Анастасија Вербицкаја

Анастасија Алексеевна Вербицкаја (руски: Анастаси́я Алексе́евна Верби́цкая) (22 Февруари 1861 - 16 јануари 1928) била руска писателка, драматург, сценарист, издавач и феминистка.[1]

Анастасија Вербицкаја
Роден/а22 февруари 1861(1861-02-22)
Воронеж, Русија
Починат/а16 јануари 1928(1928-01-16) (возр. 66)
Москва, СССР
Период1880-ти-1920-ти
ЖанрФикција, Драма, Филмови
Вербицкаја во 1898.

По нејзиниот брак, таа имаше различни работни места, и ја доби својата прва позиција работејќи за весник во 1883 година. Нејзиното прво фантастично дело, новела со наслов Раздор, се појави во 1887 година во списанието Руска Мисла. Во делото се залагала за женското ослободување, независност и лично исполнување.

Таа го напиша својот прв роман, Вавочка во 1898 година. Таа, исто така, пишувала драми, вклучувајќи ја комедијата Миражи (1895), која била поставена во Мали Театар. Во 1902 година, таа создаде сопствена издавачка куќа, издавајќи ги своите дела и преведени дела од Западноевропски писатели за женските проблеми. Таа продолжила да ја покажува својата посветеност на ослободувањето на жените преку екстра-литературни активности: Таа беше член на разни добротворни и граѓански организации кои им помагале на жените, со што стана претседател на Здружението за Подобрување на Благосостојбата на Жените во 1905 година.

По револуцијата во 1905 година, со цензурата значително намалена, таа го напиша првиот од нејзините најпопуларни романи, Духот на Времето (1907-1908). Овој, како и нејзиниот следен роман, Клучевите за Среќата, во шест тома (1908-1913), беа бестселери.[2] Таа комбинирала политички, филозофски и естетски проблеми со чести сцени на сексуална привлечност. И двете од овие романи биле продавани во неспоредлив број во денот на Вербицкаја. Таа, исто така ја напишала нејзината автобиографија во два тома До Мојот Читач (1908 и 1911), додека ја пишувала Клучевите за Среќата.

Во 1913 година таа беше поканета да го напише сценариото за долгометражниот филм заснован на романот Клучевите за Среќата. Филмот беше голем успех, што ја започна нејзината филмска кариера.[3][4]

По Руската револуција од 1917 година, нејзината кариера страдаше заради службен презир на нејзините "буржоазиски" романи. Таа почина во Москва во 1928 година.

Наводи уреди

  1. The Great Soviet Encyclopedia, 3rd Edition (1970-1979). 2010, The Gale Group, Inc.
  2. St. Petersburg: A Cultural History by Solomon Volkov, tr. Antonina W. Bouis, Free Press, 1997
  3. Article on Verbitskaya from Ask.com
  4. , Introduction to Keys to Happiness: A Novel, Beth Holmgren, Helena Goscilo, Indiana University Press, May 1, 1999.