Џизија [1] (турски: Cizye, главарина, арач, намет) — данок што го плаќало немуслиманското население во Отоманското Царство. Џизија бил данок што го плаќале еднаш годишно, во замена за невршење воени должности. Плаќањето можело да се врши во готово или во натура, а децата, жените, старците и физички или психички неспособните лица биле ослободени од џизија.

Запис за платена џизија од жителите на село Чокманово, Бугарија во 1615 година

Собирачите на џизија се нарекувале џизједари и биле назначувани од везирот. Во 1855 година бил донесен закон со кој тој вид на обврска се заменил со плаќање на воен данок, но сепак се наплатувала. Дури во 1908 година, по Младотурската револуција, воената обврска во Турција била проширена на христијаните и престанала наплатата на џизија.

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. Војна енциклопедија, Белград, 1971, књига друга, pp. 602.