (BWE / EDVE) се наоѓа во северниот дел на градот.

Истражување и наука уреди

 
Брауншвајшкиот технички универзитет

Брауншвајг има важна индустриска област.

Денес, градот е познат по својот технички универзитет и истражувачките институти, како што е Институтот „Јохан Хајнрих фон Тинен“, Институтот „Јулиус Кин“ и Институтот за животинска храна при Институтот „Фридрих Лефлер“, кој до крајот на 2007 година бил дел од Сојузниот земјоделски истражувачки центар, Германската збирка на микроорганизми и ќелијни култури и Бирото за метрологија. Бирото за метрологија во Брауншвајг е задолжено за одржување на атомскиот часовник одговорен за временскиот сигнал DCF77 и официјалното германско време. Во 2006 година, областа на Брауншвајг била една од најинтензивните области за истражување и развој во цела Европа со инвестиции од 7,1% од својот БДП за истражување и технологија.[73] Во 2014 година, бројката се искачила на 7,7%, што го задржало Брауншвајг на врвот во цела Германија.[3] Брауншвајг бил именуван за германски град на науката 2007 (германски: Stadt der Wissenschaft 2007).[74]

Брауншвајшкиот технички универзитет (Technische Universität Braunschweig) бил основан во 1745 година и е најстар член на TU9, група на девет најпрестижни, најстари и најголеми технички универзитети во Германија. Со околу 18.000 студенти, универзитетот претставува трет најголем во Долна Саксонија.

Образование уреди

Исто така, во Брауншвајг се наоѓа Мартино-Катаринеум (Martino-Katharineum), средно стручно училиште основано во 1415 година. Било посетувано од познати ученици како Карл Фридрих Гаус, Хофман фон Фалерслебен, Рихард Дедекинд и Луј Шпор. Од 2004 година, во Брауншвајг работи и Меѓународно училиште.[75] Други познати средни училишта се гимназијата Ноје Обершуле, гимназијата Гаус, гимназијата Клајне Бург, Хофман фон Фалерслебен и други.

Единствениот универзитет за уметност во Долна Саксонија, основан во 1963 година, се наоѓа во Брауншвајг, Висока школа за современа уметност.[76] Школата е установа каде има можност за интердисциплинарни студии. Дополнително, еден од кампусите на Остфалскиот универзитет за применети науки се наоѓал во градот до 2010 година.

Стопанство уреди

Во 2015 година, германското стопанско списание „Виртшафтсвохе“ (Wirtschaftswoche) го сместил Брауншвајг како еден од најдинамичните стопански области во цела Германија.[77]

Брауншвајг бил еден од центрите на индустријализацијата во Северна Германија. Во текот на XIX и почетокот на XX век, конзервната и железничката индустрија и производството на шеќер биле од голема важност за стопанството на Брауншвајг,[78] но на крајот други дејности како автомобилската индустрија станале поважни, додека конзервната индустрија започнала да исчезнува од градот по крајот на Втората светска војна.[79] Пропаднатиот производител за камиони и автобуси „Бисинг“ имал седиште во Брауншвајг. Моментални фабрики во градот се Фолксваген, Сименс, Бомбардиер и Бош.

Модната марка Њујоркер, издавачката куќа Вестерман, производител на шеќер Нордцукер, финансиското друштво на Фолксваген и Фолксваген Банк имаат седишта во градот. Исто така, две големи оптички компании имале седишта во Брауншвајг: Фогтлендер и Ролај.

Во текот на 1980-тите и раните 1990-ти години, компјутерските компании Атари и Комодор обете имале свои оддели за развој и производство во градот.[80][81]

Брауншвајг е дом на две претпријатија за пијано, обете познати по својот висок квалитет на нивните инструменти: Шимел и Гротријан-Штајнвег. Обете претпријатија биле основани во XIX век. Дополнително, фирмата за гитари „Сандберг“ се наоѓа во Брауншвајг.

Култура уреди

 
Разгледница од 1904 година која ја прикажува вообичаената храна во Брауншвајг
 
Скулптура „Пиета“ (Piëta) од Менаше Кадишман во Брауншвајг

Брауншвајг е познат по Тил Ојленшпигел, средновековен шегаџија кој направил многу шеги со своите сограѓани.

Исто така, поседува многу пивници и посебен вид на пиво, кое е наречено „Мум“, првпат произведено во 1390 година. Во градот постојат две големи пиварници, Хофбраухаус Волтерс, основана во 1627 година и поранешната Фелдшлесхен, основана во 1871 година, сега управувана од Етингер.

Брауншвајгер Метвурст, мек испушен свински колбас, кој е именуван по градот. Други традиционални локални јадења се бел аспарагус, Брауншвајгер Лебкухен, Браункол (варијанта на кељ послужен со Брегенвурст) и Улен ун Апен (вид десерт).[82][83]

Медиуми уреди

Најголем локален дневен весник е „Брауншвајгер Цајтунг“, кој првпат излегол од печат во 1946 година. Порано се издавале и весниците Брауншвајгише Анцајген/Брауншвајгише Штатсцајтунг (1745–1934), Брауншвајгише Ландесцајтунг (1880–1936) и Брауншвајгер Штатанцајгер/Брауншвајгер Алгемајнер Анцајгер (1886–1941) и социјалдемократскиот Брауншвајгер Фолксфројнд (1871–1933).

Близу Брауншвајг, кај Кремлинген-Абенроде, се наоѓа голем предавател на средни бранови.

Фестивали уреди

Шодуфел (Schoduvel), средновековна северногерманска форма на карневал, бил прославуван во Брауншвајг од почетокот на XIII век.[84] Од 1979 година се одржува парадата „Црвен понеделник“ (Rosenmontag), најголема во Северна Германија, која е наречена Шодуфел во чест на средновековниот обичај.[85]

Годишниот божиќен пазар (Weihnachtsmarkt) се одржува кон крајот на ноември и декември на Бургплац во центарот на градот. Во 2008 година, пазарот имал 900.000 посетители.[86]

Музеи и галерии уреди

 
Музејот на војводата Антон Улрих
 
Вила Салве Хоспес

Најважен музеј во градот е музејот на војводата Антон Улрих, познат музеј на уметноста и најстар јавен музеј во Германија, основан во 1754 година. Поседува голема збирка на мајстори на западната уметност, како што се Дирер, Џорџоне, Кранах, Холбајн, Ван Дик, Вермер, Рубенс и Рембрант.

Покраинскиот музеј на Брауншвајг (Braunschweigisches Landesmuseum), основан во 1891 година, поседува постојана збирка која ја документира историјата на областа на Брауншвајг од неговата рана историја до денес.

Градскиот музеј на Брауншвајг (Städtisches Museum Braunschweig), основан во 1861 година, е музеј за уметноста и културната историја, кој ја документира историјата на градот Брауншвајг.

Природоисторискиот музеј во Брауншвајг (Naturhistorische Museum Braunschweig) — основан во 1754 година и насочен кон зоологијата.

Други музеи во градот се музејот за фотографија (Museum für Photographie), еврејскиот музеј (Jüdisches Museum), музејот за земјоделска техника и музејот Герштекер. Чести изложби на современа уметност се одржуваат од Уметничкото друштво на Брауншвајг (Kunstverein Braunschweig), кои се одржуваат во вилата Салве Хоспес изграден помеѓу 1805 и 1808 година.

Музика и танц уреди

Брауншвајшкиот класичен фестивал е годишен музички фестивал посветен на класичната музика. Тој е најголем промотор на класичната музика во областа и еден од најважните музички фестивали во Долна Саксонија.

Од 2001 до 2009 година и повторно од 2013 година, завршниот натпревар на меѓународното натпреварување во брејкденс се одржува во Брауншвајг.[87]

Спорт уреди

 
Првата германска верзија на фудбалските правила од Конрад Кох
 
Стадионот Ајнтрахт, стадион на фудбалскиот клуб Ајнтрахт Брауншвајг

Голем локален фудбалски клуб е Ајнтрахт Брауншвајг. Основан во 1895 година, клубот има долга историја. Го освоил германското првенство во 1967 година и моментално настапува во третата Бундеслига и привлекува голем број поддржувачи. Брауншвајг бил градот во кој се одржал првиот фудбалски натпревар во Германија. Играта била донесена во Германија од локалниот наставник Конрад Кох, исто така, прв кој ги напишал фудбалските правила на германски јазик,[nb 1] кој го организирал првиот натпревар помеѓу ученици од неговото училиште во 1874 година.[88]

Ајнтрахт Брауншвајг, исто така, поседува успешен женски клуб во хокеј на трева, кој освоил девет национални првенства помеѓу 1965 и 1978 година. Во минатото, клубот имал екипи во хокеј на мраз, ракомет и ватерполо.

Њујоркер Лајонс (порано Брауншвајг Лајонс) се екипа во американски фудбал, кои освоиле рекордни единаесет титули во Германија, како и пет европски титули.

Професионалниот кошаркарски клуб, Баскетбал Левен Брауншвајг, игра во највисоката лига во Германија. Претходникот на Левен, СГ Брауншвајг играл исто така во Бундеслигата. Женската кошаркарска екипа на Ајнтрахт Брауншвајг игра во втората женска кошаркарска лига во Германија.

Во ракомет, МТВ Брауншвајг, најстариот спортски клуб во градот (основан во 1847 година), игра во полупрофесионалната трета лига.

Други спортски клубови од Брауншвајг кои играат или играле во Бундеслигата или 2. Бундеслига се: Спот Ап 89 (бејзбол), Брауншвајгер ТХС (хокеј на трева), СВ Зид Брауншвајг (ракомет), Рагби-Велфен Брауншвајг (рагби) и УСК Брауншвајг (одбојка).

Годишни спортски настани во Брауншвајг се меѓународниот турник во јавање, Трка околу Елм, најстарата друмска велосипедска трка во Германија,[89] и професионалниот тениски турнир Шпаркасен Опен.

Познати луѓе уреди

Поврзано уреди

Белешки уреди

  1. ↑ Меѓутоа, првичната германска верзија на Кох на фудбалските правила, издадени во 1875 година, сѐ уште ги отсликувале правилата на рагбито—непроменетите правила на Фудбалскиот сојуз на Англија не биле во употреба во Германија до 1900-тите години.

Наводи уреди

  1. ↑ „Населеност на окрузите, општините и месните заедници во Долна Саксонија на 31 декември 2020“. Служба за статистика и комуникациска технологија на Долна Саксонија. јули 2021. (германски)
  2. ↑ „Regionales Energiekonzept für den Großraum Braunschweig“ (PDF). Zgb.de. Посетено на 16 август 2012.
  3. ↑ 3,0 3,1 „Research and innovation statistics at regional level“. Ec.europa.eu. 2014. Посетено на 12 јули 2015.
  4. ↑ 4,0 4,1 „Royal Arms of Britain“. Heraldica. Посетено на 10 мај 2016.
  5. ↑ „New Brunswick - Anthems and Symbols - Canadian Identity“. Pch.gc.ca. 28 август 2013. Архивирано од изворникот на 2016-05-20. Посетено на 12 јули 2015.
  6. ↑ Riedesel, Friedrich Adolf (1868). von Eelking, Max (уред.). Memoirs, and Letters and Journals, of Major General Riedesel During His Residence in America. 1. Преведено од Stone, William L. Albany: J. Munsell. стр. 29.
  7. ↑ Stadt Braunschweig, Fachbereich Stadtentwicklung und Statistik Statistische Angaben über Braunschweig
  8. ↑ Grenzen der Stadtbezirke. gültig bis 31. Oktober 2006 Архивирано на 8 ноември 2018 г. (PDF; 251 kB) oder Grenzen der Stadtbezirke. gültig vom 1. November 2006 bis 31. Oktober 2011 Архивирано на 31 август 2018 г. (PDF; 606 kB).
  9. ↑ Grenzen der Stadtbezirke. gültig ab 1. November 2011 Архивирано на 31 август 2018 г. (PDF; 189 kB).
  10. ↑ Архивирано на 28 мај 2018.
  11. ↑ „Hauptsatzung der Stadt Braunschweig“ (PDF). Stadt Braunschweig. 2012-03-05. стр. 19. Посетено на 3 мај 2012.
  12. ↑ H. Mack (1925): "Überblick über die Geschichte der Stadt BraunschweigПредлошка:-", in: F. Fuhse (ed.), Vaterländische Geschichten und Denkwürdigkeiten der Lande Braunschweig und Hannover, Band 1: Braunschweig, 3rd edition, Braunschweig: Appelhans Verlag, p. 34.
  13. ↑ 13,0 13,1 „Die Ersterwähnung von 'Brunesguik' und die Gründungssage“. Braunschweig.de. Архивирано од изворникот на 2013-05-07. Посетено на 12 јули 2015.
  14. ↑ Модерхак, Ричард (1997). Braunschweiger Stadtgeschichte (германски). Брауншвајг: Wagner. стр. 14–15 и 21. ISBN 3-87884-050-0.
  15. ↑ „The Lion City of Brunswick (Braunschweig)“. Germany.travel. Архивирано од изворникот на 2015-09-24. Посетено на 12 јули 2015.
  16. ↑ Moderhack 1997, стр. 50–52
  17. ↑ Камерер; Гарцман; Пингел; Шиграф (1996). Braunschweiger Stadtlexikon (германски) (4. изд.). стр. 66.
  18. ↑ Moderhack 1997, стр. 60–69
  19. ↑ Moderhack 1997, стр. 119–123
  20. ↑ Moderhack 1997, стр. 136–141
  21. ↑ Camerer и др. 1996, стр. 215
  22. ↑ 22,0 22,1 Horst-Rüdiger Jarck; Günter Scheel, уред. (1996). Braunschweigisches Biographisches Lexikon – 19. und 20. Jahrhundert (германски). Hannover: Hahnsche Buchhandlung. стр. 92. ISBN 3-7752-5838-8.
  23. ↑ Gerhard Schildt (2000): Von der Restauration zur Reichsgründungszeit, in Horst-Rüdiger Jarck / Gerhard Schildt (eds.), Die Braunschweigische Landesgeschichte. Jahrtausendrückblick einer Region, Braunschweig: Appelhans Verlag, pp. 753–766. ISBN 3-930292-28-9.
  24. ↑ Schildt 2000, стр. 772–777
  25. ↑ „Geschichte“. Braunschweig.de. Посетено на 19 јули 2015.
  26. ↑ E. Oppermann (1911): Landeskunde des Herzogtums Braunschweig. Geschichte und Geographie. Braunschweig: E. Appelhans, p. 64.
  27. ↑ Neubauer, Jürgen / Salewsky, Dieter (1988): 150 Jahre 1. Deutsche Staatseisenbahn Braunschweig-Wolfenbüttel. Braunschweig: Joh. Heinr. Meyer Verlag. ISBN 3-926701-05-6.
  28. ↑ Moderhack 1997, стр. 193–194
  29. ↑ Rother, Bernd (1990). Die Sozialdemokratie im Land Braunschweig 1918 bis 1933 (германски). Bonn: Verlag J. H. W. Dietz Nachf. стр. 27–30. ISBN 3-8012-4016-9.
  30. ↑ Rother 1990, стр. 36–37 and 288
  31. ↑ Rother 1990, стр. 67–72
  32. ↑ Hans-Ulrich Ludewig (2000): Der Erste Weltkrieg und die Revolution (1914–1918/19), in: Horst-Rüdiger Jarck / Gerhard Schildt (eds.), Die Braunschweigische Landesgeschichte. Jahrtausendrückblick einer Region, Braunschweig: Appelhans Verlag, pp. 935–943. ISBN 3-930292-28-9.
  33. ↑ Moderhack 1997, стр. 194–195
  34. ↑ Rother 1990, стр. 234
  35. ↑ Rother 1990, стр. 244
  36. ↑ Rother 1990, стр. 247
  37. ↑ Rother 1990, стр. 247–248
  38. ↑ „Akademie für Jugendführung“. Vernetztes-gedaechtnis.de. Посетено на 24 јули 2015.
  39. ↑ „Braunschweiger Schloss / SS-Junkerschule“. Vernetztes-gedaechtnis.de. Посетено на 24 јули 2015.
  40. ↑ Jörg Leuschner (2008): Die Wirtschaft des Braunschweigischen Landes im Dritten Reich (1933–1939), in: Jörg Leuschner / Karl Heinrich Kaufhold / Claudia Märtl (eds.), Die Wirtschafts- und Sozialgeschichte des Braunschweigischen Landes vom Mittelalter bis zur Gegenwart, vol. 3, Hildesheim: Georg Olms Verlag, pp. 468–522. ISBN 978-3-487-13599-1.
  41. ↑ Dieter Lent (2000): Kriegsgeschehen und Verluste im Zweiten Weltkrieg, in: Horst-Rüdiger Jarck / Gerhard Schildt (eds.), Die Braunschweigische Landesgeschichte. Jahrtausendrückblick einer Region, Braunschweig: Appelhans Verlag, p. 1026. ISBN 3-930292-28-9.
  42. ↑ Fiedler, Gudrun; Ludewig, Hans-Ulrich, уред. (2003). Zwangsarbeit und Kriegswirtschaft im Lande Braunschweig 1939–1945 (германски). Braunschweig: Appelhans Verlag. ISBN 3-930292-78-5.
  43. ↑ „Entbindungsheim für Ostarbeiterinnen“. Vernetztes-gedaechtnis.de. Посетено на 12 јули 2015.
  44. ↑ „Braunschweig: Steeped in History“. Deutsche Welle. 2 март 2005. Посетено на 17 јули 2015.
  45. ↑ „Dom - Überblick“. Vernetztes-gedaechtnis.de. Посетено на 12 јули 2015.
  46. ↑ „Braunschweig zwischen Tradition und Moderne“. Norddeutscher Rundfunk. 29 јануари 2015. Посетено на 17 јули 2015.
  47. ↑ „Die wechselvolle Geschichte des Braunschweiger Doms“. braunschweigerdom.de. Архивирано од изворникот на 2015-09-23. Посетено на 17 јули 2015.
  48. ↑ „Lower Saxony“. Encyclopædia Britannica Online. Посетено на 17 јули 2015.
  49. ↑ Gudrun Fiedler / Norman-Mathias Pingel (2008): Vom Nachkriegsboom in den Strukturwandel. Die Wirtschaft der Landes-Region Braunschweig nach 1945, in: Jörg Leuschner / Karl Heinrich Kaufhold / Claudia Märtl (eds.), Die Wirtschafts- und Sozialgeschichte des Braunschweigischen Landes vom Mittelalter bis zur Gegenwart, vol. 3, Hildesheim: Georg Olms Verlag, pp. 586–588. ISBN 978-3-487-13599-1.
  50. ↑ „Stadtchronik Braunschweig“. Braunschweig.de. Архивирано од изворникот на 2013-09-27. Посетено на 12 јули 2015.
  51. ↑ „Die Geschichte des Braunschweiger Schlosses“ (германски). braunschweig.de. Посетено на 18 јули 2015.
  52. ↑ Justus Herrenberger (1993): Die Baustelle "Alte Waage" in Braunschweig, in: Jahrbuch 1992 der Braunschweigischen Wissenschaftlichen Gesellschaft, Göttingen: Verlag Erich Goltze KG, pp. 29-36.
  53. ↑ 53,0 53,1 53,2 53,3 „Aktuelle Bevölkerungsdaten“ (PDF). braunschweig.de. 31 декември 2015. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-02-15. Посетено на 29 февруари 2016.
  54. ↑ Eisenring, Christoph (8 август 2016). „In Deutschlands "Schwarmstädten"“. Neue Zürcher Zeitung (германски). Посетено на 20 октомври 2016.
  55. ↑ „Ausländische Einwohner in Braunschweig nach Nationen“ (PDF). braunschweig.de. 18 септември 2014. Архивирано од изворникот (PDF) на 21 јули 2015. Посетено на 17 јули 2015.
  56. ↑ „Kohlmarkt (Coal Market)“. www.braunschweig.de. Stadt Braunschweig. Посетено на 24 May 2018.
  57. ↑ Stadlmayer, Tina (2012). Wo Braunschweigs erste Bücher standen (германски). Merlin-Verlag. стр. 7.
  58. ↑ Arnhold, Elmar (2010). Mittelalterliche Kirchen in Braunschweig (германски). стр. 34.
  59. ↑ „Birdlife Data Zone“. Birdlife.org. Посетено на 12 јули 2015.
  60. ↑ „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на 2013-01-07. Посетено на 4 ноември 2012.
  61. ↑ 61,0 61,1 „Kommunalwahl 2011 Braunschweig“ (PDF) (германски). Braunschweig.de. 11 октомври 2011. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-03-06. Посетено на 12 јули 2015.
  62. ↑ „SPD gewinnt Stichwahlen in Düsseldorf und Braunschweig“. Die Zeit (германски). 15 јуни 2014. Посетено на 12 јули 2015.
  63. ↑ „Wahl zum Rat der Stadt Braunschweig. 11. September 2016“ (PDF) (германски). Braunschweig.de. 16 септември 2016. Посетено на 17 септември 2016.
  64. ↑ 64,00 64,01 64,02 64,03 64,04 64,05 64,06 64,07 64,08 64,09 „Braunschweigs Partner und Freundschaftsstädte“ [Braunschweig - Partner and Friendship Cities]. Stadt Braunschweig (германски). Архивирано од изворникот на 2012-12-01. Посетено на 7 август 2013.
  65. ↑ „Bath's Twinning Associations“. The Mayor of Bath. Архивирано од изворникот на 2011-05-17. Посетено на 15 јули 2013.
  66. ↑ „Town Twinning“. Bath and North East Somerset Council. Архивирано од изворникот на 27 октомври 2007. Посетено на 12 декември 2007.
  67. ↑ Zachert, Uwe; Annica Kunz. „Twin cities“. Landeshauptstadt Magdeburg. Архивирано од изворникот на 2012-09-01. Посетено на 7 август 2013.
  68. ↑ „Omaha Sister Cities“. Omaha Sister Cities. Посетено на 12 јули 2015.
  69. ↑ [1] Архивирано на 19 февруари 2012 г.
  70. ↑ For a history of rail transport in the state, see Holtge, Dieter. "Braunschweig's Eisenbahnen und Strassenbahnen." (1972).
  71. ↑ „Braunschweig (Germany): New light rail tram line to suburbs reverses Transit Holocaust“. Light Rail Now. Посетено на 7 април 2011.
  72. ↑ „Tram and bus lines in Braunschweig“ (PDF). verkehr-bs.de. Архивирано од изворникот (PDF) на 7 март 2016. Посетено на 29 февруари 2016.
  73. ↑ „R&D expenditure in Europe“ (PDF). Eurostat. 2006.
  74. ↑ „Stadt der Wissenschaft 2007: Braunschweig“ (германски). www.stadt-der-wissenschaft.de. 2007. Архивирано од изворникот на 2012-06-08. Посетено на 11 август 2012.
  75. ↑ „Page:Home“. Is.cjd-braunschweig.de. Посетено на 2015-07-12.
  76. ↑ „Startseite – HBK Hochschule für Bildende Künste Braunschweig“. Hbk-bs.de. Посетено на 7 април 2011.
  77. ↑ „Städteranking 2015: Dynamik“. Wirtschaftswoche. 2015. Посетено на 28 февруари 2016.
  78. ↑ „Industrieller Aufbruch“. Braunschweig.de. Архивирано од изворникот на 2012-10-25. Посетено на 12 јули 2015.
  79. ↑ „Nachkriegszeit“. Braunschweig.de. Архивирано од изворникот на 2013-02-10. Посетено на 12 јули 2015.
  80. ↑ „Atari kam aus Braunschweig | Wirtschaft | Braunschweiger Zeitung“ (германски). Braunschweiger-zeitung.de. 21 јануари 2013. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 12 јули 2015.
  81. ↑ „Computer aus Zonenrandgebiet: Commodore bald aus Braunschweig“. computerwoche.de. Посетено на 12 јули 2015.
  82. ↑ „Typisch köstlich“ (германски). Посетено на 3 јуни 2016.
  83. ↑ „Braunschweig - Kulinarische Spezialitäten vom Mittelalter bis heute“ (германски). Архивирано од изворникот на 2016-06-29. Посетено на 3 јуни 2016.
  84. ↑ Søndergaard, Leif. „Carnival is Festival: Dances as Entertainment“. Посетено на 8 октомври 2012.
  85. ↑ „Braunschweiger Karneval "Schoduvel"“ (германски). Архивирано од изворникот на 2012-08-31. Посетено на 8 октомври 2012.
  86. ↑ „900 000 Besucher auf dem Weihnachtsmarkt“ (германски). Архивирано од изворникот на 2016-05-30. Посетено на 8 октомври 2012.
  87. ↑ „About BOTY“. Архивирано од изворникот на 2 October 2011. Посетено на 27 август 2012.
  88. ↑ „Die Wiege des Fußballs stand in Braunschweig“ (PDF) (германски). Архивирано од изворникот (PDF) на 2010-12-07. Посетено на 8 август 2012.
  89. ↑ Хофмајстер, Курт (2010). Zeitreise durch die Braunschweiger Sportgeschichte: 180 Jahre Turnen und Sport in Braunschweig (германски). стр. 43.
  90. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 69–70
  91. ↑ Horst-Rüdiger Jarck; и др., уред. (2006). Braunschweigisches Biographisches Lexikon – 8. bis 18. Jahrhundert (германски). Braunschweig: Appelhans Verlag. стр. 89–90. ISBN 3-937664-46-7.
  92. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 85–86
  93. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 110–111
  94. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 118
  95. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 228
  96. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 137
  97. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 147–148
  98. ↑ Knudsen, Hans (1969). „Hebbel, Johanne Louise Christine, geborene Engehausen (Pseudonym Enghaus)“. Neue Deutsche Biographie (германски). Посетено на 10 October 2015.
  99. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 168–169
  100. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 200–201
  101. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 206–207
  102. ↑ Gaschke, Susanne (25 July 1997). „Gerhard Glogowski, Innenminister in Hannover, will Gerhard Schröder beerben, falls der seine Traumkarriere startet“. Die Zeit (германски). Посетено на 9 October 2015.
  103. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 229–230
  104. ↑ „Otto Harder“ (PDF). KZ-Gedenkstätte Neuengamme. Посетено на 2015-08-01.
  105. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 259
  106. ↑ Jarck et al. (eds.) 2006, стр. 317–319
  107. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 281–282
  108. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 293–294
  109. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 323–324
  110. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 329
  111. ↑ „Alfred Kubel“ (германски). Niedersächsisches Ministerium für Ernährung, Landwirtschaft und Verbraucherschutz. Посетено на 28 October 2015.
  112. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 375
  113. ↑ Jarck et al. (eds.) 2006, стр. 435–437
  114. ↑ Jarck et al. (eds.) 2006, стр. 539–540
  115. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 462
  116. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 462–63
  117. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 473–474
  118. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 518–519
  119. ↑ Bieg, Peter (2013-01-02). „Basketball-Talent Schröder: Aus der Halfpipe in die Bundesliga“. Der Spiegel. Посетено на 2015-08-01.
  120. ↑ Kühn, Volker (2007). „Schultze, Norbert Arnold Wilhelm Richard“. Neue Deutsche Biographie (германски). Посетено на 8 October 2015.
  121. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 573
  122. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 580–581
  123. ↑ Jarck et al. (eds.) 2006, стр. 704
  124. ↑ Jarck / Scheel (eds.) 1996, стр. 644

Надворешни врски уреди

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Брауншвајг&oldid=5131759“