Беназир Буто
Беназир Буто (21 јуни 1953 - 27 декември 2007) била пакистанска политичарка, која била премиер на Пакистан од 1988 до 1990 година и повторно од 1993 до 1996 година. Таа била првата жена што ја предводела демократската влада во муслиманско мнозинство. Идеолошки либерална и секуларистичка, таа претседавала или сопретседавала со Пакистанската народна партија (ППП) од раните 1980-ти години до нејзиното убиство во 2007 година .
Од мешани родители на Синди и Курди, Буто е родена во Карачи во богато, политички важно аристократско семејство. Нејзиниот татко, основач и водач на Пакистанската народна партија Зулфикар, бил избран за премиер на социјалистичка платформа во 1973 година. Буто студирала на универзитетот Харвард и на Универзитетот во Оксфорд, каде била претседател на Оксфордската Унија. Таа се вратила во Пакистан во 1977 година, непосредно пред соборувањето во воен удар и погубувањето на нејзиниот татко. Буто и нејзината мајка Нусрат ја презеле контролата врз ППП и го воделе Движењето за обнова на демократијата во земјата; Буто била затворана повеќепати од воената влада на Мухамед Зиа-ул-Хак, а потоа била протерана во Велика Британија во 1984 година. Таа се вратила во 1986 година и под влијание на економијата на Тачер, ја трансформирала платформата на ППП од социјалистичка во либерална, пред да ја доведе до победата на изборите во 1988 година . Како премиер, нејзините обиди за реформи биле задушени од конзервативните и исламистичките сили, вклучувајќи го и претседателот Гулам Ишак Кан и моќната војска. Нејзината администрација беше обвинета за корупција и непотизам, а отпуштена од страна на Кан во 1990 година. Разузнавачките служби ги лажирале изборите во 1990 година за да обезбедат победа за конзервативниот исламски демократски сојуз (ИЈИ), по што Буто служела како водач на опозицијата.
Откако владата на ИЈИ на премиерот Наваз Шариф била разрешена под обвинение за корупција, Буто ја водела ППП до победата на изборите во 1993 година. За време на нејзиниот втор мандат ја надгледуваше економската приватизација и се обидувала да ги унапреди правата на жените. Нејзината влада била ???оштетена од неколку контроверзии, вклучително и атентатот врз нејзиниот брат Муртаза, неуспешниот државен удар во 1995 година и понатамошниот скандал за мито во кој учествувале таа и нејзиниот сопруг Асиф Али Зардари; како одговор на второто, Претседателот повторно ја отпуштил нејзината влада. ППП ги загубила изборите во 1997 година и во 1998 година Буто самоволно отишла во егзил во Дубаи, водејќи ја нејзината партија главно преку заменици. Проширената истрага за корупција кулминирала со осуда во швајцарскиот суд во 2003 година. По преговорите со посредство на Соединетите Американски Држави со претседателот Первез Мушараф, таа се вратила во Пакистан во 2007 година за да се натпреварува на изборите во 2008 година; нејзината платформа го нагласила цивилниот надзор врз војската и опозицијата кон растечкото исламистичко насилство. По политичкиот митинг во Равалпинди, таа била убиена. Одговорноста ја презела Ал-Каеда, иако осомничени се сметале и пакистанските Талибанци и разузнавачките служби. Таа била погребана во нејзиниот семеен мавзолеј .
Буто била контроверзна личност. Таа често била критикувана како политички неискусна и корумпирана и се соочила со многу спротивставувања од страна на исламистичкото лоби на Пакистан за нејзината секуларистичка и современа агенда. Во нејзината рана кариера, таа сепак била популарна во својата земја и имала поддршка од западните земји за кои претставувала демократски првак. Посмртно, таа се смета за икона за правата на жените поради нејзиниот политички успех во општество во кое преовладуваат мажите.