Википедија

Ален Бокшиќ

Ален Бокшиќ (роден на 21 јануари 1970, во Макарска) — поранешен хрватски фудбалер, кој настапувал на позицијата напаѓач. Тој бил познат по одличната техника и се смета за еден од најдобрите хрватски фудбалери на сите времиња.[1][2]

Ален Бокшиќ
Лични податоци
Роден на 21 јануари 1970(1970-01-21) (54 г.)
Роден во Макарска, СФРЈ
Држава Југославија Југославија
Хрватска Хрватска (од 1991)
Висина &100000000000001870000001,87 м
Играчки податоци
Позиција напаѓач
Повлекување 2003 (33 г.)
Кариера*
Години Клуб Наст.† (Гол.)†
1987-1991 Хајдук Сплит Хајдук Сплит 174 (60)
1991-1992 Кан Кан 1 (0)
1992-1993 Марсеј Олимпик Марсеј 58 (33)
1993-1996 Лацио Лацио 67 (17)
1996-1997 Јувентус Јувентус 22 (3)
1997-2000 Лацио Лацио 48 (14)
2000-2003 Мидлсбро Мидлсбро 68 (22)
Репрезентација ‡
1988-1991 Југославија Југославија 21 11 (3)
1990 Југославија Југославија 0 (0)
1993-2002 Хрватска Хрватска 40 (10)
  • Сениорските учества и голови се сметаат само за домашни натпревари
податоците се од 6 јануари 2011.

† Учества (Голови).

‡ Учествата и головите за репрезентација се според податок од 17 ноември 2010

Со Олимпик Марсеј Бокшиќ ја освоил Лигата на шампионите во сезоната 1992-1993 и на крајот на истата година завршил на четвртото место во изборот за Европски фудбалер на годината. Истата година бил прогласен за Хрватски фудбалер на годината. Потоа, тој играл во една од најсилните лиги во светот во тоа време, италијанската Серија А, каде освоил две скудета со Јувентус во 1997 и со Лацио во 2000 година. Тој исто така бил прогласен за еден од најдобрите странски фудбалери во историјата на Серија А од 1980 година наваму.[3]

Иако бил избран во составот на Југославија за Светското првенство 1990 во Италија, сепак тогаш само 20-годишниот Бокшиќ не играл на турнирот, бидејќи селекторот Ивица Осим ги претпочитал поискусните играчи како опции во нападот. По распадот на Југославија и прогласувањето на независност од страна на Хрватска, Бокшиќ станал составен дел на репрезентацијата на Хрватска во 1990-тите години под водството на селекторот Мирослав Блажевиќ. Тој играл за Хрватска на Европското првенство 1996, но поради повреда која ја претрпел само неколку недели пред турнирот отпаднал од составот за Светското првенство 1998 во Франција, на кое коцкестите го освоиле третото место. Сепак, четири години подоцна на 32-годишна возраст, тој играл на Светското првенство 2002 во Јапонија и Јужна Кореја, појавувајќи се во сите три натпревари на својата земја во групната фаза, пред да се повлече од репрезентацијата само една година подоцна во 2003 година.

Технички одлики уреди

Бокшиќ бил напаѓач кој го поседувал целиот фудбалски репертоар; тој бил динамичен, физички силен и плоден напаѓач, кој бил познат по својата техника, вештина, креативност, движење, моќ, издржливост и темпо, што му овозможувало да ја отвори противничката одбрана и да создаде простор за неговите соиграчи да можат да се уфрлат во нападот. И покрај неговите квалитети, тој еден период се нашол на критика на италијанските медиуми за неговиот повремен недостаток на точност пред противничките голови за време на своето време во Серија А. Исто така, бил доста склон кон повреди.[1][2][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14]

Кариера уреди

Хајдук Сплит уреди

Бокшиќ е роден во Макарска и ја започнал својата кариера во клубот Змај од Макарска. Како млад, тој се преселил во Хајдук Сплит, за кого дебитирал во 1987 година. Тој освоил еден Куп на Југославија со сплитските бели во 1991 година, постигнувајќи го единствениот гол во финалето против Црвена Ѕвезда. Вкупно за Хајдук, Бокшиќ одиграл 111 натпревари и постигнал 30 голови.

Кан и Олимпик Марсеј уреди

Тој се преселил во францускиот Кан пред почетокот на сезоната 1991-1992, но бил оневозможен од повреди да ги покаже својте квалитети и одиграл само еден натпревар за целата сезона.

Во летото 1992 година, Бокшиќ потпишал за Олимпик Марсеј. Во неговата прва сезона тој уживал голем успех со клубот: Бокшиќ бил најдобар стрелец во француското првенство со 23 постигнати гола, придонесувајќи за освојување на првенствената титула, но најголемиот успех бил освојувањето на титулата во Лигата на шампионите победувајќи го Милан со 1-0 во финалето одиграно во Минхен. Одличната сезона му донела сериозна кандидатура за добивање на Златната топка во 1993 година:[15] завршувајќи на крајот како четврти, само зад Роберто Баџо, Денис Бергкамп и Ерик Кантона.[16]

Во сезоната 1993-1994, тој одиграл уште 12 натпревари во лигата за Марсеј до ноември 1993 година, кога го напуштил клубот. Неговото заминување било во пресрет на еден од најголемите клупски скандали во историјата на фудбалот. Во 1994 година, поради финансиски нерегуларности и скандал со наместен натпревар во кој бил вклучен тогашниот претседател на Олимпик Марсеј, Бернар Тапије, клубот бил административно исфрлен во втората лига на Франција и му била одземена титулата во француското првенство за сезоната 1992-1993.

Лацио уреди

Во декември 1993, Бокшиќ потпишал за италијанскиот Лацио, во трансфер вреден 15 милјарди италијански лири. Своето деби во Серија А го имал против Наполи на 7 ноември. Во неговата прва полусезона со Лацио, Бокшиќ одиграл 21 натпревар и постигнал 4 гола, помагајќи му на Лацио да заврши на четвртото место во лигата.

Во сезоната 1994-1995, под водството на тренерот Зденек Земан, Бокшиќ одиграл важна улога во остварувањето на најдобриот клупски резултат на лацијалите во Серија А уште од 1974 година. Тие завршиле на второто место зад Јувентус, а Бокшиќ постигнал 9 гола во текот на оваа сезона и бил дел од напаѓачкото трио кое го сочинувале тој, Џузепе Сињори и Пјерлујџи Казираги; сите заедно тие постигнале 38 гола во Серија А.

И покрај тоа што оставил добар впечаток, Бокшиќ во својте први три години во Италија во дресот на Лацио не го потврдил чувството за гол кое го покажал во Франција, постигнувајќи многу помалку голови - само 19 за три години.

Јувентус уреди

Во 1996 тој преминал во Јувентус за 14 милијарди лири. Под водството на Марчело Липи, Бокшиќ успеал да освои три титули со бјанконерите во сезоната 1996-1997: Интерконтиненталниот куп, Суперкупот на УЕФА и првото скудето. Клубот, исто така, стигнал и до финалето на Лигата на шампионите, што било второ за Бокшиќ во кариерата, но таму загубиле од Борусија Дортмунд; тој го започнал натпреварот како партнер во нападот на Кристијан Виери и играл до 88-мата минута, а исто така забележал и асистенција за единствениот гол на Јувентус во финалето кој го постигнал Алесандро Дел Пјеро. Бокшиќ постигнал 3 гола на патот до титулата во Серија А, од кој најважен бил оној за минимална победа (0-1) на гостувањето кај Болоња во 28-мото коло од првенството.[17] Вкупно хрватот постигнал 7 гола во дресот на Јувентус, и не успеал да ја импресионира околината на клубот, меѓудругото и поради бројните здравствени и физички проблеми.

Враќање во Лацио уреди

Во 1997 година, Бокшиќ се вратил во Лацио, кој сега бил со нов тренер Свен-Јоран Ериксон, во трансфер вреден 25 милјарди лири.[18] Во првата година по враќањето во Рим, тој постигнал 10 голови во Серија А што бил негов рекорд во Италија, но на крајот на сезоната тој претрпел сериозна повреда на коленото, која го принудила да го прескокне и Светското првенство 1998 со својата репрезентација.[18] Иако сезоната 1997-1998, завршила триумфално за Лацио со освојувањето на Купот на Италија, Бокшиќ поради споменатата повреда не бил во можност да игра во финалните натпревари, но со 5 гола бил најдобар стрелец на клубот на патот до титулата.

Во сезоната 1998-1999, Лацио завршил на второто место во лигата и ги освоил Суперкупот на Италија и Купот на победниците на куповите. Сепак, поради физички проблеми, тој бил отсутен во поголемиот дел од првенството, забележувајќи само 6 настапи и 1 гол за целата сезона.[19] Следната сезона Бокшиќ постигнал 4 гола на 19 натпревари во Серија А, помагајќи му на Лацио да го освои своето второ скудето во клупската историја.

Во вториот тригодишен престој во Лацио, тој постигнал вкупно 24 гола, пет повеќе отколку во периодот 1993-1996.

Мидлсбро уреди

По седум години во Италија, во 2000 година, Бокшиќ потпишал за англискиот Мидлсбро за сума од 2.500.000 фунти. По доаѓањето во Премиер лигата, според некој медиуми тој станал најплатениот играч во англискиот фудбал заработувајќи 63.000 фунти неделно.[20] Тој одиграл три сезони во дресот на Мидлсбро, во кој на 68 натпревари во Премиер лигата постигнал 22 гола.

Својата кариера ја завршил во 2003 година, со вкупно 433 одиграни натпревари и 134 постигнати голови.

Репрезентативна кариера уреди

Пред хрватската независност тој бил југословенски државјанин и неколкупати бил повикуван во репрезентацијата на Југославија, а меѓу останато тој се нашол во составот на селекторот Ивица Осим за Светското првенство 1990. Сепак, и покрај добиените повици тој никогаш не заиграл за Југославија, првенствено затоа што бил многу млад и селекторот повеќе им верувал на поискусните напаѓачи како Златко Вујовиќ и Дарко Панчев, но има настапи за репрезентацијата под 21 година.

Со Хрватска тој учествувал на Европското првенство 1996 и Светското првенство 2002; тој бил принуден да го пропушти Светското првенство 1998, на кое хрватите го освоиле третото место, поради повреда со која се здобил непосредно пред почетокот на турнирот.[18] Вкупно за Хрватска, Бокшиќ одиграл 40 натпревари и постигнал 10 гола.

Хронологија на репрезентативните настапи уреди

Хронологија на настапи и постигнати голови за националната селекција ― Хрватска
Дата Град Домашни Резултат Гости Натпреварување Голови Инфо Детали
25-6-1993 Загреб Хрватска   3 – 1   Украина Пријателска -   59'
23-3-1994 Валенсија Шпанија   0 – 2   Хрватска Пријателска -
18-5-1994 Ѓер Унгарија   2 – 2   Хрватска Пријателска -
4-9-1994 Талин Естонија   0 – 2   Хрватска Квал. за Евро 1996 -
9-10-1994 Загреб Хрватска   1 – 0   Литванија Квал. за Евро 1996 -
25-3-1995 Загреб Хрватска   4 – 0   Украина Квал. за Евро 1996 -   75'
29-3-1995 Вилниус Литванија   0 – 0   Хрватска Квал. за Евро 1996 -
26-4-1995 Загреб Хрватска   2 – 0   Словенија Квал. за Евро 1996 -
11-6-1995 Киев Украина   1 – 0   Хрватска Квал. за Евро 1996 -
3-9-1995 Загреб Хрватска   7 – 1   Естонија Квал. за Евро 1996 1
8-10-1995 Сплит Хрватска   1 – 1   Италија Квал. за Евро 1996 -
24-4-1996 Лондон Англија   0 – 0   Хрватска Пријателска -   71'
2-6-1996 Даблин Ирска   2 – 2   Хрватска Пријателска -
11-6-1996 Нотингем Турција   0 – 1   Хрватска Евро 1996 - Прва фаза -   73'
8-10-1996 Болоња Босна и Херцеговина   1 – 4   Хрватска Квал. за СП 1998 2
10-11-1996 Загреб Хрватска   1 – 1   Грција Квал. за СП 1998 -
29-3-1997 Сплит Хрватска   1 – 1   Данска Квал. за СП 1998 -   75'
2-4-1997 Сплит Хрватска   3 – 3   Словенија Квал. за СП 1998 -
30-4-1997 Солун Грција   0 – 1   Хрватска Квал. за СП 1998 -   67'
6-9-1997 Загреб Хрватска   3 – 2   Босна и Херцеговина Квал. за СП 1998 -   46'
10-9-1997 Копенхаген Данска   3 – 1   Хрватска Квал. за СП 1998 -
11-10-1997 Љубљана Словенија   1 – 3   Хрватска Квал. за СП 1998 1   87'
15-11-1997 Киев Украина   1 – 1   Хрватска Квал. за СП 1998 1   86'
22-4-1998 Осиек Хрватска   4 – 1   Полска Пријателска 1   68'
28-4-1999 Загреб Хрватска   0 – 0   Италија Пријателска -   46'
5-6-1999 Скопје Македонија   1 – 1   Хрватска Квал. за Евро 2000 -   19'
21-8-1999 Загреб Хрватска   2 – 1   Малта Квал. за Евро 2000 -   46'
9-10-1999 Загреб Хрватска   2 – 2   СР Југославија Квал. за Евро 2000 1   77'
13-11-1999 Сен Дени Франција   3 – 0   Хрватска Пријателска -
29-3-2000 Загреб Хрватска   1 – 1   Германија Пријателска -
26-4-2000 Виена Австрија   1 – 2   Хрватска Пријателска 1   40'
28-5-2000 Загреб Хрватска   0 – 2   Франција Пријателска -   46'
11-10-2000 Загреб Хрватска   1 – 1   Шкотска Квал. за СП 2002 1   76'
15-8-2001 Даблин Ирска   2 – 2   Хрватска Пријателска -   72'
6-10-2001 Загреб Хрватска   1 – 0   Белгија Квал. за СП 2002 1
27-3-2002 Загреб Хрватска   0 – 0   Словенија Пријателска -   46'
3-6-2002 Нигата Хрватска   0 – 1   Мексико СП 2002 - Прва фаза -   67'
8-6-2002 Кашима Италија   1 – 2   Хрватска СП 2002 - Прва фаза -
13-6-2002 Јокохама Еквадор   1 – 0   Хрватска СП 2002 - Прва фаза -
12-10-2002 Софија Бугарија   2 – 0   Хрватска Квал. за Евро 2004 -   70'
Вкупно Настапи 40 Голови 10

Статистика уреди

Клупска статистика уреди

Сезона Клуб Првенство Национален куп Континентален куп Останати купови Вкупно
Лига Наст Гол Лига Наст Гол Лига Наст Гол Лига Наст Гол Наст Гол
1986-1987   Хајдук Сплит ПЛЈ 1 0 КЈ 0 0 КУ 0 0 - - - 1 0
1987-1988 ПЛЈ 13 2 КЈ 0 0 КПК 0 0 - - - 13 2
1988-1989 ПЛЈ 26 7 КЈ 1 0 - - - - - - 27 7
1989-1990 ПЛЈ 27 12 КЈ 7 1 - - - - - - 34 13
1990-1991 ПЛЈ 29 6 КЈ 7 2 - - - - - - 36 8
Вкупно Хајдук Сплит 96 27 15 3 - - - - 111 30
1991-1992   Кан Д1 1 0 КФ 0 0 - - - - - - 1 0
1992-1993   Олимпик Марсеј Д1 37 23 КФ 1 0 ЛШ 8 6 - - - 46 29
јул.-ное. 1993 Д1 12 3 КФ 0 0 - - - - - - 12 3
Вкупно Марсеј 49 26 1 0 8 6 - - 58 32
ное. 1993-1994   Лацио А 21 4 КИ 0 0 КУ 0 0 - - - 21 4
1994-1995 А 23 9 КИ 4 0 КУ 6 2 - - - 33 11
1995-1996 А 23 4 КИ 1 0 КУ 2 0 - - - 26 4
1996-1997   Јувентус А 22 3 КИ 2 0 ЛШ 8 4 СУ+ИнтК 0+1 0+0 33 7
1997-1998   Лацио А 26 10 КИ 6 5 КУ 6 0 - - - 38 15
1998-1999 А 3 0 КИ 0 0 КПК 3 1 СИ 0 0 6 1
1999-2000 А 19 4 КИ 4 3 ЛШ 10 1 СУ 0 0 33 8
Вкупно Лацио 115 31 15 8 27 4 - - 157 43
2000-2001   Мидлсбро ПЛ 28 12 ФАКуп+ЛК 3+0 0+0 - - - - - - 31 12
2001-2002 ПЛ 22 8 ФАКуп+ЛК 0+1 0+0 - - - - - - 23 8
2002-2003 ПЛ 18 2 ФАКуп+ЛК 1+0 0+0 - - - - - - 19 2
Вкупно 68 22 5 0 - - - - 73 22
Вкупно во кариера 351 109 38 11 43 14 1 0 433 134

Репрезентативна статистика уреди

Фудбалска репрезентација на Хрватска
Год. Наст Гол
1993 1 0
1994 4 0
1995 6 2
1996 5 2
1997 7 2
1998 1 1
1999 5 1
2000 4 1
2001 2 1
2002 5 0
Вкупно 40 10

Титули уреди

Клупски уреди

  Хајдук Сплит уреди

1990-1991

  Марсеј уреди

1992-1993

  Јувентус уреди

1996-1997
1996
1996

  Лацио уреди

1999–2000
1997–1998, 1999–2000
1999
1998–1999

Поединечни уреди

1992-1993 (23 гола)
1993
1993
2000-2001

Наводи уреди

  1. ↑ 1,0 1,1 „Deset najboljih nogometaša u samostalnoj Hrvatskoj“. Sportnet.hr. Архивирано од изворникот на 2016-07-01. Посетено на 26 February 2013.
  2. ↑ 2,0 2,1 Stefano Bedeschi (21 January 2014). „Gli eroi in bianconero: Alen BOKSIC“ (италијански). Tutto Juve. Посетено на 3 June 2016.
  3. ↑ „Top 50 Foreign Soccer Players in Italy“. Football Italia. Посетено на 26 February 2013.
  4. ↑ Stefano Chioffi (12 октомври 2009). „Mandzukic, il "nuovo Boksic" della Dinamo Zagabria“ (италијански). Il Corriere dello Sport. Архивирано од изворникот на 27 март 2017. Посетено на 15 март 2017.
  5. ↑ CLAUDIO GIACCHINO (19 October 2010). „INTER È IN ARRIVO LA SUPERSFIDA“. La Stampa (италијански). стр. 31. Архивирано од изворникот на 2017-08-01. Посетено на 15 March 2017.
  6. ↑ „Boksic miglior laziale, poi Marchegiani Galli, Fusi, Sordo che robusta diga“. La Stampa (италијански). 22 November 1993. стр. 5. Архивирано од изворникот на 2017-08-30. Посетено на 15 March 2017.
  7. ↑ Chris Flanagan (11 January 2018). „Serie A in the '90s: when Baggio, Batistuta and Italian football ruled the world“. FourFourTwo. Посетено на 13 January 2018.
  8. ↑ „METAMORFOSI BOKSIC ' QUI MI ALLENO AL GOL'“ (италијански). La Repubblica. 13 September 1996. Посетено на 14 January 2018.
  9. ↑ „BOKSIC, VELENO PER ZEMAN“ (италијански). La Repubblica. 11 June 1996. Посетено на 14 January 2017.
  10. ↑ Corrado Sannucci (9 April 1999). „Gol, l' aspettavo da un anno“ (италијански). La Repubblica. Посетено на 14 January 2018.
  11. ↑ Claudio Giacchino (19 October 1996). „Pagliuca: l'incubo è Boksic“ (италијански). La Stampa. стр. 31.
  12. ↑ Fabio Vergnano (3 September 1996). „Boksic: non ho l'incubo-gol“ (италијански). La Stampa. стр. 28.
  13. ↑ Marco Ansaldo (21 April 1997). „Juve, è Boksic l'arma in più“ (италијански). La Stampa. стр. 26.
  14. ↑ Cancian, Dan (13 March 2019). „Alen Bokšić: the brilliant prototype built to play in another decade“. thesefootballtimes.co. Посетено на 30 January 2020.
  15. ↑ „Un gran corteo dietro a Re Baggio“. La Stampa. 22 декември 1993. стр. 29.
  16. ↑ Marco Ansaldo (27 декември 1993). „È Baggio la stella d'Europa“. La Stampa. стр. 1, sez. lunedìsport.
  17. ↑ Franco Badolato (10 мај 1997). „Boksic: Juve, ti lancio nello sprint decisivo“. La Stampa. стр. 36.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 Piero Serantoni (28 декември 1998). „Boksic, una stella a valore zero“. La Stampa. стр. 29.
  19. ↑ Corrado Sannucci (9 април 1999). „Gol, l'aspettavo da un anno“. la Repubblica. стр. 7.
  20. ↑ „Alen Boksic“ (англиски). Forbes. 10 април 2001. Посетено на 23 мај 2020.

Надворешни врски уреди

  Портал „Биографија“
  Портал „Фудбал“
  Портал „Хрватска“
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Ален_Бокшиќ&oldid=5016414“