Ѓорѓе Мано Зиси
ѓорѓе Мано Зиси — српски археолог и историчар на уметноста.
| Ѓорѓе Мано Зиси | ||
| Роден | 15 јануари 1901 Будимпешта,  Австроунгарија
| |
|---|---|---|
| Починал | 2 декември 1995 Белград,  СФРЈ | |
| Националност | србин | |
| Занимање | историчар на уметноста, ликовен критичар, професор | |
Животопис уреди
Роден бил во 1901 година во Будимпешта. Дипломирал на Филозофскиот факултет во Белград во 1925 година, а потоа како Хумболтов стипендист, специјализирал класична археологија во Берлин. Од 1928 година, тој започна да работи во Музејот во Белград, каде останал до неговото пензионирање во 1970 година. Бил член на Германскиот археолошки институт, Археолошкиот институт во Виена и бил добитник на Валтеровата наградата Валтеровата во 1984 година[1].
Научна работа уреди
Повеќе години вршел ископувања и истражувал во Стоби. Во доменот на историјата на уметноста, познати се неговите теренски белешки од Охрид со утврдени податоци за малите цркви, како и неговиот осврт за „Св. Софија “ во Охрид[2].
Литература уреди
- „Света Софија во Охрид“, „Старинар“, Ⅵ, Белград, 1931, 123-132;
- Мали прилози за живописуот ⅩⅣ века на охридските цркави, „Старинар“, Ⅵ, Белград, 1931, 132–135;
- Црквите во околината на Охрид, „Старинар“, Ⅵ, Белград, 1931, 135-137