Вилијам Хогарт: Разлика помеѓу преработките

{{Инфокутија за личност

|портрет= William Hogarth 006.jpg

|px=220px

|опис= Вилијам Хогарт, автопортрет, 1745

|роден-дата= [[10 ноември]] [[1697]]

|починал-дата= [[26 октомври]] [[1764]]

|занимање = [[Англија|Англиски]] [[сликар]], [[гравер]]

}}

 

Илустрациите во овој стил се нарекуваат „Хогартовски“ (''Hogarthian'').

Вилијам Хогарт се родил во Бартоломју Клоуз во [[Лондон]] на [[10 ноември]] [[1697]], како син на сиромашен учител и учебникар. Во младоста чиракувал кај клишистот [[Алис Гембл]] во [[Лестер Филдс]], каде што научил да клишира [[занаетчиска картичка|занаетчиски картички]] и слично. Младиот Вилијам покажал голем интерес за уличниот живот во престолнината и лондонските [[панаѓур]]и, и се забавувал со тоа што ги цртал ликовите кои ги гледал. Во исто време, татко му, кој имал отворено неуспешна [[кафеџилница]] на латински кај [[Сент Џонс Гејт]], бил затворен за долг во [[Флитски затвор|Флитскиот затвор]] пет години. Хогарт никогаш не зборувал за тоа. Во април 1720 станал [[клишист]] сам за себе, најпрвин клиширајќи грбови, сметки за продавници, и натписи за книжари.

 

 

Во 1727 добил работа од Џошуа Морис, таписер, да приготви дизајн за ''Елемент на земјата''. Меѓутоа кога Морис чул дека тој е клишист, а не сликар, ја одбил работата откако била готова, па затоа Хогарт го тужел, и на [[28 мај]], [[1728]], ги добил парите.

<!-- [[image:hogarth.mary.1200pix.jpg|thumb|1000px|Портрет на Мери Едвардс, 1742]] -->

 

 

Во раните сатирични дела спаѓаат ''Симболична графика за планот за Јужните Мориња'' (~ 1721), за катастрофалниот пад на берзата во 1720 познат како [[Јужноморски меур]], во кој многу англичани изгубиле големи пари. Во долниот лев агол нацртани се [[Протестантизам|протестантски]], [[Католицизам|католички]] и [[Евреи|еврејски]] ликови како се коцкаат, додека по средината има огромна машина, како рингишпил, на која се качуваат луѓе. На врвот има коза, под која е напишано „''Who'l Ride''“ и ова ја покажува глупоста на луѓето што ја следат толпата во набавувањето на акции во [[Јужноморска компанија|Јужноморската компанија]], која провела повеќе време издавајќи акции отколку правејќи било што друго. Луѓето се расфрлени по сликата во вистински неред, што ја објаснува збрката. Некои добро облечени луѓе одат кон рингишпилот, што покажува дека луѓето можат да бидат будалести, и тоа не е сосема нивна вина.

Во следните гоини го свртел вниманието на изработка на мали „[[разговорно дело|разговорни дела]]“ (т.е., групи на целосни портрети во масло високи 38-38 cm). Меѓу неговите трудови во масло во 1728 и 1732 биле: ''Семејството Фаунтејн'' (~ 1730), ''Собранието во Ванстедската куќа'', ''Долниот дом го испитува Бамбриџ'', и неколку слики на главните актори во популарната ''[[Просјакова опера]]'' од [[Џон Геј]].

 

 

 

Дртуги графики од Хогарт изработени во 1730-тите се: ''Полноќен современ разговор'' (1733), ''Саутваршки панаѓур'' (1733), ''Заспаниот собор'' (1736), ''Пред'' и ''Потоа'' (1736), ''Учени на предавање'' (1736), ''Дружина гробари (Консултација на бапски лекари)'' (1736), ''Нажалениот поет'' (1736), ''Четири времиња на денот'' (1738) и ''Актерка на прошетка се облекува во амбар'' (1738). Можно е негови графики да се и: ''Бурлингтонска Порта'' (1731), евоцирана во епистулата од [[Александар Поуп]] до [[Ричард Бојл, Трет Ерл од Бурлингтон|Лорд Бурлингтон]], и одбраната на Лорд Шандос, кој таму е [[Сатира|сатиризиран.]] Оваа графика била многу навредлива и била потисната (но некои денешни стручњаци не сметаат дека ова е дело на Хогарт).

=== Поучна уметност ===

==== Развојот на проститутката и расипникот ====

 

Во 1731 Хогарт ја завршил првата серија на поучни дела со кои се стекнал со углед како голем и индивидуален гениј. Ова било ''[[Развојот на проститутката]]'', прво како слики, (незачувани), а потоа издадени како клишеа. Во шесте сцени е прикажана бедната судбина на селската девојка која доаѓа во град и започнува со проституција, среќава наводаџија, па сѐ до срамниот понижувачки крај, нејзината смрт од венерична болест, проследена од безмилосен погреб. Серијалот веднаш бил успех, па во 1735 следело продолжението ''[[Развојот на расипникот]]'' со осум слики на безобѕирниот живот на Том Рејквел, син на богат трговец, кој ги фрла сите пари на луксузен живот, проституција, комар, и на крај го завршува животот во душевната болница [[Бедлам]]. Првичните слики на ''Развојот на проститутката'' биле уништени во пожар во [[Фонтхилска опатија|Фонтхилската опатија]] во 1755, додека ''Развојот на расипникот'' е изложен во галериската просторија во [[Сер Џон Соунов музеј|Сер Џон Соуновиот музеј]], [[Лондон]].

 

==== Венчање по мода ====

 

Брачната етика била голема тема на расправа во [[Британија]] во 18 век. Честите бракови од интерес и нивната несреќност биле особена тема за критика, со тоа што разни автори се искажувале за љубовта како многу поцрвста основа за брак. Хогарт тука насликал [[сатира]] – жанр кој по дефиниција носи поука – на конвенцијанален брак во рамките на [[Англија|англиската]] висока класа. Сите слики биле и клиширани и серијалот почнал нашироко да кружи во печатена форма. Во серијалот, сместен во класичен ентериер, е прикажан отмениот брак на синот на банкротираниот Ерл Сквандерфилд со ќерката на богатиот но [[скржавост|скржав]] градски трговец, започувајќи со потпишувањето на брачниот договор во домот на ерлот и завршувајќи со [[убиство]]то на синот од страна на љубовникот на неговата жена и потоа [[самоубиство]]то на ќерката по обесувањето љубовникот во [[Тајбарн]] за убиството на нејзиниот маж.

 

==== Работливост и безделнишво ====

Во дванаесетте гравури насловени како ''[[Работливост и безделништво]]'' (1747) Хогарт го прикажува развојот на животите на двајца чираци, од кои еден е посветен на работата, додека другиот е [[мрзеливост|мрзлив]], што го води до [[криминал]] и [[погубување]]. Ова ја прикажува работната етика на [[Протестантизам|протестантска]] [[Англија]], каде што оние кои работат доста се наградени, како работливиот чирак кој станува [[Шериф на Лондон|шериф]] (плоча 8), [[градски одборник]] (плоча 10), и на крај [[лорд-градоначалник]] на [[Лондон]] во последната плоча од серијалот. Безделниот чирак пак, кој започнува „во игра во [[црква|црковниот]] двор“ (плоча 3), упаѓа „на таван со обична проститутка“ откако станал [[друмски разбојник]] (плоча 7) и на крај е „погубен во [[Тајбарн]]“ (плоча 11). Мрзливиот чирак е пратен на [[бесилка]] од страна на самиот работлив чирак.

Подоцнежни важни гравури на Хогарт се ликовните предупредувања за непријатните последици од [[алкохолизам|алкохолизмот]] во ''[[Пивска улица]]'' и ''[[Сокак на џинот]]'' (1751). Хогарт ја гравира т.н. Пивска улица на која среќниот град го пие „добриот“ пијалок [[пиво]], наспроти Сокакот на џинот кој покажува што ќе им се случи на оние кои почнале да пијат [[џин (пијалок)|џин]], кој, како жесток пијалок, прави повеќе проблеми во општеството. Луѓето на Пивската улица се здрави, среќни и трудољубиви, додека на Сокакот на џинот тие се коскести, мрзливи, со безгрижно однесување. Жената напред потсетува на приказната за жената излезена од затвор, која излудена за џин, го соблекува нејзиното бебе и ја продава неговата облека за џин, па потоа го остава да умре. Овие гравури се издадени делумно во поддршка на т.н. Џински акт од 1751.

 

Во борбата против нехуманоста, Хогарт ги изработил ''[[Четири фази на суровоста]]'' (1751); со ова тој сакал да покаже некои од ужасните навики на криминалците. На првата слика се сцени на измачување на кучиња, мачки и други животни. На втората е прикажан еден лик од првата слика, Том Неро, како сега е [[кочијаш]], и заради неговата суровост, му ја скршил ногата на коњот. На третата слика Том е убиец, со приказ на убиената жена како лежи на земја, додека на четвртата, насловена како „Награда за суровоста“, прикажани се научници како го секцираат криминалецот по неговото погубување. Хогарт со ова укажува на тоа што ќе им се случи на луѓето кои продолжуваат така што живеат.

 

=== Портрети ===

Хогарт били популарен [[портрет]]ист. Во 1746 го насликал актерот [[Дејвид Герик]] како [[Ричард III (пиеса)|Ричард III]], за што бил платен £200, за што напишал: „Повеќе [пари] отколку што било кој друг англиски уметник има добиено за еден портрет“. Истата година, цртежот на [[Сајмон Фрејзер]], [[Единаесетти Лорд Ловат]] доживеал голем успех. Хогартовиот верен, живописен полн портет на неговиот пријател, човекољубецот ''Капетан Корам'' (1740; некогашната [[Томас Корамова фондација за деца]], сега [[Прифатилишен музеј]]), и неговата недовршена маслена скица ''[[Продавачка на шкампи]]'' ([[Национална галерија, Лондон]]) можат да се наречат ремек-дела на [[британско сликарство|британското сликарство]].

 

==== Библиски сцени ====

 

 

==== Портата на Кале ====

 

 

''[[Портата на Кале]]'' (1748; денес во [[Тејт Британија]]) била изработена скоро по враќањето од посета на [[Франција]]. [[Хорас Волпол]] напишал дека Хогарт отишол на голем ризик заради [[Ахенски мировен договор (1748)|Ахенскиот мировен договор]], <blockquote>пошол во Франција, и бил така непретпазлив да го нацрта подвижниот мост во [[Кале (град)|Кале]]. Бил фатен и доведен кај управникот, каде што бил приморан да си го докаже занимањето со правење на неколку [[карикатура|карикатури]] на [[Французи]]те; особено сцена на брегот, со огромно парче говедско кое стигнува како достава за сребрениот лав, англиската крчма во Кале, и неколку гладни калуѓери како го следат. Овие цртежи прилично ги разонодиле, па го пуштиле.</blockquote>

 

=== Други подоцнежи дела ===

 

 

Забележителни Хогартови гравури од 1740-те се ''Разбеснетиот музичар'' (1741), шестте гравури од ''Венчање по мода'' (1745; изведени од француски уметник под надзор на Хогарт), ''Дилижанса или дворот на Кантри Ин'' (1747),

 

 

Во 1745 Хогарт насликал автопортрет со неговиот пес (денес исто во [[Тејт Британија]]), на кој е прикажан како учен уметник поддржан од томови [[Вилијам Шекспир|Шекспир]], [[Џон Милтон|Милтон]] и [[Џонатан Свифт|Свифт]]. Во 1749 ја претставил безредната англиска војска во ''Марш на гардата кон Финчли'' (некогашна [[Томас Корамова фондација за деца]], сега [[Прифатилишен музеј]]).

 

 

Хогарт ги запишал и издал неговите идеи за ликовната уметност во делото ''[[Анализа на убавината]]'' (1753). Во неа тој ги дефинира принципите на убавината и привлечноста која тој, како вистинско дете на [[рококо]]то, ја гледал во серпентинската линија ([[Линија на убавината]]).

 

=== Во негово име ===

 

 

== Наводи ==

* Christine Riding and Mark Hallet, "Hogarth" (Tate Publishing, London, 2006)

 

 

{{commonscat|William Hogarth}}

* [http://www.lamp.ac.uk/hogarth/ Вилијам Хогартов архив] (130 слики) {{en}}

 

{{DEFAULTSORT:Хогарт, Вилијам}}

[[Категорија:Англиски уметници]]

[[Категорија:Англиски сликари]]

[[Категорија:Англиски графичари]]

[[Категорија:Лондончани]]

 

[[be-x-old:Ўільям Хогарт]]