Википедија

Голи Оток: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[непроверена преработка][непроверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Доплнување на личности кои настрадале за време на судирот со ИБ и исправање на некои фактографски грешки.
Откажано уредување 937073 (автор: 77.28.60.122 | Разговор)
Ред 7:
==Затвор==
Голи Оток е познат по [[затвор]]от за политички затвореници и логорот за принудна работа што [[Југославија|југословенските]] [[комунизам|комунисти]] го изградиле во летото [[1949]] година по судирот со [[Јосиф Сталин|Сталин]] и [[Информбиро]]то. Таму во прв ред биле затворани лица кои во судирот помеѓу [[Тито]] и Сталин застанале зад Сталин, но покрај нив на Голи Оток биле затворани и малцинства од различни националности и луѓе со демократски погледи. Заедничкото за нив било тоа што тогашните властодршци ги сметале за опасни за својот режим. Последниот политички затвореник од Голи оток е отпуштен во [[1956]] година, а како затвор престанал да функционира во [[1988]] година.
 
На Голи Оток, поетот Венко Марковски како политички затвореник бил “превоспитуван“ во периодот од 1956 до 1961 година.
Помеѓу [[Македонци]]те што биле затворени на Голи оток, најпознати се: [[Панко Брашнаров]], [[Венко Марковски]], [[Петре Пирузе]], [[Владимир Полежиноски]], Мире[[Борис АнастасовГонев]], Лазар[[Ристо СоколовШишков]], Генадиј[[Методија Лешко,Андонов Димче- АџиЧенто]] Митрески,Јонче- Фотевпрвиот (синпретседател на министерот Богоја Фотев), [[БорисПрезидиумот Гоневна АСНОМ]], и други.▼
Во 1961/62 година, за вербален деликт на Голи Оток бил одведен и академскиот сликар Родољуб Анастасов, еден од најголемите живи сликари на Балканот. Престојот на овој остров е изразен низ цел еден циклус од неговото творештво.
 
Според досегашните познати списоци, На голи оток биле одведени 883 Македонци, но тој број не е целосен. На списоците од МВР, не се внесени поголем број казненици кои биле на Голи Оток.
▲Помеѓу [[Македонци]]те што биле затворени на Голи оток, најпознати се: [[Панко Брашнаров]], [[Венко Марковски]], [[Петре Пирузе]], [[Владимир Полежиноски]], Мире Анастасов, Лазар Соколов, Генадиј Лешко, Димче Аџи Митрески,Јонче Фотев (син на министерот Богоја Фотев), [[Борис Гонев]], и други.
Богоја Фотев,министер во владата на НРМ, по неуспешниот обид за самоубиство, како приврзеник на политиката на СССР, се повлекол во родното село Бистрица и до смртта се занимавал со земјоделие.
Панко Брашнаров бил најстариот затвореник кој починал на Голи Оток, во јули 1951 година, на 68 годишна возраст.
Ристо Шишков не бил одведен на Голи Оток туку во затворот Идризово во средината на осумдесеттите години на 20 век.
Методија Андонов Ченто, првиот претседател на Президиумот на АСНОМ, во 1946 г. преку монтиран судски процес бил осуден на 11 години строг затвор. Казната ја одлежал во Идризово. Со нарушено здравје бил ослободен во 1955 година, а во 1957 година умира од карцином на желудникот. Рехабилитиран во 1990 година.
Павел Шатев,последниот македонски гемиџија, заради Информбирото умрел од глад и студ во локален затвор (адаптирано живеалиште) во Битола, во јануари 1951 година.
==Видете исто така==
*[[Хрватски острови]]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Голи_Оток“